Blumùn - Roberto Vecchioni

Non mi dire più niente, sì lo so

Che ti ho fregato sugli anni, se lo so!

Ma gli anni io li ho amati da incosciente

Ad uno ad uno senza preferenze:

E ridarteli indietro brucia un po'

Non rimpiango le cose che non ho, oh no

Sono molte, molte di più quelle che ho;

Da viaggiatore di malinconie

Mi trovo a corto di furfanterie:

Le stelle della mia sera sono mie

Blumún, evanescente Blumún blu

Blumún, un po' invadente Blumún blu

Blumún, Blumún blu

Questa luna nel cielo sembra panna

Che voglia di una lontana ninna nanna!

Ho tanti amori, tanti figli addosso

Che pare brutto salutarli adesso:

Sono un uomo felice, lo confesso

I marinai che se ne vanno via

Non hanno limiti di nostalgia:

Vado nella mia sera, perchè è mia

Blumún, è la mia sera, Blumún blu

Blumún, è la mia vita, Blumún blu

Blumún, Blumún blu

Blumún, a luci spente, Blumún blu

Blumún, dolore niente, Blumún blu

Blumún, Blumún blu

Quando ci vedremo

(spero tardi e non m’importa come)

Mettimi in un posto con la donna

E con gli amici miei;

Lasciami un buco per guardare in fondo

Vorrei vedere qualche volta il mondo, il mio mondo…

Blumún, ti voglio bene, Blumún blu

Blumún, ti voglio bene, Blumún blu

Blumún, Blumún blu

Blumún, ho tanto sonno, Blumún blu

Blumún, in questo sogno, Blumún blu

Blumún, Blumún blu

Blumún, ho tanto sonno, Blumún blu

Blumún, in questo sogno, Blumún blu

Blumún, Blumún blu

Blumún, Blumún blu

Blumún, Blumún blu

Vertel me niets meer, ja ik weet het

Dat ik je voor de gek heb gehouden over de jaren, als ik het weet!

Maar de jaren dat ik van ze hield, onbewust

Eén voor één zonder voorkeuren:

En geef ze je terug, het brandt een beetje

Ik heb geen spijt van de dingen die ik niet heb, oh nee

Ik heb er nog veel, veel meer;

Als een reiziger van melancholie

Ik heb bijna geen schurken meer:

De sterren van mijn avond zijn van mij

Blumún, vluchtig blauw Blumún

Blumún, een beetje opdringerig Blue Blumún

Blumún, Blumún blauw

Deze maan aan de hemel lijkt op crème

Wat een verlangen naar een slaapliedje in de verte!

Ik heb zoveel liefdes, zoveel kinderen bij me

Dat het slecht lijkt om ze nu te begroeten:

Ik ben een gelukkig man, dat beken ik

De zeelieden die weggaan

Ze hebben geen nostalgische grenzen:

Ik ga in mijn avond, want het is van mij

Blumún, het is mijn avond, Blumún blauw

Blumún, het is mijn leven, blauwe Blumún

Blumún, Blumún blauw

Blumún, met de lichten uit, Blumún blauw

Blumún, geen pijn, blauwe Blumún

Blumún, Blumún blauw

Wanneer zullen we elkaar zien

(Ik hoop laat en het kan me niet schelen hoe)

Zet me op een plek met de vrouw

En met mijn vrienden;

Laat me een gat om in te kijken

Ik zou de wereld wel eens willen zien, mijn wereld...

Blumún, ik hou van je, Blumún blu

Blumún, ik hou van je, Blumún blu

Blumún, Blumún blauw

Blumún, ik ben zo slaperig, Blumún blauw

Blumún, in deze droom, Blumún blauw

Blumún, Blumún blauw

Blumún, ik ben zo slaperig, Blumún blauw

Blumún, in deze droom, Blumún blauw

Blumún, Blumún blauw

Blumún, Blumún blauw

Blumún, Blumún blauw