Autoput - Parni Valjak

Ja sam covjek obican

radim svojim rukama

i nosim obraz koji traje.

Prokleta nam sudbina

samo udara

samo trazi

trazi, trazi

a malo daje.

Ja gradim autoput u glavi

da se vozim slobodno

i ne dam nikom da me gnjavi

kad vozim prebrzo.

Ja sam covjek obican

radim svojim rukama

al ovim putem necu dalje.

Vlakovi nam prolaze

sreca prati podobne

nek racun plati tko ga salje.

Ja gradim autoput u glavi

da se vozim slobodno

i ne dam nikom da me gnjavi

kad vozim prebrzo.

Jer ja samo sklopim oci

gdje god zelim ja cu doci

snovi teku uzvodno.

Nista novo, nista dobro

pod neonom ovog grada

nama gori crveno.

A djetinjstvo je gotovo.

Ik ben een gewone man

Ik werk met mijn handen

en ik draag een wang die lang meegaat.

Verdomme ons lot

gewoon slaan

gewoon vragen

zoek zoek

en geeft weinig.

Ik bouw een snelweg in mijn hoofd

vrij rijden

en ik laat me door niemand lastig vallen

als ik te hard rijd.

Ik ben een gewone man

Ik werk met mijn handen

maar op deze manier kom ik niet verder.

Onze treinen passeren

geluk volgt op hetzelfde

laat de rekening betaald worden door degene die hem stuurt.

Ik bouw een snelweg in mijn hoofd

vrij rijden

en ik laat me door niemand lastig vallen

als ik te hard rijd.

Omdat ik gewoon mijn ogen sluit

waar ik wil zal ik komen

dromen stromen stroomopwaarts.

Niets nieuws, niets goeds

onder het neon van deze stad

het brandt rood voor ons.

En de kindertijd is voorbij.