La Stazione Di Zima - Roberto Vecchioni

Dove si ferma il treno,

E un unico lampione

Che si spegne se lo guardi,

E il pi?

Delle volte

Non c'?

Ad aspettarti nessuno,

Perch??

Sempre troppo presto

O troppo tardi.

-Non scendere- mi dici, —

Continua con me questo viaggio!-

E cos?

Sono lieto di apprendere

Che hai fatto il cielo

E milioni di stelle inutili

Come un messaggio,

Per dimostrarmi che esisti,

Che ci sei davvero:

Ma vedi, il problema non?

Che tu sia o non ci sia:

Il problema?

La mia vita

Quando non sar?

Pi?

La mia,

Confusa in un abbraccio

Senza fine,

Persa nella luce tua

Sublime,

Per ringraziarti

Non so di cosa e perch?

Lasciami

Questo sogno disperato

Di esser uomo,

Lasciami

Quest’orgoglio smisurato

Di esser solo un uomo:

Perdonami, Signore,

Ma io scendo qua,

Alla stazione di Zima.

Alla stazione di Zima

Qualche volta c'?

Il sole:

E allora usciamo tutti a guardarlo,

E a tutti viene in mente

Che cantiamo la stessa canzone

Con altre parole,

E che ci facciamo male

Perch?

Non ci capiamo niente.

E il tempo non s’innamora

Due volte

Di uno stesso uomo

Waar stopt de trein,

En een enkele straatlantaarn

Dat gaat uit als je ernaar kijkt,

En de pi?

Soms

Niet C'?

Niemand wacht op je,

Waarom?

Altijd te vroeg

Of te laat.

- Stap er niet af - vertel het me, -

Vervolg deze reis met mij! -

En wat dan?

Ik ben blij om te leren

Wat heb je de hemel gemaakt?

En miljoenen nutteloze sterren

Als een bericht,

Om me te laten zien dat je bestaat,

Dat je er echt bent:

Maar kijk, het probleem is niet?

Of je er nu wel of niet bent:

Het probleem?

Mijn leven

Wanneer zal het niet zijn?

Pi?

De mijne,

Verward in een knuffel

Eindeloos,

Verloren in jouw licht

Subliem,

Bedanken

Ik weet niet wat en waarom?

verlaat me

Deze wanhopige droom

Van een man zijn,

verlaat me

Deze grenzeloze trots

Om gewoon een man te zijn:

Vergeef me, Heer,

Maar ik ga hier naar beneden,

Op het Zima-station.

Op het Zima-station

Soms daar?

De zon:

Dus laten we allemaal naar buiten gaan en ernaar kijken,

En het komt allemaal in me op

We zingen hetzelfde liedje

Met andere woorden,

En dat we gewond raken

Waarom?

Wij begrijpen elkaar niet.

En de tijd wordt niet verliefd

Tweemaal

Van dezelfde man