Si seul - Orelsan

J’attends, pas grand-chose de spécial

Les jours passent et se ressemblent un peu

Tout l’temps, la tête dans les étoiles

Des tonnes de personnes défilent sous mes yeux

Pourtant j’me sens si seul

Hé, hé, hé, héhé

Pourtant j’me sens si seul

Nanana na nanana, nanana

Des fois j’me sens vraiment bien, des fois c’est du bluff

Des fois j’fais des blocages, j’parle pas d’faire du smurf

Rien d’neuf, à part un coup d’vieux dans les rues d’ma ville

J’dors plus la nuit, j’dialogue avec une machine

J’sors de chez moi sous les insultes de ma voisine

Elle a pas d’voiture, mais sa vie c’est surveiller sa place de parking

Quand j’pense qu’elle a traversé l’temps pour ça, j’ressens tellement d’pitié

Vieillir me fait vraiment flipper

Quand j’grandissais, j’remplissais des trous avec du vide

J’peux pas devenir le plus intelligent: j’serai l’plus stupide !

J’portais l’adolescence comme un fardeau

Passe-moi une craie blanche: j’veux plus noircir le tableau

Passe-moi des explosifs, une masse ou un marteau

J’en ai marre d’escalader la pyramide de Maslow

J’transpire à grosses gouttes, chaque fois qu’le jour se lève

J’passe mes nuits à courir après mes rêves

J’attends, pas grand-chose de spécial

Les jours passent et se ressemblent un peu

Tout l’temps, la tête dans les étoiles

Des tonnes de personnes défilent sous mes yeux

Pourtant j’me sens si seul

Hé, hé, hé, héhé

Pourtant j’me sens si seul

Nanana na nanana, nanana

On passe nos vies dans des files d’attentes

Y’a toujours un papier qui manque: …Numéro 4… Ça tombe bien j’ai pris l'60

Les jaloux croient qu’j’suis blindé, c’est pas l’avis d’ma banque

T’façon j’habite à Caen: j’entends qu’la pluie battante

Le Trésor Public doit être rempli d’amiante

J’ai mal au crâne quand on m’parle de remplir mes fiches à temps

J’prends l’volant après quinze vodkas, j’conduis bizarrement

J’parle de Super Mario Kart sur Wii: évidemment !

En c’moment, j’vois moins mes potes qu'à l'époque

J’commence à saturer d’raconter les mêmes anecdotes

J’essaye le plus possible de voir mes grands-parents

J’me sens tellement feignant quand j'écoute leurs histoires du temps d’avant

Souvent absent, j’ai la tête ailleurs

J’m’entends parler sans conviction, comme si j’me voyais d’l’extérieur

Toujours soixante minutes de retard au compteur

Tous les soirs j’m'égare dans la 25ème heure

J’attends, pas grand-chose de spécial

Les jours passent et se ressemblent un peu

Tout l’temps, la tête dans les étoiles

Des tonnes de personnes défilent sous mes yeux

Pourtant j’me sens si seul

Hé, hé, hé, héhé

Pourtant j’me sens si seul

Nanana na nanana, nanana

Ik wacht, niet veel bijzonders

Dagen gaan voorbij en lijken een beetje op elkaar

De hele tijd, hoofd in de sterren

Tal van mensen passeren voor mijn ogen

Toch voel ik me zo alleen

Hé, hé, hé, hehe

Toch voel ik me zo alleen

Nanana na nanana, nanana

Soms voel ik me echt goed, soms is het een bluf

Soms blokkeer ik, ik heb het niet over smurfen

Niets nieuws, behalve een shot oud in de straten van mijn stad

Ik slaap 's nachts niet meer, ik praat met een machine

Ik verlaat mijn huis onder de beledigingen van mijn buurman

Ze heeft geen auto, maar haar leven is haar parkeerplaats in de gaten houden

Als ik denk dat ze de tijd daarvoor heeft overschreden, heb ik zoveel medelijden

Oud worden maakt me echt gek

Toen ik opgroeide, vulde ik gaten met leegte

Ik kan niet de slimste worden: ik zal de domste zijn!

Ik droeg de adolescentie als een last

Geef me een wit krijt: ik wil het bord niet meer zwart maken

Geef me explosieven, voorhamer of hamer aan

Ik ben het beu om de piramide van Maslow te beklimmen

Ik zweet hevig, elke keer als de dag aanbreekt

Ik breng mijn nachten door met het najagen van mijn dromen

Ik wacht, niet veel bijzonders

Dagen gaan voorbij en lijken een beetje op elkaar

De hele tijd, hoofd in de sterren

Tal van mensen passeren voor mijn ogen

Toch voel ik me zo alleen

Hé, hé, hé, hehe

Toch voel ik me zo alleen

Nanana na nanana, nanana

We brengen ons leven door in wachtrijen

Er ontbreekt altijd een papier: ...Nummer 4... Dat is goed, ik nam de 60

De jaloerse geloven dat ik gepantserd ben, het is niet de mening van mijn bank

Zoals ik woon in Caen: ik hoor alleen de stromende regen

De schatkist moet gevuld zijn met asbest

Ik krijg hoofdpijn als ze met me praten over het op tijd invullen van mijn formulieren

Ik neem het stuur na vijftien wodka's, ik rij vreemd

Ik heb het over Super Mario Kart op de Wii: natuurlijk!

Op dit moment zie ik mijn vrienden minder dan toen

Ik begin te verzadigen door dezelfde anekdotes te vertellen

Ik probeer zoveel mogelijk mijn grootouders te zien

Ik voel me zo lui als ik naar hun verhalen van vroeger luister

Vaak afwezig, mijn hoofd is ergens anders

Ik hoor mezelf praten zonder overtuiging, alsof ik mezelf van buitenaf zag

Altijd zestig minuten te laat op de klok

Elke nacht verdwaal ik in het 25e uur

Ik wacht, niet veel bijzonders

Dagen gaan voorbij en lijken een beetje op elkaar

De hele tijd, hoofd in de sterren

Tal van mensen passeren voor mijn ogen

Toch voel ik me zo alleen

Hé, hé, hé, hehe

Toch voel ik me zo alleen

Nanana na nanana, nanana