La Mia Stanza - Roberto Vecchioni

La chitarra riempie la tua stanza

come te la riempivano gli amori,

forse a diciott’anni non c'?

distanza

tra le cose dentro e quelle fuori,

forse a diciott’anni si canta e basta:

essere sentita o non sentita non ti cambia la vita.

Io non ho l’et?

e ho le palle piene di vedermi questa gente intorno:

managers cazzuti, falchi e iene,

ti far?

sapere quando torno

ma ti lascio un sacco di parole

e quel po' di roba che mi avanza

qui nella mia stanza…

Passer?

tutto questo vivere,

questo andare e venire di treni,

questa lettera da leggere e da scrivere

De gitaar vult je kamer

zoals liefde haar vervulde,

misschien is hij er niet om zijn achttiende?

afstand

tussen dingen binnen en buiten,

misschien zing je op je achttiende gewoon:

gehoord of ongehoord zijn, verandert je leven niet.

Ben ik niet oud?

en mijn ballen zitten vol met het zien van deze mensen om me heen:

stoere managers, haviken en hyena's,

ga je doen?

weet wanneer ik terugkom

maar ik laat je veel woorden na

en wat voor spulletjes heb ik nog over

hier in mijn kamer...

voorbijganger?

al dit leven,

dit komen en gaan van treinen,

deze brief om te lezen en te schrijven