Il Suonatore Stanco - Roberto Vecchioni

Il suonatore è stanco:

Ritaglia foto di Dylan

Con grande maestria

E poi le appiccica la muro

Badando alla simmetria

Tempo fa…

Era la realtà…

Milioni d’anni fa…

Non c'è più niente al mondo

Che può fargli male

Nemmeno tu che rubi

Il latte sulle scale

All’alba verranno a domandarmi

Venti chili di riso:

Non so se glili darò

Mi sento veramente indeciso…

Sta di fatto però

Che quelli là giocan duro

Quelli mi infilano in un muro

Il suonatore è stanco:

Mastica pezzi di carta

Con grande piacere

Fa le palline e le tira

Mirando al bicchiere;

La realtà

L’unica realtà

Adesso è questa qua:

Chi non lo prova non sa

Che gioia ti dà dentro

Su dieci volte almeno una

Fare centro

All’alba verranno a domandarmi

Venti chili di riso:

Ma manteniamo la calma

L’importante è dirgli un «no» deciso;

Forse li accoglierò

Con la vestaglia turchese

Rendendo baci per le offese

All’alba verranno…

De speler is moe:

Foto bijsnijden van Dylan

Met grote vaardigheid

En dan plakt hij haar aan de muur

Aandacht voor symmetrie

Tijd geleden…

Het was realiteit...

Miljoenen jaren geleden...

Er is niets meer in de wereld

Wat hem pijn kan doen

Zelfs jij die steelt niet

Melk op de trap

Bij zonsopgang zullen ze me komen vragen

Twintig kilo rijst:

Ik weet niet of ik ze zal geven

Ik voel me echt besluiteloos...

Het feit is echter

Dat die daar hard spelen

Die zetten me in een muur

De speler is moe:

Op stukjes papier kauwen

Graag gedaan

Hij maakt de ballen en gooit ze

Streven naar het glas;

Realiteit

de enige realiteit

Dit is het nu:

Degenen die het niet proberen, weten het niet

Wat een vreugde geeft het je van binnen

Van de tien keer minstens één keer

Schot in de roos

Bij zonsopgang zullen ze me komen vragen

Twintig kilo rijst:

Maar laten we kalm blijven

Het belangrijkste is om krachtig 'nee' tegen hem te zeggen;

Misschien verwelkom ik ze

Met de turquoise kamerjas

Kusjes maken voor overtredingen

Bij het ochtendgloren komen ze...