Avutsun Bahaneler - Sagopa Kajmer

Kaybetmedim hiçbir zaman dürüstlüğümü

Ama dürüstlükten çok kaybettim

Ben her şeye kafa tutmadan önce

Her şey bana kafa tutmuştu ben gördüm

Anladım ya fayda etmiyor bir şey

Engel olamıyo’m, dağılıyo'm peyderpey

Var kendimle konuşmak istediğim çok şey

Açarım ağzımı yumarım gözümü epey epey

Neden iki büklüm boy’nun?

Beslediği yılanlara mı kırgın koy’nun?

Kurtlar canını alıyo’ken koyunun

Bal umdun da arıdan sade kaldı iğne bulduğun

Kafan seni dağıtmadan sen onu dağıt

Kalbin yerinden çıkacak hadi biraz rahatla

Bildiğim şeyleri ben de öldüremiyorum, evet

Başa çıkamadığım oluyo' olanlar

Avutsun bahaneler

Avutsunlar beni avutabilirseler onlar

Pek sanmam, hiç sanmam

Elimi çektim altından taşın

Kurtuldu ezilen parmaklarım

Ama canım hâlâ yanıyo'

Avutsun bahaneler, bahaneler

Avutsun bahaneler

Avutsunlar beni avutabilirseler onlar

Pek sanmam, hiç sanmam

Elimi çektim altından taşın

Kurtuldu ezilen parmaklarım

Ama canım hâlâ yanıyo'

Avutsun bahaneler, bahaneler

Ah bu bana ağır gelen sözler yok mu…

Ah bu bana ağır gelen yükler yok mu…

Ah bu bana ağır gelen sözler yok mu…

Ah bu bana ağır gelen yükler yok mu…

Avutsun bahaneler, bahaneler

Vermedim kendimden ödün

Ne dün ne bugün

Ben zamanı öldürürüm zaman beni öldürürken

Kangren bi' kolum vardı dün

Kesip atmak ağır oldu

Hem de onu çok severken

Anladım ki fayda etmiyor bir şey

Yaşamak zorundayım bu bildiğim tek şey

Sanki ben bi' kobayım da Dünya bi' deney

Kaçacak bi' yerin yok;

doğu, batı, kuzey, güney

Neden bakışların donuk ve yorgun?

Belli ki mahkemem var içinde büyük sorgun

Hayatını senden çaldılarsa büyük soygun

Sende ses yok, kalma suskun

Ayakkabı bağcığı gibi çözüldü sırlar

Ben sessiz yürür iken köpek bana hırlar

Yetmiyo’muş gibi paçamı ısırırlar

Saldırmak için kendilerini kandırırlar

Avutsun bahaneler

Avutsunlar beni avutabilirseler onlar

Pek sanmam, hiç sanmam

Elimi çektim altından taşın

Kurtuldu ezilen parmaklarım

Ama canım hâlâ yanıyo'

Avutsun bahaneler, bahaneler

Avutsun bahaneler

Avutsunlar beni avutabilirseler onlar

Pek sanmam, hiç sanmam

Elimi çektim altından taşın

Kurtuldu ezilen parmaklarım

Ama canım hâlâ yanıyo'

Avutsun bahaneler, bahaneler

Ah bu bana ağır gelen sözler yok mu…

Ah bu bana ağır gelen yükler yok mu…

Ah bu bana ağır gelen sözler yok mu…

Ah bu bana ağır gelen yükler yok mu…

Avutsun bahaneler, bahaneler

Ik verloor nooit mijn eerlijkheid

Maar ik verloor veel eerlijkheid

Voordat ik het tegen elkaar opneem

Alles was tegen mij, zag ik

Ik begrijp het, het is niet handig

Ik kan er niets aan doen, ik val uit elkaar, stap voor stap

Er zijn zoveel dingen die ik met mezelf wil praten

Ik open mijn mond en sluit mijn ogen nogal een beetje

Waarom de gebogen jongen?

Is de baai beledigd door de slangen die hij voedt?

Terwijl de wolven je van het leven beroven, de schapen

Je hoopte op honing, het was duidelijk van de bijen, je vond een naald

Leid je geest af voordat het je afleidt

Je hart zal barsten, kom op, ontspan een beetje

Ik kan niet doden wat ik weet, ja

Dingen waar ik niet mee om kan gaan

Troost excuses

Laat ze me troosten als ze me kunnen troosten

Ik denk het niet, ik denk het niet

Ik trok mijn hand onder de steen vandaan

Bevrijd mijn gekneusde vingers

Maar mijn ziel brandt nog steeds

Zegen u excuses, excuses

Troost excuses

Laat ze me troosten als ze me kunnen troosten

Ik denk het niet, ik denk het niet

Ik trok mijn hand onder de steen vandaan

Bevrijd mijn gekneusde vingers

Maar mijn ziel brandt nog steeds

Zegen u excuses, excuses

Ah, dat zijn geen woorden die zwaar voor me zijn...

Ah, dat zijn geen zware lasten voor mij...

Ah, dat zijn geen woorden die zwaar voor me zijn...

Ah, dat zijn geen zware lasten voor mij...

Zegen u excuses, excuses

Ik heb mezelf niet opgegeven

Noch gisteren, noch vandaag

Ik dood de tijd terwijl de tijd mij doodt

Ik had gisteren een gangreneuze arm

Het was moeilijk om te snijden

En terwijl je heel veel van hem houdt

Ik begreep dat het niet helpt

Ik moet leven, dat is alles wat ik weet

Het is alsof ik een proefkonijn ben en de wereld een experiment is

Je hebt geen plek om te rennen;

Oost West noord zuid

Waarom zijn je ogen dof en vermoeid?

Ik heb er natuurlijk een grote vraag in

Grote overval als ze je leven van je hebben gestolen

Je hebt geen geluid, blijf niet stil

Geheimen opgelost als schoenveters

De hond gromt naar me terwijl ik stil loop

Ze bijten in mijn been alsof het niet genoeg is

Ze misleiden zichzelf om aan te vallen

Troost excuses

Laat ze me troosten als ze me kunnen troosten

Ik denk het niet, ik denk het niet

Ik trok mijn hand onder de steen vandaan

Bevrijd mijn gekneusde vingers

Maar mijn ziel brandt nog steeds

Zegen u excuses, excuses

Troost excuses

Laat ze me troosten als ze me kunnen troosten

Ik denk het niet, ik denk het niet

Ik trok mijn hand onder de steen vandaan

Bevrijd mijn gekneusde vingers

Maar mijn ziel brandt nog steeds

Zegen u excuses, excuses

Ah, dat zijn geen woorden die zwaar voor me zijn...

Ah, dat zijn geen zware lasten voor mij...

Ah, dat zijn geen woorden die zwaar voor me zijn...

Ah, dat zijn geen zware lasten voor mij...

Zegen u excuses, excuses