The Grocer's Broom - Richard Shindell

The grocer’s broom, back and forth

Glides across the warn wooden floor

He stirs the dust of the day

Counts the change before closing the drawer

Thirty years out the door

Because the landlord wanted five hundred more

Some stop by the store

Just to see if he’s doing OK

It’s a crime, it’s a shame

This old neighborhood won’t be the same

You could take a lazy cruise

Over five thousand fathoms of blue

To pass those idle days

I suppose I’ve worked enough for one life anyway

I’ve earned these idle eays

He shuts the light, says goodnight

Makes his way up the wide boulevard

He stops to talk — farethewell, take good care

It’s a beautiful night

High above, a million stars

The city blocks seem like five million more

Than a few hundred yards

He climbs the stoop, finds the key

And passes into the dark living-room

He sees the old sunken chair

Where silence sits playing her flute

He finds the tune, he hums along

She will teach him her five hundred songs

And they’ll pass …

De bezem van de kruidenier, heen en weer

Glijdt over de waarschuwende houten vloer

Hij roert het stof van de dag

Telt het wisselgeld voordat de lade wordt gesloten

Dertig jaar de deur uit

Omdat de huisbaas er vijfhonderd meer wilde hebben

Sommigen stoppen bij de winkel

Gewoon om te zien of het goed met hem gaat

Het is een misdaad, het is een schande

Deze oude buurt zal niet meer hetzelfde zijn

Je zou een luie cruise kunnen maken

Meer dan vijfduizend vadems blauw

Om die luie dagen door te komen

Ik veronderstel dat ik toch genoeg voor één leven heb gewerkt

Ik heb deze nutteloze eays verdiend

Hij doet het licht uit, zegt welterusten

Baan zich een weg de brede boulevard op

Hij stopt om te praten - vaarwel, pas goed op!

Het is een prachtige nacht

Hoog erboven, een miljoen sterren

De stadsblokken lijken vijf miljoen meer

Dan een paar honderd meter

Hij beklimt de stoep, vindt de sleutel

En gaat de donkere woonkamer in

Hij ziet de oude verzonken stoel

Waar stilte op haar fluit zit te spelen

Hij vindt het deuntje, hij neuriet mee

Ze zal hem haar vijfhonderd liedjes leren

En ze gaan voorbij...