Il re non si diverte - Roberto Vecchioni

Per divertirlo, giuro, abbian chiamato

Buffoni, nani, gente di teatro

Sua moglie ride nel suo bel vestito

E che si sappia non l’ha mai tradito

Li vescovo gli ha pure perdonato

Peccati di cui non si è mai pentito

E allora perché

Se ha tutto, il mio re

Stasera si è nascosto sotto il tavolo?

Presto che già dalle scale sale

Profumo di torta di mele, mele

Qualcuno lo deve tirare fuori

Insomma non fanno così i signori

Oggi è il compleanno di sua maestà

E il popolo alla porta bussa già

Lo vuole vedere con scettro e corona

E vuole che abbia sorrisi alla buona

Mettetegli in viso un aria meno stanca

I campi ormai non fioriranno più

Che resti qui o che ritorni su

Non è per me che i giorni vanno via

E l’aria non è mia

Di campi, poi, io non ne ho visti mai

Soldati si, battaglie quante vuoi

Può chiedere tutto e tutto gli darai

Ma il re non si diverte, mai

Vinceva ma gli ha dichiarato pace

Il re nemico per farlo felice

Il suo più grande amore abbiam cercato

E coi capelli sciolti adesso è qui

Il suo più grande amore si è abbassato

Sotto la tovaglia gli ha parlato

«Vieni facciamo l’amore come una volta

Come una volta»

E allora perché ha detto di no

Grida che il suo Posto è sotto il tavolo?

Tardi, adesso si è fatto tardi

La fiamma si è spenta nei candelieri

Scusatelo cavalieri, viziato

Ma questo lo è sempre stato

Fuori la luna nel cielo è alta già

Dormono i cavalli di sua maestà

Da sotto la tavola il vino sta uscendo

È certo ubriaco starà già dormendo

La macchia si allarga, si spande pian piano

Ma Dio, ma che strano colore quel vino

Om hem te amuseren, ik zweer het, we belden

Buffoons, dwergen, theatermensen

Zijn vrouw lacht in haar mooie jurk

En zoals we weten heeft hij hem nooit verraden

De bisschop vergaf hem ook

Zonden waar hij nooit spijt van heeft gehad

En waarom?

Als hij alles heeft, mijn koning

Heeft hij zich vanavond onder de tafel verstopt?

Straks gaat hij al de trap op

Geur van appeltaart, appels

Iemand moet het eruit halen

Kortom heren doen dit niet

Vandaag is Hare Majesteit jarig

En de mensen aan de deur kloppen al

Hij wil hem zien met scepter en kroon

En hij wil dat ik een goedkope glimlach heb

Zet een minder vermoeide blik op zijn gezicht

De velden zullen niet meer bloeien

Of je nu hier blijft of terugkomt

Het is niet voor mij dat de dagen voorbij gaan

En de lucht is niet van mij

Trouwens, ik heb nog nooit velden gezien

Soldaten ja, vecht zoveel als je wilt

Hij kan alles vragen en jij geeft hem alles

Maar de koning geniet nooit, nooit

Hij was aan het winnen, maar hij verklaarde vrede

De vijandige koning om hem gelukkig te maken

We hebben zijn grootste liefde gezocht

En met haar haar los, is ze nu hier

Zijn grootste liefde is geslonken

Onder het tafelkleed sprak hij tegen hem

"Kom op, laten we de liefde bedrijven zoals het ooit was

Zoals het ooit was "

Dus waarom zei hij nee?

Roep je dat je stoel onder de tafel staat?

Laat, nu is het laat

De vlam ging uit in de kandelaars

Sorry ridders, verwend

Maar dit is altijd zo geweest

Buiten staat de maan al hoog aan de hemel

Zijne Majesteits paarden slapen

Van onder de tafel komt de wijn tevoorschijn

Hij is er zeker van dat dronken al zal slapen

De scrub wordt breder, verspreidt zich langzaam

Maar God, wat een vreemde kleur die wijn