La farfalla giapponese - Roberto Vecchioni

Questa grande farfalla giapponese

Che ho in casa, questa grossa donna cortese

Che fa la spesa e il tuo sorriso appena andato via

E già dimenticato, malinconia

Ma poi penso c'è il vino e quello sì che mi salva

E un cavallo vincente come gioia di riserva

Anna fai l’amore chissà con chi

E quello che ho da dirti mi resta qui

Di tanti amori nella vita mia c'è ne mai stato uno

Giusto?

Ho dato rabbia ho dato poesia ma in fondo cosa

Resta?

Ecco che tutti finiscono mischiati nel bicchiere

Ecco che scappa via il cerchio al giocoliere

Io che lascio ogni sera il mondo uguale al mattino

Niente, tiro soltanto chitarre al destino

Oggi ladro e domani confessore

Un acrobata sulle mie parole

Ma se chiudon la bocca a un solo uomo

Io grido e non dormo la notte se ho deluso

Un amico e anche quando ho ragione è colpa mia

Anna, sì, ti perdono che vuoi che sia

Di tanti amori della vita mia morire se mi vergogno

È stata rabbia, è stata poesia, è stato sempre un

Sogno

E ho ancora voglia di credere fra inverni e

Primavere

In questa faccia mia che ride nel bicchiere

Ho ancora voglia di credere fra inverni e primavere

In questa faccia mia che ride nel bicchiere

Deze grote Japanse vlinder

Die ik thuis heb, deze grote hoffelijke vrouw

Winkelen en je glimlach is gewoon weg

En alweer vergeten, melancholie

Maar dan denk ik dat daar de wijn is en dat redt me zeker

En een winnend paard als reserve vreugde

Anna vrijt met wie weet wie

En wat ik je te vertellen heb, blijft hier

Van zoveel liefdes in mijn leven is er nooit één geweest

Juist?

Ik gaf woede, ik gaf poëzie, maar eigenlijk wat?

Blijven?

Hier belanden ze allemaal gemengd in het glas

Hier komt de cirkel naar de jongleur

Ik die de wereld elke avond hetzelfde verlaat als de ochtend

Niets, ik gooi gewoon gitaren naar het lot

Vandaag een dief en morgen een biechtvader

Een acrobaat op mijn woorden

Maar als ze de mond van slechts één man zouden sluiten

Ik huil en slaap 's nachts niet als ik teleurgesteld ben

Een vriend en zelfs als ik gelijk heb, is het mijn schuld

Anna, ja, ik vergeef je dat je wilt dat het zo is

Van zoveel liefdes in mijn leven om te sterven als ik me schaam

Het was woede, het was poëzie, het was altijd een...

Droom

En ik wil nog steeds geloven tussen winters en

veren

In dit gezicht van mij dat lacht in het glas

Ik wil nog steeds geloven tussen winter en lente

In dit gezicht van mij dat lacht in het glas