La petite marchande de porte-clefs - Orelsan

Sa mère voulait attendre et la marier

Son père voulait la pendre ou la noyer

Un seul enfant par foyer

Il voulait un garçon, mais sa connasse de femme a fait l’taf qu'à moitié

À la campagne, on a besoin d’hommes forts pour travailler

Pas d’une bouche à nourrir, pas d’une pisseuse bonne qu'à chialer

C’est presque impossible de vivre à trois

Une fille unique, c’est perdre son nom d’famille: c’est la honte pour un

villageois

Qu’est ce qu’il pouvait faire d’un déchet humain?

Lui éclater l’crâne entre deux pierres?

L’enterrer à côté du chien?

Il partit emprunter une pelle chez son voisin

Mais son voisin lui dit d’attendre, il lui dit qu’il pourrait la vendre…

Et la chance leur sourit

Un marchand leur proposa d’acheter l’enfant pour la vendre à des touristes

Ils l’ont lâché pour environ un tiers de SMIC français

Le soir de son départ, mélancolique, sa mère chantait…

当我已然不用再掩饰伤痕

躲在空洞房间流着眼泪紧紧关上门

Elle chantait: 当我已然不用再掩饰伤痕

躲在空洞房间流着眼泪紧紧关上门

Douze ans plus tard, la jeune fille dort tranquillement chez son hôte

Son réveil?

C’est un grand coup d’pied dans les côtes

Son p’tit dèj'?

C’est du pain à la vapeur et d’l’eau

Puis direction la salle des machines pour rejoindre les autres

Elle s’est jamais faite adopter par de riches occidentaux

Son propriétaire l’a élevée, l’a gardée sous l’manteau

Neuf dans l’même endroit, sa chambre?

Une caisse en bois

À huit ans, elle a décroché son premier emploi !

Une sorte de garderie où on fabrique des shorts de foot

Avec ses mains en forme de pieds à force de coudre

Avec sa colonne vertébrale en forme de voûte

Vingt minutes de pause déjeuner, un peu d’riz, un bol de soupe

Interdiction d’parler, à peine le droit d’faire des gestes

Elle doit garder la tête baissée pour s’adresser à ses chefs

Le bruit la hante au point qu’elle entend plus quand il s’arrête

Pour pas sombrer dans la folie, elle chante cette chanson dans sa tête…

当我已然不用再掩饰伤痕

躲在空洞房间流着眼泪紧紧关上门

Elle chantait: 当我已然不用再掩饰伤痕

躲在空洞房间流着眼泪紧紧关上门

De retour dans son village natal, après dix années

En quête d’un cocon familial, à la recherche de son passé

Finalement, son maître lui apprit qui elle était vraiment

Juste avant qu’il aille finir sa vie dans les geôles du Gouvernement

Son usine s'était faite démanteler discrètement

La presse n'étant pas autorisée à couvrir l'événement

Bref, la plupart des gens du village avaient levé l’camp

Partis loin, ouvrir des restaurants ou divers magasins d’vêtements

Pour les rejoindre, elle traversa des océans

Frôla la mort, laissant son destin voguer au gré des vents

Sans personne, sans argent, sans carte d’identité

De toute façon elle avait pas d’nom, à part «La Mendiante Bridée»

Après avoir contracté presque toutes les maladies

Elle atterrit miraculeusement à Paris

J’rentrais chez moi, après l’travail, à la tombée d’la nuit

Quand nos regards se sont croisés, elle s’est approchée, et m’a dit:

«- Hmm, excusez-moi Monsieur: porte-clefs, deux euros?

— Euh non, désolé !

J’ai rien sur moi !

Bonne soirée !»

当我已然不用再掩饰伤痕

躲在空洞房间流着眼泪紧紧关上门

Et j’l’entends encore chanter: 当我已然不用再掩饰伤痕

躲在空洞房间流着眼泪紧紧关上门

Elle chantait: 当我已然不用再掩饰伤痕

躲在空洞房间流着眼泪紧紧关上门

Elle chantait: 当我已然不用再掩饰伤痕

躲在空洞房间流着眼泪紧紧关上门

Haar moeder wilde wachten en met haar trouwen

Haar vader wilde haar ophangen of verdrinken

Slechts één kind per huishouden

Hij wilde een jongen, maar zijn teefje deed het maar voor de helft

Op het platteland heb je sterke mannen nodig om te werken

Geen mond om te voeden, geen pis die alleen goed is voor blubber

Samenleven is bijna onmogelijk

Een enige dochter betekent dat je je familienaam kwijtraakt: het is jammer voor een

dorpeling

Wat kon hij doen met menselijk afval?

Zijn schedel kraken tussen twee stenen?

Begraaf het naast de hond?

Hij ging een schop lenen van zijn buurman

Maar zijn buurman zei hem te wachten, hij zei hem dat hij het kon verkopen...

En het geluk lachte hen toe

Een handelaar bood aan het kind te kopen om aan toeristen te verkopen

Ze lieten het vallen voor ongeveer een derde van het Franse minimumloon

De avond van zijn vertrek, melancholie, zong zijn moeder...

当 我 已然 不 用 再 再 掩饰 伤痕

躲 在 空洞 房间 流 着 眼泪 紧紧关 紧紧关 上门

Ze zong:

躲 在 空洞 房间 流 着 眼泪 紧紧关 紧紧关 上门

Twaalf jaar later slaapt het jonge meisje vredig in het huis van haar gastheer.

Zijn ontwaken?

Het is een grote schop onder de ribben

Zijn ontbijt?

Het is gestoomd brood en water

Ga dan naar de machinekamer om je bij de anderen te voegen

Ze is nooit geadopteerd door rijke westerlingen

Haar baasje heeft haar opgevoed, haar onder de vacht gehouden

Negen op dezelfde plek, zijn kamer?

Een houten kist

Op achtjarige leeftijd kreeg ze haar eerste baan!

Een soort kinderdagverblijf waar ze voetbalshorts maken

Met zijn handen in de vorm van voeten van het naaien

Met zijn gebogen ruggengraat

Twintig minuten lunchpauze, wat rijst, een kom soep

Verbod om te spreken, nauwelijks het recht om gebaren te maken

Ze moet haar hoofd naar beneden houden om haar bazen aan te spreken

Het geluid achtervolgt haar tot het punt dat ze meer hoort als het stopt

Om niet gek te worden, zingt ze dit lied in haar hoofd...

当 我 已然 不 用 再 再 掩饰 伤痕

躲 在 空洞 房间 流 着 眼泪 紧紧关 紧紧关 上门

Ze zong:

躲 在 空洞 房间 流 着 眼泪 紧紧关 紧紧关 上门

Na tien jaar terugkeren naar zijn geboortedorp

Op zoek naar een familiecocon, op zoek naar zijn verleden

Uiteindelijk vertelde haar meester haar wie ze werkelijk was.

Vlak voordat hij zijn leven ging beëindigen in overheidsgevangenissen

Zijn fabriek was discreet ontmanteld

De pers is niet bevoegd om verslag uit te brengen over het evenement

Kortom, de meeste mensen in het dorp hadden hun kamp opgebroken

Ver weg, open restaurants of verschillende kledingwinkels

Om zich bij hen te voegen, stak ze oceanen over

Kwam dicht bij de dood, zijn lot laten varen met de wind

Zonder iemand, zonder geld, zonder identiteitskaart

Ze had sowieso geen naam, behalve "La Mendiante Bridée"

Na bijna elke ziekte te hebben opgelopen

Ze landt op wonderbaarlijke wijze in Parijs

Ik ging naar huis, na het werk, bij het vallen van de avond

Toen onze ogen elkaar ontmoetten, kwam ze dichterbij en zei tegen mij:

“- Hmm, pardon meneer: sleutelhanger, twee euro?

"Eh nee, sorry!

Ik heb niets bij me!

Heb een goede avond !"

当 我 已然 不 用 再 再 掩饰 伤痕

躲 在 空洞 房间 流 着 眼泪 紧紧关 紧紧关 上门

En ik hoor hem nog steeds zingen: 当我已然不用再掩饰伤痕

躲 在 空洞 房间 流 着 眼泪 紧紧关 紧紧关 上门

Ze zong:

躲 在 空洞 房间 流 着 眼泪 紧紧关 紧紧关 上门

Ze zong:

躲 在 空洞 房间 流 着 眼泪 紧紧关 紧紧关 上门