L'Amore Mio - Roberto Vecchioni

E si svegliò

Di un soffio impercettibile

Che appena appena

Se ne accorse il cuore;

E vide il mondo

Fino allora incomprensibile

Avere finalmente un senso

Nelle tue parole…

E s’inventò la forza

Di venirti a prendere

E reggerti ubriaco

Sulle scale:

La tenerezza

Di vederti piangere

Stringendoti

Per farti addormentare:

Che pensarlo al di fuori di noi

Non è possibile:

Per come l’hai voluto tu

E lo difendo io

L’amore mio

Sono stata in ansia

Per i tuoi ritorni

Viva nell’illuminarsi

Dei tuoi giorni

Mi ha colpita la felicità

Come un addio;

Amore mio

Io dormivo sotto la tua mano

E il tempo

Mi ha portato via qualcosa

Qui da dentro

Come un piccolo ricordo

Di quand’era mio

L’amore mio…

Sei così sempre tu

Da togliermi il respiro

E solo i sogni tuoi

Son quelli buoni:

Gli altri, i piccoli, i miei

Quelli che vivo

Sono biglietti persi

Nei tuoi pantaloni:

Chiudo gli occhi al riparo da te

Rincorro il tempo e scrivo;

E nonostante te

Lo sento vivo

L’amore mio

Ma non posso naufragare

Nelle tue maree

Come una parola

Dentro le tue idee

Questa notte è lunga, aiutami

Ci sono anch’io…

Amore mio

Non so vivere, non voglio

Senza ricordare;

Non so correre e nemmeno

Forse camminare

Ma ho bisogno di trovarlo adesso

Un posto mio

Il posto mio…

Farà male, dovrai scegliere

Dovrai sparire

Insultarmi o consolarmi

Prima di capire

Che non sei soltanto tu

Ma sono anch’io

L’amore mio…

Amore mio

En werd wakker

Van een onmerkbare adem

Dat is amper

Zijn hart merkte het op;

En hij zag de wereld

Tot dan onbegrijpelijk

Eindelijk logisch

In jouw woorden ...

En kracht werd uitgevonden

Jou ophalen

En houd jezelf dronken

Op de trap:

de tederheid

Om je te zien huilen

Jou vasthouden

Om je in slaap te laten vallen:

Dan om het buiten ons te denken

Het is niet mogelijk:

Zoals je het wilde

En ik verdedig het

Mijn liefde

ik ben zenuwachtig geweest

Voor uw retouren

Levend in verlicht zijn

van je dagen

Geluk viel me op

Als afscheid;

Mijn liefde

Ik sliep onder je hand

en de tijd

Hij nam iets van me af

Hier van binnen

Als een kleine herinnering

Toen het van mij was

Mijn liefde…

Zo ben je altijd

Om mijn adem te benemen

En alleen je dromen

Dit zijn de goede:

De anderen, de kleintjes, de mijne

Degenen die ik leef

Het zijn verloren tickets

In je broek:

Ik sluit mijn ogen weg van jou

Ik ren na de tijd en schrijf;

En ondanks jou

Ik voel het levend

Mijn liefde

Maar ik kan geen schipbreuk lijden

In jouw getijden

als een woord

Binnen uw ideeën

Deze nacht is lang, help me

Ik ben hier ook…

Mijn liefde

Ik weet niet hoe ik moet leven, ik wil niet

Zonder te onthouden;

Ik weet niet hoe ik moet rennen en ook niet

misschien lopen

Maar ik moet hem nu vinden

Mijn plaats

Mijn plaats ...

Het zal pijn doen, je zult moeten kiezen

Je zult moeten verdwijnen

Beledig of troost me

Voordat je het begrijpt

Dat jij niet alleen bent

Maar ik ook

Mijn liefde…

Mijn liefde