L'iris et la rose - Renan Luce

Une guêpe s’envole, se pose, butine

Et l’image cogne à ma rétine

Mais déjà mon regard est loin

Je n’sais plus voir le quotidien

J’aimerais m’réveiller sans mémoire

Redécouvrir c’que j’peux plus voir

J’ai écrit une petite annonce

Un mois déjà, pas de réponse

Cherche regard neuf sur les choses

Cherche iris qui n’a pas vu la rose

Je veux brûler encore une fois

Au brasier des premières fois

Je veux revoir ma première fleur

L’accompagner jusqu'à c’qu’elle meure

Et découvrir une flaque d’eau

Comme une porte pour descendre en haut

J’irai dimanche à Orly-Sud

Voir le métal s’prendre pour une plume

Ouvrant les doigts, joignant mes pouces

J’verrai mon ombre lui faire la course

Cherche regard neuf sur les choses

Cherche iris qui n’a pas vu la rose

Je veux brûler encore une fois

Au brasier des premières fois

Sentant les sons comme pris au piège

Je devinerai mes premières neiges

Battant des mains comme un enfant

J’m’entendrai rire: «Eh !

C’est tout blanc !»

Je veux poursuivre des nuages noirs

Au grand galop sur les trottoirs

Sous la tourmente, au mur du vent

Les parapluies deviennent vivants

Cherche regard neuf sur les choses

Cherche iris qui n’a pas vu la rose

Je veux brûler encore une fois

Au brasier des premières fois

Mais j’ai croisé sur mon chemin

Deux grands yeux bleus, deux blanches mains

Ses menottes ont pris mes poignets

Et ce sont ses yeux qui m’ont soigné

Des parapluies se sont ouverts

Un grand avion a fendu l’air

À déversé ses doux flocons

Tout était blanc… tout… non

A nos pieds brillait quelque chose

Et mes yeux ont reconnu la rose

Et j’ai brûlé tout contre toi

Au brasier d’une première fois

Een wesp stijgt op, landt, foerageert

En het beeld raakt mijn netvlies

Maar mijn blik is al ver weg

Ik weet niet meer hoe ik de daily moet zien

Ik wil wakker worden zonder geheugen

Herontdek wat ik niet meer kan zien

ik heb een advertentie geschreven

Al een maand geen reactie

Een frisse kijk op dingen zoeken

Zoek naar iris die de roos niet heeft gezien

Ik wil weer branden

Naar de gloed van de eerste keer

Ik wil mijn eerste bloem weer zien

Vergezel haar tot ze sterft

En ontdek een plas

Als een deur om naar boven af ​​te dalen

Zondag ga ik naar Orly-Sud

Zie hoe het metaal zichzelf voor een veertje neemt

Mijn vingers openen, mijn duimen samenvoegen

Ik zal mijn schaduw tegen hem zien racen

Een frisse kijk op dingen zoeken

Zoek naar iris die de roos niet heeft gezien

Ik wil weer branden

Naar de gloed van de eerste keer

De geluiden voelen als opgesloten

Ik zal mijn eerste sneeuw raden

Handen klappen als een kind

Ik hoor mezelf lachen: “Hé!

Het is helemaal wit!"

Ik wil donkere wolken achtervolgen

Galopperend over de trottoirs

Onder de storm, aan de muur van de wind

Paraplu's komen tot leven

Een frisse kijk op dingen zoeken

Zoek naar iris die de roos niet heeft gezien

Ik wil weer branden

Naar de gloed van de eerste keer

Maar ik kruiste onderweg

Twee grote blauwe ogen, twee witte handen

Zijn handboeien grepen mijn polsen

En het waren zijn ogen die me genazen

Paraplu's geopend

Een groot vliegtuig spleet de lucht

Heeft zijn zoete sneeuwvlokken gemorst

Alles was wit... alles... nee

Aan onze voeten scheen iets

En mijn ogen herkenden de roos

En ik heb alles tegen je verbrand

Op het vuur van een eerste keer