Il Più Grande Spettacolo Del Mondo - Roberto Vecchioni

Venghino, venghino signori, a vedere l’ottava meraviglia:

Si chiama «uomo», muove pure le dita

E devo dire che mi rassomiglia

Venghino, venghino, finch'é c'è eternità

Finché ci son biglietti a disposizione

Non si paga, è la mia più grande attrazione…

Però crearli non è stato niente facile

Ho messo insieme un pò di cacca e un pò di angeli

E per fortuna non si sono rotti subito

Come le prime mie galassie e dinosauri;

Cosa ci stanno a fare al mondo?

Niente, amano:

Non so perchè, ma mi piaceva questa regola;

Ma la trovata più geniale è stata l’anima

Con quella lì chi se ne frega anche se muoiono

Papaparaparapapapara

Papaparaparapapapara

Uhè, uhè, uhè, uhè, uhè

Ma la tua testa non viene fuori dalle nuvole

E le preghiere della sera non ci bastono;

E siamo soli qui, con tutta questa musica

Colori e versi che inventiamo per non perderci;

Serpeggia un pò di confusione sulle origini

E non capiamo cosa mai ci stiamo a fare qui:

Se è solo nostra o se è più tua la solitudine

La tua infelicità di essere e non vivere

Papaparaparapapapara

Papaparaparapapapara

Uhè, uhè, uhè, uhè, uhè

Beh, Dovete capirli… è la loro «prima»

Sono un pò emozionati…

Comunque dopo lo spettacolo si possono anche visitare…

Siete pregati di non avvicinarvi troppo…

Di non dargli niente da mangiare…

E di non dargli altre idee, chè hanno già le mie

Noi ci guardiamo in fondo agli occhi

Per capire quanto tempo abbiamo

Se il giorno lasciato indietro

È proprio quello che volevamo;

Se alla fine del viaggio

Ci sarà qualcosa come una memoria

Se tutti i baci, gli abbracci, gli addii

Resterenno sospesi nell’aria…

Ma ci guardiamo negli occhi

Non importa quanto tempo abbiamo;

Non importa se il giorno lasciato indietro

È proprio quello che volevamo;

Se alla fine del viaggio

Nessuna delle tue stelle

Ne avrà mai memoria

Perchè i baci, gli abbracci, gli addii

Sono la nostra storia, sono noi, noi, noi

Papaparaparapapapara

Papaparaparapapapara

Uhè, uhè, uhè, uhè, uhè

Eh, però, se ve la prendete così…

E allora me ne vado via…

Insomma per Dio, la cosa più bella che faccio…

E la faccio male… Ma non è possibile…

Andavate così bene che avevo pensato anche di

È un’eternità che vi penso… siete venuti una schifezza?

Non vi faccio più… la prossima volta non vi faccio più

E sono cazzi vostri…

Kom, kom, heren, om het achtste wonder te zien:

Hij wordt "man" genoemd, hij beweegt ook zijn vingers

En ik moet zeggen dat het op mij lijkt

Kom, kom, zolang er eeuwigheid is

Zolang er kaarten beschikbaar zijn

Je betaalt niet, het is mijn grootste attractie...

Maar het maken ervan was helemaal niet gemakkelijk

Ik heb wat poep en wat engelen bij elkaar gezet

En gelukkig braken ze niet meteen

Zoals mijn eerste sterrenstelsels en dinosaurussen;

Wat doen ze in de wereld?

Niets, ze houden van:

Ik weet niet waarom, maar ik vond deze regel leuk;

Maar het meest briljante idee was de ziel

Met dat wat maakt het uit, zelfs als ze sterven

Papaparaparapapapara

Papaparaparapapapara

Uhè, uhè, uhè, uhè, uhè

Maar je hoofd komt niet uit de wolken

En de avondgebeden zijn niet genoeg voor ons;

En we zijn hier alleen, met al deze muziek

Kleuren en verzen die we bedenken om niet te verdwalen;

Er is een beetje verwarring over de oorsprong

En we begrijpen niet wat we hier in vredesnaam aan het doen zijn:

Als het van ons alleen is of als eenzaamheid meer van jou is

Je ongeluk om te zijn en niet te leven

Papaparaparapapapara

Papaparaparapapapara

Uhè, uhè, uhè, uhè, uhè

Nou, je moet ze begrijpen ... het is hun "eerste"

Ik ben een beetje opgewonden...

Na de show zijn ze echter ook te bezoeken...

Kom alsjeblieft niet te dichtbij...

Om hem niets te eten te geven...

En om ze geen andere ideeën te geven, want ze hebben de mijne al

We kijken elkaar in de ogen aan

Om te begrijpen hoeveel tijd we hebben

Als de dag voorbij is

Dat is precies wat we wilden;

Als aan het einde van de reis

Er zal zoiets zijn als een herinnering

Als alle kussen, de knuffels, het afscheid

Blijf in de lucht hangen...

Maar we kijken elkaar in de ogen

Het maakt niet uit hoeveel tijd we hebben;

Het maakt niet uit of de dag achter je ligt

Dat is precies wat we wilden;

Als aan het einde van de reis

Geen van je sterren

Hij zal het zich nooit herinneren

Waarom de kussen, de knuffels, het afscheid?

Zij zijn onze geschiedenis, zij zijn wij, wij, wij

Papaparaparapapapara

Papaparaparapapapara

Uhè, uhè, uhè, uhè, uhè

Maar goed, als je het zo opvat...

En dan ga ik weg...

Kortom, bij God, het beste wat ik doe...

En ik doe het slecht... Maar het kan niet...

Je deed het zo goed dat ik er zelfs aan had gedacht

Ik heb een eeuwigheid aan je gedacht... kwam je over als stront?

Ik doe je niet meer... de volgende keer doe ik je niet meer

En dat is je pik...