The Deer on the Parkway - Richard Shindell

Late in the evening they emerge from the trees

In kinships and cells of sixes and threes

Following, true to the call they obey

Their eyes on the prize, each blade of the way

Ages long ago they roamed the King’s wood

And though he would hunt them they considered him good

The odd royal arrow a small price to pay

For keeping the poachers and their freedom at bay

The deer on the Parkway graze right to the edge

I come round the bend, they’re lifting their heads

My headlights their eyes, what will they decide

Will the deer on the Parkway let me pass by?

Freedom is narrow and its grasses grow thin

By the side of the road, the straight that they’re in

But median’s lush and it’s luring them out

Out onto the Parkway, where I’m heading south

Trying to get home just like everyone else

Down through the county, neither heaven and hell

Where if you don’t kill me, well I won’t kill you

That muttering King, I miss him too

The deer on the Parkway graze right to the edge

I come round the bend, they’re lifting their heads

My headlights their eyes, what will they decide

Will the deer on the Parkway let me pass by?

Laat in de avond komen ze uit de bomen

In verwantschappen en cellen van zes en drie

Volgen, trouw aan de oproep die ze gehoorzamen

Hun ogen gericht op de prijs, elk blad van de weg

Eeuwen lang geleden zwierven ze door het woud van de koning

En hoewel hij op ze zou jagen, vonden ze hem goed

De oneven koninklijke pijl een kleine prijs om te betalen

Om de stropers en hun vrijheid op afstand te houden

De herten op de Parkway grazen tot aan de rand

Ik kom de bocht om, ze heffen hun hoofd

Mijn koplampen hun ogen, wat zullen ze beslissen?

Zullen de herten op de Parkway me laten passeren?

Vrijheid is smal en de grassen worden dun

Aan de kant van de weg, het rechte stuk waar ze zich op bevinden

Maar median is weelderig en het lokt ze naar buiten

De Parkway op, waar ik naar het zuiden ga

Proberen thuis te komen, net als iedereen

Door de provincie, noch hemel noch hel

Waar als je me niet doodt, nou, ik zal je niet vermoorden?

Die mompelende koning, ik mis hem ook

De herten op de Parkway grazen tot aan de rand

Ik kom de bocht om, ze heffen hun hoofd

Mijn koplampen hun ogen, wat zullen ze beslissen?

Zullen de herten op de Parkway me laten passeren?