Texas Rangers - Richard Shindell

Come all you Texas Rangers, wherever you may be

I’ll tell you of some trouble that happened unto me

My name is nothing extra, so that I will not tell

But here’s to all good Rangers, I’m sure I wish you well

When at the age of sixteen I joined this jolly band

We marched from San Antonio down to the Rio Grande

Our captain he informed us, perhaps he thought it right

'Before we reach the station, we’ll surely have to fight!'

I saw the smoke ascending, it seemed to reach the sky

The first thought then came to me, 'My time has come to die!'

And when the bugles sounded, our captain gave command

'To arms, to arms,' he shouted, 'and by your horses stand'

I saw the Indians coming, I heard their awful yell

My feelings at the moment, no human tongue can tell

I saw their glittering lances, their arrows around me flew

Till all my strength had left me and all my courage too

We fought for five full hours before the strife was o’er

The likes of dead and wounded, I’ve never seen before

And when the sun had risen, the Indians they had fled

We loaded up our rifles and counted up our dead

Now all of us were wounded, our noble captain slain

And when the sun was shining across the bloody plain

Six of the noblest Rangers that ever roamed the West

Were buried by their comrades with arrows in the breasts

Perhaps you have a mother, likewise a sister too

Perhaps you have a sweetheart, to weep and mourn for you

If this be your position, although you’d like to roam

I’ll tell you from experience, you’d better stay at home

Kom allemaal Texas Rangers, waar je ook bent

Ik zal je vertellen over een probleem dat mij is overkomen

Mijn naam is niets extra's, zodat ik het niet zal vertellen

Maar op alle goede Rangers, ik weet zeker dat ik je het beste wens

Toen ik op mijn zestiende lid werd van deze vrolijke band

We marcheerden van San Antonio naar de Rio Grande

Onze kapitein heeft hij ons geïnformeerd, misschien dacht hij dat het goed was

'Voordat we het station bereiken, zullen we zeker moeten vechten!'

Ik zag de rook opstijgen, het leek de lucht te bereiken

Toen kwam de eerste gedachte bij me op: 'Mijn tijd is gekomen om te sterven!'

En toen de hoorns klonken, gaf onze kapitein het bevel

'Te bewapenen, te bewapenen,' schreeuwde hij, 'en bij je paarden staan'

Ik zag de Indianen aankomen, ik hoorde hun vreselijke geschreeuw

Mijn gevoelens op dit moment, geen menselijke tong kan vertellen

Ik zag hun glinsterende lansen, hun pijlen om me heen vlogen

Tot al mijn kracht me had verlaten en ook al mijn moed

We hebben vijf volle uren gevochten voordat de strijd losbarstte

Doden en gewonden heb ik nog nooit eerder gezien

En toen de zon was opgekomen, waren de Indianen gevlucht

We laadden onze geweren op en telden onze doden

Nu waren we allemaal gewond, onze nobele kapitein gedood

En toen de zon scheen over de bloedige vlakte

Zes van de edelste Rangers die ooit door het Westen hebben gezworven

Werden begraven door hun kameraden met pijlen in de borsten

Misschien heb je een moeder en ook een zus?

Misschien heb je een liefje om om je te huilen en te rouwen

Als dit uw positie is, hoewel u graag wilt roamen

Ik zal je uit ervaring vertellen dat je beter thuis kunt blijven