Mütalam - Sagopa Kajmer

Mütalaam, yabana atılan kof bir rayiç

Tanrının elinden yazılan mektubum ben

Yıllar öncesinden postalanmış (Yeah)

Darp edilmiş ruhumun (Yeah)

Tek koluyla yazar iken bu manzumun

Mazlum öyküsünü

Derme çatma evrenimde

Bir evim rapim

Gel de Tanrı konuğum ol

Forsa bedenim

Varsa yoksa bir elim ve bir dilim

Mıknatısla mutluluk avında yarenim

Ve mimli gözlerimle ağlarım

Ve kinle yıkarım kimi zaman minikleri

Sözlerinde gizlidir çelimsiz hisleri

Tıpkı seller ortasında bir gemi

Zorba yeller ellerinde savrulan

İmza Sago

(Yeah, yo, verse iki, gol iki, yo)

Kalıntılarda tarihin yok olmuş tüm yalanları

Alıntılar yapıldı

Asırlar öncesinden günüme gölge düşüren

Bölge içeren her anımda

Gözlerimden damla yaş döküldü

Sık büküldü çok boyun

Gık çıkarmadı

Anılar duvara yaslandı

Yasla güldü düşmanın

Bilmesen de tasla suyunu döktü

Nefret ettiğin, tüm dostların

Pas tutan duaların

Yas törenlerinde haykırışların (Yeah)

Haz nöbetlerindedir asık bakışların

Yaz fakirliğinde kış ayazların

Azrail’le boğuşur oldu karabasan rüyaların

Yetim kalan tebessüm çocuklarının kalbi kırık

İmza Sago

Mening is een ijdele waardering die wordt afgewezen

Ik ben een brief geschreven door de hand van God

Jaren geleden gepost (Ja)

Mijn geslagen ziel (Ja)

Terwijl je met één arm schrijft, dit vers

Het verhaal van de onderdrukten

In mijn geïmproviseerde universum

Ik ben een house rap

Kom en wees mijn God gast

mijn forsa lichaam

Zo niet, een hand en een plak

Mijn vriend op jacht naar geluk met een magneet

En ik huil met mijn puntige ogen

En soms was ik de kleintjes met haat

Zijn zwakke gevoelens zijn verborgen in zijn woorden

Als een schip in het midden van overstromingen

De tirannieke wind waait in hun handen

Handtekening Sago

(Ja, yo, geef twee, doel twee, yo)

Alle leugens uit de geschiedenis zijn in puin gevallen

Offertes gemaakt

Dat wierp een schaduw op mijn dag van eeuwen geleden

In elk moment dat een regio bevat

Tranen vloeiden uit mijn ogen

Vaak te veel nek gebogen

Kriebelde niet

Herinneringen leunen tegen de muur

rouw om je vijand lachte

Zelfs als je het niet weet, het glas heeft zijn water gemorst

Al je vrienden die je haat

Je roestende gebeden

Je huilt in rouw (Ja)

Je norse blik is in vlagen van plezier

In zomerarmoede, wintervorst

Je nachtmerriedromen worstelen met de Magere Hein

Verweesde glimlach kinderharten zijn gebroken

Handtekening Sago