Sabato stelle - Roberto Vecchioni

Il tempo di essere equilibrista

Per entrare e aprire una finestra

E mentre ho tre o quattro piani sotto i piedi

Tu dal tuo letto salti su e mi chiedi:

«Che cosa fai sul filo?»

«Io?

Mi alieno, a te ne danno di veleno»

«Dài vieni dentro che vorrei toccarti

Le senti, le ricordi le mie mani?

Domenica son libera di uscire

Domenica, domenica è domani…»

«Domani faccio solo figli giusti

Domani vado nelle due Sicilie»

«Ma dove vai senza me?

Oh, certo, hai cose che non so e che non ti chiedo

Così sei tu: perdonerai, ti illuderai, ci morirai

, n non t-i rit-nrrínrzìi norrhà

Dei sabato, soltanto dentro te

Sarò felice sai

Però tu mi hai amato

Mi hai amato e non mi aspetterai

Mancava così poco sai

Eppure tu mi hai amato

Tu mi hai amato e non mi aspetterai"

«Che vuoi?

Qui dentro sei così tranquilla

Felice no ma, chi è che in fondo è felice?

Poi ti trovo come sempre bella

Io devo stare al passo coi tempi

Succede a tutti, noi non siamo i primi

Così va il mondo, non si Può cambiare

Vedessi come è dura star là fuori»

«Ma dove vai?

Ma dove vai senza di me?»

«Che cosa credi?

Sia una gioia

Andare via lasciarti qui?»

«Ma cosa dici, come vivi

Cosa inventi, non ti riconosco più,

«Sta zitta smettila di urlare

Cosa vuoi capirne tu

Io vivo a modo mio, io ti ho amato

Io ti ho amato, non t’aspetterò

Mancava poco, è vero che eri guarita

Eppure io ti ho amato, ti ho amato

E non t’aspetterò»

Tijd om een ​​equilibrist te zijn

Een venster openen en openen

En terwijl ik drie of vier verdiepingen onder mijn voeten heb

Je springt op uit je bed en vraagt ​​me:

'Wat doe je op de draad?'

"De?

Ik ben vervreemd, ze geven je vergif "

"Kom op, kom binnen dat ik je zou willen aanraken"

Voel je ze, herinner je je mijn handen?

Zondag ben ik vrij om uit te gaan

Zondag, zondag is morgen..."

"Morgen heb ik alleen rechtschapen kinderen"

Morgen ga ik naar de twee Sicilië'

'Maar waar ga je heen zonder mij?

Oh zeker, je hebt dingen die ik niet weet en ik vraag je niet

Jij ook: je zult vergeven, je zult jezelf voor de gek houden, je zult daar sterven

, n niet t-i rit-nrrínrzìi norrhà

Van zaterdagen, alleen binnen jou

Ik zal blij zijn dat weet je

Maar je hield van me

Je hield van me en je zult niet op me wachten

Er ontbrak zo weinig, weet je?

Toch hield je van me

Je hield van me en je zult niet op me wachten "

"Wat wil je?

Je bent hier zo vredig

Gelukkig nee, maar wie is er uiteindelijk gelukkig?

Dan vind ik je mooi zoals altijd

Ik moet met de tijd mee

Het overkomt iedereen, we zijn niet de eerste

Zo gaat de wereld, je kunt het niet veranderen

Als je zou kunnen zien hoe moeilijk het is om daarbuiten te zijn "

"Maar waar ga je heen?

Maar waar ga je heen zonder mij?"

"Wat denk je?

Wees een vreugde

Ga weg, laat je hier achter?"

«Maar wat zeg je, hoe je leeft

Wat verzin je, ik herken je niet meer,

"Zwijg, stop met schreeuwen"

Wat wil je begrijpen?

Ik leef op mijn manier, ik hield van je

Ik hield van je, ik zal niet op je wachten

Het was kort, het is waar dat je genezen was

Toch hield ik van je, ik hield van je

En ik zal niet op je wachten "