Il fiume e il salice - Roberto Vecchioni

Buttata fra la gente:

Suonarmela da solo

Non porta proprio niente

Il salice ha bisogno

Del fiume che lo bagna

E il fiume nasce al sole

Che scioglie la montagna

E in questo senso d’armonia profondo

Vorrei che si vivesse sempre al mondo

Facciamo come il salice

Facciamo come il fiume

Cerchiamoci davvero

Chiamiamoci per nome

Ma si fa presto a dire:

«Io canto e tu m’ascolti»

Io c’ho provato e ho avuto

Risate, sputi, insulti

E passi per le pietre

E i gesti con la mano

Ma il nome che mi han dato

Non vale il mio: Tristano

Dov'è quel senso d’armonia profondo

Quando t’accorgi d’esser solo al mondo?

E quando muore il salice

E quando muore il fiume

Chiamiamoci, se serve

Ma non col vero nome

«Che belle» — mi dicesti —

Son le canzoni tue

Non siamo ancora tutti

Ma t’amo e siamo in due"

E mentre ascoltavamo

Insieme il nostro fiato

Il drago ci ha lasciato

E dove noi ci siamo addormentati

Nascono fiori per gli innamorati

E adesso siamo il salice

E adesso siamo il fiume

Cerchiamoci davvero

Chiamiamoci per nome

Onder de mensen gegooid:

Speel het alleen

Het brengt helemaal niets

Wilgen behoeften

Van de rivier die het baadt

En de rivier wordt geboren in de zon

Dat doet de berg smelten

En in deze zin van diepe harmonie

Ik wou dat we altijd in de wereld hadden geleefd

We houden wel van de wilg

We houden wel van de rivier

Laten we echt naar elkaar zoeken

Laten we elkaar bij de naam noemen

Maar het is gemakkelijk om te zeggen:

"Ik zing en jij luistert naar mij"

Ik heb het geprobeerd en ik heb het

Lachen, spugen, beledigingen

En stappen voor de stenen

En handgebaren

Maar de naam die ze me gaven

Niet van mij: Tristan

Waar is dat diepe gevoel van harmonie?

Wanneer besef je dat je alleen op de wereld bent?

En als de wilg sterft

En wanneer de rivier sterft

Bel ons indien nodig

Maar niet met de echte naam

"Wat mooi" - je vertelde me -

Het zijn jouw liedjes

We zijn nog niet allemaal

Maar ik hou van je en we zijn met twee'

En terwijl we luisterden

Samen onze adem

De draak heeft ons verlaten

En waar we in slaap vielen

Bloemen zijn geboren voor geliefden

En nu zijn wij de wilg

En nu zijn wij de rivier

Laten we echt naar elkaar zoeken

Laten we elkaar bij de naam noemen