Canzone Per Laura - Roberto Vecchioni

Al primo amore si fermò

Scese dalla filovia

E allora il mondo gli sembrò

Una drogheria, una drogheria:

L’ultima volta che lo videro

Era col circo del «pensateci un po' voi»

Dove leoni, clowns, acrobati

Stavan fermi come lui

Va da sé che Laura non crede

Non crede più

Passa il sale, chiacchiera, siede

E guarda giù

Fu re Riccardo il primo che

Salutò la compagnia

Si tolse l’elmo e disse «tie'!»

Ma con cortesia, ma con cortesia;

Era una guerra un po' del cavolo

Mancava un senso, un apriscatole, un’idea

Eppure tutti comandavano

A che cosa non si sa

Va da sé che Laura non crede

Non crede più

Passa il sale, chiacchiera, siede

E guarda giù

E Marco Polo li fregò:

Doge, moglie, turchi, idee

Partì da Chioggia ed arrivò

Non più giù di Bari

Non più giù di Bari

Poi disse «ho visto orienti magici»

Ma almeno aveva avuto della fantasia;

I veneziani che applaudivano

Solo invidia e ipocrisia

Va da sé che Laura non crede

Non crede più

Passa il sale, chiacchiera, siede

E guarda giù

Poi quel bimbo si voltò

E contò le nostalgie

Scese dal palco e disse «no!»

«sono cose mie, solamente mie»

E mentre tutti si aspettavano

La giravolta, il salto doppio, la poesia

Gridò a chi stava a capotavola:

«stacci attento e fila via!»

Perché adesso Laura ci crede

Ci crede sì

Perché adesso Laura ci crede

Ci crede sì

Chiude gli occhi e dentro sorride

Adesso sì

Bij de eerste liefde stopte hij

Hij stapte van de trolley

En toen leek de wereld hem toe

Een kruidenierswinkel, een kruidenierswinkel:

De laatste keer dat ze hem zagen

Hij was bij het circus van "je denkt erover na"

Waar leeuwen, clowns, acrobaten

Ze stonden stil zoals hij

Het spreekt voor zich dat Laura niet gelooft

Hij gelooft niet meer

Geef het zout door, klets, ga zitten

En kijk naar beneden

Koning Richard was de eerste die

Hij begroette het bedrijf

Hij zette zijn helm af en zei 'das'!

Maar met hoffelijkheid, maar met hoffelijkheid;

Het was een beetje een kooloorlog

Wat ontbrak was een gevoel, een blikopener, een idee

Toch beval iedereen

Wat is onbekend?

Het spreekt voor zich dat Laura niet gelooft

Hij gelooft niet meer

Geef het zout door, klets, ga zitten

En kijk naar beneden

En Marco Polo heeft ze bedrogen:

Doge, vrouw, Turken, ideeën

Hij verliet Chioggia en arriveerde

Niet meer naar beneden dan Bari

Niet meer naar beneden dan Bari

Toen zei hij: "Ik heb magische oriëntaties gezien"

Maar hij had tenminste wat fantasie;

De Venetianen juichen

Alleen afgunst en hypocrisie

Het spreekt voor zich dat Laura niet gelooft

Hij gelooft niet meer

Geef het zout door, klets, ga zitten

En kijk naar beneden

Toen draaide dat kind zich om

En hij telde de nostalgie

Hij stapte van het podium en zei "nee!"

"Ze zijn van mij, van mij alleen"

En terwijl iedereen verwachtte

De ommekeer, de dubbele sprong, de poëzie

Hij riep naar degenen aan het hoofd van de tafel:

"Wees voorzichtig en ren weg!"

Want nu gelooft Laura het

Hij gelooft erin, ja

Want nu gelooft Laura het

Hij gelooft erin, ja

Hij sluit zijn ogen en glimlacht van binnen

Nu ja