Kargaların Kargaşası - Sagopa Kajmer

İlerde birkaç yol var, uzaktan belirgin değil

İlerle durmak ayak yorar, beklemek çözüm değil

Aklımdaki mezar bir kişilik değil

Ve sen suçlu değilsin, duygular kendini öldürür (aha)

Saçmalar dilin, söver ve eşyalarını yıkar

Kursak hevesle dolar

Kargalar çığlıkları basar

Huzurum kendini kasar

Karmaşık anlamsızlıklar ardışık yanılmalar

Sürekli uykuya yumulmalar, hayatın içinden bu yansımalar

Büyük bir göç var ordan oraya, kalbimden uzağa

Emin yerlerden tuzağa, aydınlık patikalardan derin karanlık ormana

neden yok sormana, gerçekler katılır içi yalan dolmuş harmana

Köleler yürür içinde zincirlerden ayaklar

Mezar taşları gibi benzer insan insana

Konuşmak istersin de susar bülbüller boğazında

Tam dokunmak istediğinde o yıldız kayar ufkunda

Ama umudun gittiği seferden dönecektir yakında

Onu her an beklemek inan ki bal tadında

Bu kuş konacak elbet bir gün bir dostun yurduna

Kalp evinin anahtarlığını koyma düşmanın avcuna (koyma)

Ellerimi siper ettim gözlerim artık göremezim

Görünmekten aciz olanlardan artık habersizim

Habersizim her şeyden

Habersizim senden

Habersizim ondan, bundan

Ha-ha

Hadi gazla

Hadi gazla

Sago, Kaf-Kef, Pesimist Orkestra

Beklentilerimi kavşağında durmuş bekliyorum (aha)

Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum (bilmiyorum)

Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası

Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası?

(Hadi bi' daha)

Beklentilerimi kavşağında durmuş bekliyorum (aha)

Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum (bilmiyorum vallahi)

Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası

Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası (yo)?

Zihnimi kuşatan ölü fikirleri yesinler akbabalar

Öldürdüğüm insanların ve yıktığım binaların tek sorumlusu benim (benim!)

Ben benden firar ettim, başka bende yerleştim

Sen sana aşık oldun, kevaşeye meğil ettin

En uzun filmdin hayatın

İster korku, ister komedi, ister dram, ister trajedi

Yönet filmini hadi beybe!

Kıskanç dalgaların kumları alıp götürdüğü gibi

Ölüm de cana varacak, görünecek bardağın dibi

Yuvalarından oyar gözlerimi senin ellerin

Ben göremedikçe iter o yana bu yana beni senin ellerin

Korkunç bir ıssızlıkta ben anlamıştım korkmayı

En güçsüz anımda denedim tek doğru yolu bulmayı

Ay benim dostumdu, gece benim örtümdü

İlerisi meçhuldü ama kurtulmak güçlü dürtümdü

Taşlandığım paralar tenime sertçe sürtündü

Düştüm, kalktım, boğulup battım, çıktım, nihayet kara göründü

Bölüm bölüm bitiyor etaplar ama yarış sürüyor

Ben def ettikçe alçak virüsler ürüyor

Ben doğrumu deştikçe onlar komikmiş gibi gülüyor (haha)

Bilmiyorlar aslında onlar karşımda yavaşça ölüyor

Sago her şeyi çok net görüyor

Beklentilerimi kavşağında durmuş bekliyorum (bekliyorum)

Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum (bilmiyorum)

Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası

Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası?

Beklentilerimi kavşağında durmuş bekliyorum

Yığınla insan beni biliyor, ben onları bilmiyorum

Ürkütüyor beni şu kargaların kargaşası

Bana mı kaldı ayakları yoldan kaymışların tasası?

Yeah

Sago, Kaf-Kef

Biatch

Kaf-Kef-Kef

Kaf-Kef-Kef

Kef-Kef-Kef

Kaf-Kaf-Kaf

Kef-Kef

Sago, Kaf-Kef

Pesimist Orkestra

Enkele wegen verder, van ver niet duidelijk

Vooruit blijven is vermoeiend, wachten is niet de oplossing

Het graf in mijn gedachten is geen persoonlijkheid

En je bent niet schuldig, gevoelens doden zichzelf (aha)

Spreek onzin, zweer en was je spullen

Het gewas gretig dollar

Kraaien schreeuwen

Mijn vrede verstikt

Complexe onzin opeenvolgende fouten

Voortdurend in slaap vallen, deze reflecties uit het leven

Er is een grote migratie van hier naar daar, ver van mijn hart

Van veilige plaatsen tot de val, van de lichtpaden tot het diepe donkere bos

Waarom vraag je het niet, de waarheid voegt zich bij de mix vol leugens

Slaven lopen op geketende voeten

Gelijkaardig aan mens als mens zoals grafstenen

Als je wilt praten, zwijgen de nachtegalen in je keel

Net als je wilt aanraken, valt die ster aan je horizon

Maar de hoop keert snel terug van de expeditie

Elk moment op hem wachten, geloof dat het naar honing smaakt

Deze vogel zal zeker op een dag in het huis van een vriend landen.

Leg de sleutelhanger van het hartenhuis niet in de palm van de vijand (niet zetten)

Ik heb mijn handen afgeschermd, mijn ogen kunnen niet meer zien

Ik ben me niet langer bewust van degenen die niet in staat zijn om gezien te worden

Ik ben niet op de hoogte van alles

Ik ben me niet bewust van jou

Ik ben er niet van op de hoogte

ha ha

laten we gas geven

laten we gas geven

Sago, Kaf-Kef, Pessimist Orchestra

Ik wacht op het kruispunt van mijn verwachtingen (aha)

Veel mensen kennen mij, ik ken ze niet (ik weet het niet)

Het maakt me bang, dit tumult van kraaien

Is het aan mij om me zorgen te maken over degenen wiens voeten van de weg zijn gegleden?

(Kom op nog een)

Ik wacht op het kruispunt van mijn verwachtingen (aha)

Veel mensen kennen mij, ik ken ze niet (ik weet het echt niet)

Het maakt me bang, dit tumult van kraaien

Is het aan mij om me zorgen te maken over degenen wiens voeten van de weg zijn gegleden (yo)?

Laat de gieren de dode ideeën die mijn geest omringen opeten

Ik ben (ik!) alleen verantwoordelijk voor de mensen die ik dood en de gebouwen die ik vernietig.

Ik ontsnapte aan mij, ik vestigde me in een ander

Je werd verliefd op je, geneigd tot skank

Je was de langste film van je leven

Of het nu horror, komedie, drama of tragedie is

Regisseer je film, kom op, kerel!

Terwijl jaloerse golven het zand wegvagen

De dood zal ook naar de ziel komen, de bodem van het glas zal verschijnen

Jouw handen hollen mijn ogen uit hun kassen

Totdat ik kan zien dat het me deze kant op duwt, jouw handen

In een verschrikkelijke verlatenheid begreep ik dat ik bang was

In mijn zwakste moment probeerde ik de enige juiste manier te vinden

De maan was mijn vriend, de nacht was mijn dekmantel

De toekomst was onbekend, maar het was mijn sterke drang om ervan af te komen

De munten die ik stoned wreef hard tegen mijn huid

Ik viel, ik stond op, ik verdronk, ik zonk, ik stapte uit, eindelijk verscheen het land

De etappes eindigen, sectie voor sectie, maar de race gaat door.

Lage virussen broeden terwijl ik verban

Ze lachen alsof het grappig is als ik zeg dat het waar is (haha)

Ze weten niet dat ze langzaam sterven voor mijn ogen

Sago ziet alles heel duidelijk

Ik heb gewacht op het kruispunt van mijn verwachtingen (wachtend)

Veel mensen kennen mij, ik ken ze niet (ik weet het niet)

Het maakt me bang, dit tumult van kraaien

Is het aan mij om me zorgen te maken over degenen wiens voeten van de weg zijn gegleden?

Ik wacht op het kruispunt van mijn verwachtingen

Veel mensen kennen mij, ik ken hen niet

Het maakt me bang, dit tumult van kraaien

Is het aan mij om me zorgen te maken over degenen wiens voeten van de weg zijn gegleden?

ja

Sago, Café-Kef

Biatch

Café-Kef-Kef

Café-Kef-Kef

Kef-Kef-Kef

Manchet-Caf-Caf

Kef-Kef

Sago, Café-Kef

Pessimistisch Orkest