Sogna, Ragazzo, Sogna - Roberto Vecchioni

E ti diranno parole rosse come il sangue,

nere come la notte;

ma non è vero, ragazzo,

che la ragione sta sempre col più forte

io conosco poeti

che spostano i fiumi con il pensiero,

e naviganti infiniti

che sanno parlare con il cielo.

Chiudi gli occhi, ragazzo,

e credi solo a quel che vedi dentro

stringi i pugni, ragazzo,

non lasciargliela vinta neanche un momento

copri l’amore, ragazzo,

ma non nasconderlo sotto il mantello

a volte passa qualcuno,

a volte c'è qualcuno che deve vederlo.

Sogna, ragazzo sogna

quando sale il vento

nelle vie del cuore,

quando un uomo vive

per le sue parole

o non vive più;

sogna, ragazzo sogna,

non lasciarlo solo contro questo mondo

non lasciarlo andare sogna fino in fondo,

fallo pure te.

Sogna, ragazzo sogna

quando cade il vento ma non è finita

quando muore un uomo per la stessa vita

che sognavi tu

Sogna, ragazzo sogna

non cambiare un verso della tua canzone,

non lasciare un treno fermo alla stazione,

non fermarti tu…

Lasciali dire che al mondo

quelli come te perderanno sempre

perché hai già vinto, lo giuro,

e non ti possono fare più niente

passa ogni tanto la mano

su un viso di donna, passaci le dita

nessun regno è più grande

di questa piccola cosa che è la vita

E la vita è così forte

che attraversa i muri per farsi vedere

la vita è così vera

che sembra impossibile doverla lasciare

la vita è così grande

che quando sarai sul punto di morire,

pianterai un ulivo,

convinto ancora di vederlo fiorire

Sogna, ragazzo sogna,

quando lei si volta,

quando lei non torna,

quando il solo passo

che fermava il cuore

non lo senti più

sogna, ragazzo, sogna,

passeranno i giorni,

passerrà l’amore,

passeran le notti,

finirà il dolore,

sarai sempre tu…

Sogna, ragazzo sogna,

piccolo ragazzo

nella mia memoria,

tante volte tanti

dentro questa storia:

non vi conto più;

sogna, ragazzo, sogna,

ti ho lasciato un foglio

sulla scrivania,

manca solo un verso

a quella poesia,

puoi finirla tu.

En ze zullen je woorden vertellen zo rood als bloed,

zwart als de nacht;

maar dat is niet waar, jongen,

die reden is altijd met de sterkste

Ik ken dichters

die rivieren bewegen met gedachten,

en oneindige zeelieden

die weten hoe ze met de lucht moeten praten.

Sluit je ogen jongen

en geloof alleen wat je van binnen ziet

bal je vuisten, jongen,

laat hem geen moment winnen

bedek de liefde, jongen,

maar verberg het niet onder je mantel

soms komt er iemand voorbij,

soms is er iemand die het moet zien.

Droom, jongensdroom

als de wind opsteekt

in de wegen van het hart,

wanneer een man leeft

voor zijn woorden

of niet meer leeft;

droom, jongensdroom,

laat het niet alleen tegen deze wereld

laat het niet de hele weg dromen

doe het zelf.

Droom, jongensdroom

wanneer de wind valt, maar het is nog niet voorbij

wanneer een man sterft voor hetzelfde leven

waar je van droomde

Droom, jongensdroom

verander geen regel van je lied,

laat een trein niet stilstaan ​​op het station,

hou je niet tegen...

Laat ze de wereld dat vertellen

degenen zoals jij zullen altijd verliezen

omdat je al gewonnen hebt, ik zweer het,

en ze kunnen je niks meer doen

passeert af en toe zijn hand

op het gezicht van een vrouw, strijk met je vingers

geen koninkrijk is groter

van dit kleine ding dat het leven is

En het leven is zo sterk

de muren oversteken om gezien te worden

het leven is zo echt

dat het onmogelijk lijkt om het te moeten verlaten

het leven is zo groot

dat wanneer je op het punt staat te sterven,

je plant een olijfboom,

nog steeds overtuigd om het te zien bloeien

Droom, jongensdroom,

als ze zich omdraait,

als ze niet terugkomt,

wanneer de enige stap?

dat stopte het hart

je voelt het niet meer

droom, jongen, droom,

de dagen zullen voorbij gaan,

liefde zal voorbijgaan,

de nachten zullen voorbijgaan,

de pijn zal eindigen,

jij zal het altijd zijn...

Droom, jongensdroom,

kleine man

in mijn geheugen,

vele malen vele

in dit verhaal:

Ik reken niet meer op je;

droom, jongen, droom,

Ik heb een laken voor je achtergelaten

op het bureau,

er ontbreekt maar één vers

naar dat gedicht,

je kunt het afmaken.