Saggio Di Danza Classica E Moderna - Roberto Vecchioni

L’ora preferibile è la sera prima delle nove,

L’ideale poi sarebbe farlo mentre fuori piove;

Lei dovrebbe stare perlomeno nella stessa stanza;

Pare strettamente indispensabile la sua presenza:

Anche se un’altra scuola di pensiero

Dice che sia meglio senza.

Per la posizione, quand'è comoda, io la rispetto,

Ma personalmente preferisco stare sempre sotto;

Molto poi dipende anche da come ti risponde il letto:

E non rovinare la finzione, che è metà di tutto;

E non accendere la luce:

Questo scherzo può costarti brutto

Su e giù, va beh, ma su e giù

Va pure un ascensore,

Non basta andare dentro e fuori

Per chiamarlo amore;

Non bisogna aver la pretesa

Di voler strafare:

Essere porci perlopiù,

Però poeti nel momento clou.

Ma la condizione indispensabile è di non parlare,

Fino alla finezza irraggiungibile di non pensare;

Devi prendere l’esempio dalle trote che

Ci sanno fare,

Ché non si è mai visto di una trota che

Non sa godere:

O almeno credo supponendo

Che non abbiano un granché da fare.

Su e giù, va beh, ma su e giù

Va pure un ascensore,

Questo «dimmi dammi che ti do»

Non puoi chiamarlo amore;

Sei o no la punta di diamante

Dell’evoluzione?

Essere porci perlopiù,

Però poeti nel momento clou.

Quando sei partito e niente al mondo

Ti può più fermare,

Qualche variazione laterale non ci sta poi male;

Ma per carità non la lasciare sola in mezzo al mare

Per l’insopprimibile bisogno di voler finire:

Ché dopo tutta sta canzone

Ti fai dare pure del coglione.

De voorkeurstijd is de avond voor negen,

Het ideaal zou dan zijn om het te doen terwijl het buiten regent;

Je moet in ieder geval in dezelfde kamer zijn;

Zijn aanwezigheid lijkt strikt noodzakelijk:

Hoewel een andere denkrichting

Hij zegt dat het beter is zonder.

Voor de positie, wanneer het comfortabel is, respecteer ik het,

Maar persoonlijk blijf ik liever altijd beneden;

Veel hangt dan ook af van hoe het bed op u reageert:

En verpest de fictie niet, die is de helft van alles;

En doe het licht niet aan:

Deze grap kan je veel geld kosten

Op en neer, oké, maar op en neer

Een lift gaat,

Het is niet genoeg om in en uit te gaan

Om het liefde te noemen;

Het is niet nodig om te doen alsof

Van willen overdrijven:

Meestal zijn het varkens,

Maar dichters in de schijnwerpers.

Maar de onmisbare voorwaarde is niet te spreken,

Tot aan de onbereikbare subtiliteit van niet denken;

Je moet het voorbeeld nemen van de forel die

Ze weten hoe het moet,

Wat is er nog nooit gezien van een forel die

Hij weet niet hoe hij moet genieten van:

Of tenminste, ik veronderstel in de veronderstelling dat

Dat ze niet veel te doen hebben.

Op en neer, oké, maar op en neer

Een lift gaat,

Dit "zeg me, geef me wat ik je geef"

Je kunt het geen liefde noemen;

Ben jij het speerpunt of niet

Van evolutie?

Meestal zijn het varkens,

Maar dichters in de schijnwerpers.

Toen je wegging en niets in de wereld

Het kan je niet meer tegenhouden,

Enige laterale variatie is ook niet slecht;

Maar laat haar alsjeblieft niet alleen midden op zee

Voor de onstuitbare behoefte om te willen eindigen:

Wat is tenslotte een lied

Je mag jezelf een eikel noemen.