Pagando, S'Intende - Roberto Vecchioni

E il conte al sommo della gloria

Fece a pezzi la sua vita

A pezzi la memoria

A pezzi i rubinetti e il sole

Anche il cavallo si mangiò;

Gridando «adesso so chi sono

Più mi ci abituerò»

Di quello che non ho fermato

E che valeva oggi mi pento;

Ma è tardi e non ho pianto

Forse qualcosa muore dentro

Forse è perché non amo più;

Ho perso tutto questo tempo

E non vi abbraccerò mai più

E tutto quello che so dire

È che sovente il mio dolore

Sa farmi divertire;

La rabbia mi mantiene calmo

E abbasso questa libertà;

Un vecchio amico, un vecchio incontro

-oggi- sarebbe sì una novità

Rapidamente viene inverno

-Di' qualche cosa di più serio-

Forse qualcosa muore dentro

--Di' qualche cosa di più vario-

E tutto quello che so dire

È che sovente il mio dolore

Sa farmi divertire…

Pagando, s’intende

En de graaf op het hoogtepunt van glorie

Hij verscheurde zijn leven

Het geheugen is verbrijzeld

Verbrijzelde de kranen en de zon

Het paard at ook;

Schreeuwen "nu weet ik wie ik ben"

Hoe meer ik eraan raak"

Waar ik niet mee gestopt ben

En wat vandaag waard was, heb ik spijt;

Maar het is laat en ik heb niet gehuild

Misschien sterft er iets van binnen

Misschien is het omdat ik niet meer liefheb;

Ik heb al die tijd verspild

En ik zal je nooit meer knuffelen

Dat is alles wat ik kan zeggen

Het is zo vaak mijn pijn

Hij weet hoe hij me moet vermaken;

Woede houdt me kalm

En weg met deze vrijheid;

Een oude vriend, een oude ontmoeting

-nu- het zou een noviteit zijn

Snel komt de winter

-Zeg iets serieuzers-

Misschien sterft er iets van binnen

--Zeg iets meer gevarieerd-

Dat is alles wat ik kan zeggen

Het is zo vaak mijn pijn

Hij weet hoe hij me moet vermaken...

Door te betalen natuurlijk