Teatro - Roberto Vecchioni

Ed arrivai mezzo truccato

che già calavano la scena

al primo atto e in piena luce

l’avevan tutto sbottonato

tutto gli avevan levato

tranne la maschera e la voce

e mi guardava e sorrideva

e mi guardava e mi diceva:

«Continua tu che tanto è un gioco»

che sia una farsa o una tragedia

meglio che stare su una sedia

per dopo battere le mani

fa la mia parte e li vedrai

son lì che non protestan mai

è troppo comodo quel posto

e si accontentano di questo

Tre passi avanti, due a sinistra

rimani sempre bene in vista

e non guardarli mai negli occhi

di solo cose che san già

che sia Romeo o Pulcinella

la fin del viaggio resta quella

ringrazia sempre, sei un artista

questa è la loro realtà

Non è che abbia strabiliato

nessuna volta in un teatro

ma chi mi parla sta morendo

ed è con lui che ho cominciato

e quella sera l’ho adorato

che pianse, rise, improvvisando

io quella sera non ho riso,

e tanto meno non ho pianto

l’avrai creduto tu io

stavo solo lavorando

no, non è vero ci credevi

è stata la tua vita ed è la mia

e se non è così il tetro è una follia

tre passi avanti, due a sinistra

rimani sempre bene in vista

e non guardarli mai negli occhi

di solo cose che san già

che sia Romeo o Pulcinella

la fin del viaggio resta quella

ringrazia sempre, sei un artista

questa è la loro verità

tre passi avanti,

tre passi avanti,

tre passi

En ik kwam half verkleed aan

die al de toon zetten

in de eerste akte en in het volle licht

ze hadden het allemaal losgeknoopt

ze hadden hem alles afgenomen

behalve het masker en de stem

en hij keek me aan en glimlachte

en keek me aan en zei tegen me:

"Ga je gang, het is toch een spel"

of het nu een farce of een tragedie is?

beter dan in een stoel zitten

voor later klap in je handen

doe mijn deel en je zult ze zien

ze zijn daar die nooit protesteren

die plek is te comfortabel

en daar zijn ze tevreden mee

Drie stappen vooruit, twee naar links

altijd in het zicht blijven

en kijk ze nooit in de ogen

van alleen dingen die al weten

of het nu Romeo of Pulcinella is?

het einde van de reis blijft dat

altijd bedankt, je bent een artiest

dit is hun realiteit

Het is niet dat ik verbaasd ben

geen tijd in een theater

maar wie tegen me praat, gaat dood

en met hem ben ik begonnen

en die avond vond ik het geweldig

die huilde, lachte, improviseerde

Ik heb die avond niet gelachen,

en nog veel minder heb ik niet gehuild

je moet het geloofd hebben

ik was net aan het werk

nee, je geloofde het niet

het was jouw leven en het is van mij

en als dit niet het geval is, is de somberheid waanzin

drie stappen vooruit, twee naar links

altijd in het zicht blijven

en kijk ze nooit in de ogen

van alleen dingen die al weten

of het nu Romeo of Pulcinella is?

het einde van de reis blijft dat

altijd bedankt, je bent een artiest

dit is hun waarheid

drie stappen vooruit,

drie stappen vooruit,

drie stappen