Yak (Released Track) - Mozole Mirach, Sagopa Kajmer, Sitem Depresif

Yak!

Sen de bu şarkımı katlet

Hak-kımı alırım giderim farz et

Ömrümü soldur, beni mahvet

Bıçağını yüreğime sapla ve terk et

Sor duvarlara ve bekleme sen de, giden gelmez boşuna özleme

Bir gece ansızın kafana dank eder, çare ararsın bıkarsın dardan

Her yol kapalı, çıkmazlar dayalı bugüne

Katlet düşünde gördüğün solmuş adamı

Fark et yarını artık acıma deş yaraları

Onca maske takmış yüzlerin ardından boşa yas tuttun

Bunca dönem al bir kalem çiz hepsini

Terk edenlere ve boşa çaba gösterme artık

Yalnızlık senin kaderin aslen olmadı bak istedin olmadı

Hislerinin ne önemi kaldı söyle?

İpi kesik densizin yoruma dayalı nefesin, boş ver bitsin

Takma kafana herkesi, kendini düşünme fazla uzayan geceleri

Kimi zaman hareketlerin dengesiz olabilir kimi zaman da çok boşsun

Kimi zaman üzülür kimi zaman unutursun unutulduğunu öylece

Satırları karalar ufkunu açarım, dününe bakıp yarınını sorarım

Dersini aldım, adımını sayarım, kalbine dur der, bunalıma sokarım

Yokladım, bu sefer hakladım gafili tek kalemde, sildim attım

Silemezsen geçmiş anılarını, aç sesini yak bu şarkıyı

Yak!

Sen de bu şarkımı katlet

Hak-kımı alırım giderim farz et

Ömrümü soldur, beni mahvet

Bıçağını yüreğime sapla ve terk et

Mozo kelamı kulağına küpe olsun, kalbim rüzgara kapılıp dursun

Serseri kurşun hasmımı bulsun, dostumun kolundan Rabbım tutsun

Sen yol başı ben sonu gördüm ve kalemi dilime dertle bürüdüm

Ben küstüm yüzüme, suretimi karaladım, karaya çaldım (Derde kapıldım)

Katlet şarkımı, affet, bu adamı resmet, hayatı kasvet

Bastı ki yorgunluk bedenime hâkimken, sen çıka gel çat kapı çal kapımı

Hakkımı alırım farz et sen, ben yokum ve yalnızlığa tokum

Göz kapaklarım kapanırken hisset (Ruhumun yolunda yolcuyum)

Tek emel, tek kural, tek çözüm varlık değil asla, bunu bilmeli

Gözyaşları silmeli, birileri tutup çekmeli kollarımdan sen gibi

Yaşlanmak zoraki haşlanmaktır, kimi zaman darma duman (Zaman)

Hislerim harflere can verir, yol verir bilirsin, vakit nakittir

Kim derdi ki bir gün kaybolacaksın, olduğun yerden savrulacaksın

Sen kendini arar iken kendini boşlukta bulacaksın, nafile

Kafile yolunda yolcudur, dinle Mozo’yu ömrünü soldur son kez

Geride kalan yorgun bir siluet, yak sende bu şarkımı yak katlet

Yak!

Sen de bu şarkımı katlet

Hak-kımı alırım giderim farz et

Ömrümü soldur, beni mahvet

Bıçağını yüreğime sapla ve terk et

Brandwond!

Jij ook, dood mijn lied

Doe alsof ik mijn rechts neem en ga

Vernietig mijn leven, vernietig mij

Steek je mes in mijn hart en vertrek

Vraag het aan de muren en wacht niet, mis het niet tevergeefs

Op een nacht, raakt het je plotseling, je zoekt naar een remedie, je wordt de moeite beu.

Elke weg is afgesloten, gebaseerd op doodlopende wegen

Dood de verdorde man waar je van droomde

Realiseer je morgen, geen medelijden meer wonden

Je rouwde tevergeefs na alle gemaskerde gezichten

Neem al deze punten, teken een pen

Geef geen moeite meer aan degenen die vertrekken en

Eenzaamheid was niet je lot, kijk, je wilde het en het deed het niet.

Vertel eens, wat doet jouw gevoel ertoe?

Je adem is gebaseerd op interpretatie, laat maar, laat het gaan

Maak je geen zorgen om iedereen, denk niet aan jezelf, de nachten zijn te lang

Soms zijn je bewegingen uit balans en soms ben je erg leeg.

Soms word je verdrietig, soms vergeet je dat je vergeten bent

Ik open de horizon van de lijnen, ik kijk naar je gisteren en vraag naar je morgen

Ik heb je les geleerd, tel je stappen, zeg stop tegen je hart, maak je depressief

Ik controleerde, deze keer nam ik de blunder met één pen, ik veegde het uit en gooide het weg

Als je je herinneringen uit het verleden niet kunt wissen, zet dan je stem aan en brand dit nummer

Brandwond!

Jij ook, dood mijn lied

Doe alsof ik mijn rechts neem en ga

Vernietig mijn leven, vernietig mij

Steek je mes in mijn hart en vertrek

Laat het woord van mozo een oorbel in je oor zijn, laat mijn hart gevangen worden in de wind

Moge de verdwaalde kogel mijn tegenstander vinden, moge mijn Heer de arm van mijn vriend vasthouden

Jij bent het begin van de weg, ik zag het einde en ik bedekte mijn pen met moeite op mijn tong

Ik raakte beledigd, krabbelde mijn gezicht, stal het aan wal (ik kwam in de problemen)

Dood mijn lied, vergeef, schilder deze man, maak het leven somber

Hij drukte erop dat terwijl vermoeidheid mijn lichaam domineerde, jij naar buiten komt en op mijn deur klopt.

Stel dat ik mijn gelijk krijg, ik ben er niet en ik ben vol eenzaamheid

Voel het als mijn oogleden sluiten (ik ben een reiziger op het pad van mijn ziel)

Het enige doel, de enige regel, de enige oplossing is niet bestaan, dit zou je moeten weten.

De tranen zouden moeten worden afgeveegd, iemand zou moeten grijpen en uit mijn armen trekken zoals jij

Oud worden is hardgekookte, soms ingedamde rook (Tijd)

Mijn gevoelens geven leven aan brieven, ze wijken af, weet je, tijd is geld

Wie zou zeggen dat je op een dag zult verdwijnen, je wordt weggegooid van waar je bent?

Terwijl je naar jezelf zoekt, kom je tevergeefs in de leegte terecht.

Het konvooi is een passagier onderweg, luister naar Mozo, laat je leven voor de laatste keer vervagen

Een vermoeid silhouet achtergelaten, verbrand dit lied van mij en dood het

Brandwond!

Jij ook, dood mijn lied

Doe alsof ik mijn rechts neem en ga

Vernietig mijn leven, vernietig mij

Steek je mes in mijn hart en vertrek