La Strega - Roberto Vecchioni

E' vestita d’argento e di sonagliere

L’IC4 zz;

UU.

DIDU cillu IJVI L. U I ivi i icil 1C4 ci lt.1

E' venuta per farti dimenticare

Un uomo, un ricordo, un amore…

Con le ali di porpora e di amaranto Voi farfalle volate tutte intorno Lei che

vive di notte, di dentro e di fuori E' grigia: non sopporta ì colori

Chi la ferma la strega sulla strada di casa

Di casa mia?

Chi la ferma la strega sulla porta di casa

Di casa mia?

Chi la brucia la strega, chi la caccia di casa

Chi la caccia via?

Fuori da casa mia

Fuori da casa mia

Fuori dai piedi

Fuoridicasa

Casa, casa, casa, casa mia…

Principessa va bene che donna è bello

Ma il mio letto è diverso dei tuo castello

Non ti pungere ancora con l’arcolaio

Non bere, non mangiare le mele

Principessa quei giorni sono lontani

Non ti ricordi nemmeno i sette nani

Questa strega vuoi farti dimenticare

Un uomo, una storia, un dolore…

Chi la ferma la strega sulla strada di casa

Di casa mia?

Chi la ferma la strega, chi la salva la sposa

La sposa mia?

Chi la brucia la strega, chi la caccia di casa

Via da casa mia?

Fuori da casa mia

Fuori da casa mia

Fuori dai piedi

Fuoridicasa

Casa, casa, casa, casa mia…

Gatto, gatta, gattini restate sempre all’erta

Aspettatela tutti sulla mia porta

Accendetele gli occhi come tizzoni

Di luce, non sopporta la luce…

Sette anni di lacrime che ho versato

Sette paia di scarpe che ho consumato

Sette boschi di querce che ho attraversato

Da solo, per poterla incontrare…

Chi la ferma la strega sulla strada di casa?

La fermo io!

Chi la brucia la strega sulla porta di casa?

La brucio io!

Chi la ferma la strega, chi la caccia di casa?

La caccia io!

Fuori da casa mia

Fuori da casa mia

Ze is gekleed in zilver en een bel

De IC4 zz;

UU.

DIDU cillu IJVI L. U I ivi i icil 1C4 ci lt.1

Ze kwam om je te laten vergeten

Een man, een herinnering, een liefde...

Met vleugels van paars en amarant vliegen je vlinders overal om je heen die

het leeft 's nachts, van binnen en van buiten. Het is grijs: het kan niet tegen kleuren

Wie stopt de heks op weg naar huis

Van mijn huis?

Wie stopt de heks bij de deur van het huis?

Van mijn huis?

Wie verbrandt de heks, die haar het huis uit jaagt?

Wie gooit haar weg?

Uit mijn huis

Uit mijn huis

Aan de kant

Uit het huis

Thuis, thuis, thuis, mijn thuis...

Prinses is prima wat een vrouw mooi is

Maar mijn bed is anders dan jouw kasteel

Prik jezelf nog niet met het spinnewiel

Niet drinken, geen appels eten

Prinses die dagen zijn allang voorbij

Je herinnert je de zeven dwergen niet eens meer

Deze heks die je je wilt laten vergeten

Een man, een verhaal, een pijn...

Wie stopt de heks op weg naar huis

Van mijn huis?

Wie de heks stopt, wie haar redt, trouwt met haar

Mijn bruid?

Wie verbrandt de heks, die haar het huis uit jaagt?

Weg van mijn huis?

Uit mijn huis

Uit mijn huis

Aan de kant

Uit het huis

Thuis, thuis, thuis, mijn thuis...

Kat, kat, kittens, blijf altijd alert

Iedereen wacht op haar aan mijn deur

Verlicht haar ogen als sintels

Van licht kan het niet tegen het licht...

Zeven jaar tranen die ik heb vergoten

Zeven paar schoenen die ik heb versleten

Zeven eikenbossen waar ik doorheen ging

Alleen, om haar te kunnen ontmoeten...

Wie stopt de heks op weg naar huis?

Ik stop haar!

Wie verbrandt de heks voor de deur?

Ik verbrand het!

Wie houdt de heks tegen, wie jaagt haar het huis uit?

ik jaag erop!

Uit mijn huis

Uit mijn huis