Печали каменного пояса - Олег Митяев, Константин Тарасов

А как на речке, что за лесом,

Оплошка вышла, да зазря

Мы потопили плот с железом,

А на железе соболя.

Кого винить?

Да вроде некого.

Кого казнить?

Самих себя.

А коль бежать, так вроде некуда --

Кругом Демидова земля.

И без того не лучше каторги

Житье у нас, хоть волком вой.

А тут до смерти биты катами

Да и отправлены в забой.

Не на урок -- на веки-вечные.

Прощайте птахи да гроза.

Мы цепью с тачками повенчаны,

Видать лишь зубы да глаза.

Ой, люли-люли-люшеньки,

Пропали наши душеньки.

Да кабы только мы сердечные,

Уж сколь загублено -- не счесть.

И вот прорвались беды вешние

Да норовят плотину снесть.

Пошла беда хлестать по колесу,

В Каштыме-городе мортиры льют.

Вразнос по Каменному поясу

Пошел лихой работный люд.

В Челябе звон, гудит толпа,

Бьют благовест колокола,

Под барабан, под вой рожков

Въезжает Сам Иван Грязнов.

А кто таков, да чей такой?

Да самозванец он и вор,

Да он холоп демидовской

Пустился на обман,

Утек да прятался в листве,

Лизал рубцы, душой черствел,

Да в пугачевском воинстве

Он ноне атаман.

Уж он посажен в кресла царские,

Чинит властям крутой допрос.

С народом все добром да ласками --

Ну, а с боярами всерьез.

Дурманит головы свобода,

Вершится справедливый суд,

Да жаль укрылся воевода --

Качал бы брюхом на ветру.

В Челябе звон, гудит толпа,

Бьют благовест колокола.

Под барабан, под вой рожков

Справляет суд Иван Грязнов.

А кто таков, да чей такой?

Да долго ль по миру гулял?

Монашка старая с клюкой

Гадает за ручьем,

Гадает, да не ведает,

Что уж Емельку предали.

Кружит в степи над бедами,

Ждет крови воронье.

А как накружатся поганые

Да чрево подлые набьют,

Снега укроют пятна алые,

Да токмо память не сотрут.

Ох, сколько нам терпенья дадено,

Да много ль времечка пройдет?

--

Поднимет Русь с дубьем, с рогатиной

За правду лыковый народ.

Ой, люли-люли-люшеньки,

Не стерпят наши душеньки.

En zoals op de rivier, voorbij het bos,

De slip kwam eruit, maar tevergeefs

We brachten een vlot tot zinken met ijzer,

En op het sabelijzer.

Wie de schuld?

Ja, zoals iemand.

Wie te executeren?

Zich.

En als je rent, lijkt er nergens te zijn -

Rond Demidov-land.

En zonder dat is het niet beter dan hard werken

We hebben een leven, zelfs een gehuil van een wolf.

En dan doodgeslagen met katami

Ja, en naar de slachtbank gestuurd.

Niet voor een les - voor altijd en altijd.

Dag vogels en donder.

We zijn getrouwd met kruiwagens,

Zie alleen tanden en ogen.

Oh, lyuli-lyuli-lyushenki,

Onze zielen zijn weg.

Ja, als we maar hartelijk waren,

Hoeveel geruïneerd - tel niet mee.

En toen braken de lenteproblemen uit

Ja, ze streven ernaar om de dam te slopen.

Trouble ging zweepslagen op het stuur,

Mortieren worden gegoten in Kashtym-stad.

Leunend langs de Stenen Belt

De onstuimige werkende mensen gingen.

Er is een beltoon in Chelyaba, de menigte zoemt,

Klokken luiden,

Onder de trommel, onder het gehuil van de hoorns

Ivan Gryaznov zelf komt binnen.

En wie is dit, en van wie is dit?

Ja, hij is een bedrieger en een dief,

Ja, hij is de lijfeigene van Demidov

Zich overgeven aan bedrog

Lekte en verstopte zich in het gebladerte,

Likte littekens, muffe ziel,

Ja, in het leger van Pugachev

Hij is geen ataman.

Hij heeft al op koninklijke stoelen gezeten,

Repareert de autoriteiten met een pittig verhoor.

Met de mensen is alles goed en aardig -

Nou, serieus met de boyars.

Vrijheid bedwelmt het hoofd,

Er vindt een eerlijk proces plaats

Ja, het is jammer dat de gouverneur zijn toevlucht zocht...

Ik zou met mijn buik in de wind zwaaien.

Er is een beltoon in Chelyaba, de menigte zoemt,

Klokken luiden.

Onder de trommel, onder het gehuil van de hoorns

De rechtbank wordt geleid door Ivan Gryaznov.

En wie is dit, en van wie is dit?

Loop je al lang over de wereld?

Oude non met een stok

Raden achter de stroom,

Hij raadt, maar weet niet,

Wat een verraad van Emelka.

Cirkelend in de steppe over problemen,

Kraaien wachten op bloed.

En hoe de smerigen zullen cirkelen

Ja, de verachtelijke zullen de baarmoeder vullen,

Scharlaken vlekken zullen de sneeuw bedekken,

Ja, alleen het geheugen wordt niet gewist.

Oh, hoeveel geduld hebben we gekregen,

Hoeveel tijd gaat er voorbij?

--

Hij zal Rusland opvoeden met eik, met een hoorn

Voor de waarheid, lieg mensen.

Oh, lyuli-lyuli-lyushenki,

Onze lieverds zullen het niet uithouden.