Vedrai - Roberto Vecchioni

Mi senti?

Io non credevo di sentirti mai dire:

«Come siamo distanti»

Questo è l’amore che avevamo difeso

con le unghie e coi denti;

questo è l’amore che sfidava

un esercito di giganti;

non è possibile che debba finire

come uno dei tanti.

Ascolta:

dammi la mano per passare la notte

almeno questa volta;

ti lascio tutte le ragioni del mondo,

cosa me ne importa;

vedrai, domani rideremo di nuovo

come fosse niente;

vedrai ritorneremo quelli di prima,

come quelli di sempre,

di sempre, di sempre, di sempre

Vedrai

tutto l’amore che non so spiegarti mai

tutto l’orgoglio che ho di vivere con te

tutti i ricordi delle cose uguali a noi

tutta la storia dei sorrisi tuoi per me.

Mi senti?

Ci sono giorni che mi sembra impossibile

andare avanti;

ci sono giorni che continuano ad uscire

numeri perdenti,

giorni di rabbia infinita, impotente,

giorni di dolore,

ma il solo giorno che mi segna la vita

è quando dici amore, amore.

Vedrai

ti porterò per sempre dove tu non sai,

ti farò entrare dove non sei stata mai;

c'è un gran silenzio di parole dentro me:

ti prego, aiutami a capire che cos'è.

Vedrai

tutto l’amore che non ti ho spiegato mai,

tutto l’orgoglio che ho di vivere con te;

il primo bacio uguale all’ultimo vedrai

in questo viaggio interminabile di noi;

il primo bacio uguale all’ultimo vedrai

in questo giorno interminabile tra noi

Kan je me horen?

Ik had niet gedacht dat ik je ooit zou horen zeggen:

"Wat zijn we ver weg"

Dit is de liefde die we hadden verdedigd

tand en nagel;

dit is de liefde die uitdaagde

een leger van reuzen;

het kan onmogelijk eindigen

als een van de vele.

Luister:

geef me je hand om de nacht door te brengen

deze keer tenminste;

Ik laat je alle redenen in de wereld,

wat maakt het mij uit;

je zult zien, morgen lachen we weer

alsof het niets was;

je zult zien dat we terugkeren naar die van vroeger,

zoals altijd,

altijd, altijd, altijd

Je zult zien

alle liefde die ik je nooit kan uitleggen

alle trots die ik heb om met jou samen te leven

alle herinneringen aan dezelfde dingen als wij

het hele verhaal van je glimlach voor mij.

Kan je me horen?

Er zijn dagen die mij onmogelijk lijken

verdergaan;

er zijn dagen die steeds uitgaan

nummers verliezen,

dagen van eindeloze, hulpeloze woede,

dagen van pijn,

maar de enige dag die mijn leven markeert

is wanneer je liefde, liefde zegt.

Je zult zien

Ik zal je voor altijd meenemen waar je het niet weet,

Ik laat je binnen waar je nog nooit bent geweest;

er is een grote stilte van woorden in mij:

help me alsjeblieft te begrijpen wat het is.

Je zult zien

alle liefde die ik je nooit heb uitgelegd,

alle trots die ik heb om met jou samen te leven;

je zult zien dat de eerste kus gelijk is aan de laatste

in deze eindeloze reis van ons;

je zult zien dat de eerste kus gelijk is aan de laatste

op deze eindeloze dag tussen ons