Lui se n'è andato - Roberto Vecchioni

Lasciate andare un attimo le carte

Per aiutarmi

Lo ricordate quello

Che veniva sempre da noi?

Oh certo, Sergio

Certo che sto bene, perchè mi guardi?

E tu cretino con quell’asso in mano

Non chiami il tre

Aveva gli occhi tristi di Novembre

Ma ci credeva

Gli abbiamo fatto forse qualche

Sgarbo

Penso di no

Possibile che non lo ricordiate

State scherzando

E tu, Francesco, piantala di dire sarà

A New York, a New York!

Poteva andarsene in un giorno di

Sole

Poteva far rumore come sempre

Poteva non lasciare solo me e la sua

Paura

Poteva dirmi col dolore ho chiuso

Questa sera, stendi le mani

Che stupido che sono

La sua donna chissà che pena

Avrà già perso tutte le speranze di

Rivederlo

Bisogna avvertirla che qui almeno

Non si fa vivo

Ma darle la notizia con prudenza

Non si sa mai

Possibile che non lo ricordiate, state scherzando

E tu, Francesco, piantala di dire sarà

A New York, a New York.

l

È quel ragazzo che veniva sempre a

Dirci ho vinto

E poi perdeva sempre, ma era

Sempre, meglio di noi!

Poteva andarsene in un giorno di

Sole

Poteva far rumore come sempre

Poteva non lasciare solo me e la sua

Paura

Poteva dirmi coi dolore ho chiuso

Questa sera, stendi le mani

E adesso, si, vi cadono le carte ma

È troppo tardi

Ve l’hanno ucciso e voi non potevate

Dire di no

Che anzi è andato via senza neppure

Lasciare un segno

Un indirizzo, un francobollo, un

Gesto per chi sta qui

E adesso voi quardate me negli

Occhi per rivederlo

Perchè fra tutti voi gli assomigliavo

Un po' di più

Inutili gli occhiali alla memoria: è

Un’ombra scura!

Aveva troppe bande, pochi amori

Meglio così

Poteva andarsene in un giorno di

Sole

Poteva far rumore come sempre

Poteva non lasciare solo me e la sua

Paura

Poteva dirmi coi dolore ho chiuso

Questa sera

Stendi le mani sul nostro amore

Non ci

Lasciare mai

Laat de kaarten even los

om mij te helpen

Onthoud je dat?

Wat kwam er altijd naar ons toe?

Oh zeker, Sergio

Natuurlijk ben ik in orde, waarom kijk je naar mij?

En jij idioot met die aas in de hand

Bel geen drie

Hij had droevige novemberogen

Maar hij geloofde het

We hebben er misschien een paar gedaan

Brutaal

Ik denk van niet

Je herinnert het je misschien niet meer

Maak je een grapje

En jij, Francesco, zeg niet langer dat het zo zal zijn...

In New York, in New York!

Hij zou over een dag kunnen vertrekken

Zon

Hij kon zoals gewoonlijk lawaai maken

Hij kon mij en de hare niet alleen laten

Angst

Hij zou me kunnen vertellen met de pijn dat ik klaar ben

Vanavond, strek je handen uit

Wat ben ik een dwaas

Zijn vrouw die weet wat voor pijn

Hij zal al alle hoop op hebben verloren

Beoordeel het

Je moet haar dat hier tenminste waarschuwen

Hij komt niet opdagen

Maar breng het nieuws met de nodige voorzichtigheid

Je weet maar nooit

Je herinnert je het misschien niet meer, je maakt een grapje

En jij, Francesco, zeg niet langer dat het zo zal zijn...

In New York, in New York.

L

Hij is die man die altijd kwam

Vertel ons dat ik heb gewonnen

Trouwens, hij verloor altijd, maar hij was...

Altijd, beter dan wij!

Hij zou over een dag kunnen vertrekken

Zon

Hij kon zoals gewoonlijk lawaai maken

Hij kon mij en de hare niet alleen laten

Angst

Hij zou me met pijn kunnen vertellen dat ik klaar ben

Vanavond, strek je handen uit

En nu, ja, de kaarten vallen maar

Het is te laat

Ze hebben hem vermoord en jij niet

nee zeggen

Inderdaad, hij ging weg zonder zelfs

Laat een teken achter

Een adres, een postzegel, een

Gebaar voor degenen die hier zijn

En nu kijk je me aan in de

Ogen om het weer te zien

Omdat ik onder jullie allemaal op hem leek

Een beetje meer

Brillen zijn nutteloos voor het geheugen: het is

Een donkere schaduw!

Hij had te veel bands, weinig liefdes

Zo is het beter

Hij zou over een dag kunnen vertrekken

Zon

Hij kon zoals gewoonlijk lawaai maken

Hij kon mij en de hare niet alleen laten

Angst

Hij zou me met pijn kunnen vertellen dat ik klaar ben

Deze avond

Leg je handen op onze liefde

Daar

Ga nooit weg