Француженка - Олег Митяев, Константин Тарасов

Неровность вычурная крыш течет за горизонт.

Семнадцатый квартал.

Париж.

Чуть вздрагивает зонт.

И женщина французская, серьезна и мила,

Спешит сквозь утро тусклое, должно быть проспала.

И тем, кто встретится ей улочкою узкою,

Не догадаться — здесь у всех свои дела —

Она хоть бывшая, но подданная русская,

Она такая же москвичка, как была.

У бывшей русской подданной в квартире кавардак,

А значит что-то и в душе наверняка не так,

Но как легки ее слова, и пусть неважно спит,

Но от «столичной"голова под утро не болит.

И вспоминая сон про дворики арбатские,

Она, как в реку, погружается в дела,

И не смотря на настроение дурацкое

Она такая же москвичка, как была.

Каштаны негры продают на площади Конкорт,

Бредет сквозь лампочек салют бесснежный новый год.

И парижане о своем задумавшись спешат,

И рождество опять вдвоем с подружкою из США.

Наполнит праздничный Париж вино французское,

А ей пригрезится Москва белым-бела.

Она пьет водку так, подданная русская,

Она такая же москвичка, как была.

Она хоть бывшая, но подданная русская,

Она такая же москвичка, как была.

De kunstzinnige oneffenheden van de daken stromen achter de horizon.

Zeventiende Kwartier.

Parijs.

De paraplu trilt een beetje.

En een Franse vrouw, serieus en lief,

Haast zich door de schemerige ochtend, moet zich hebben verslapen.

En degenen die haar ontmoeten in een smalle straat,

Niet raden - iedereen heeft hier zijn eigen zaken -

Ze is op zijn minst een voormalige, maar een Russische onderdaan,

Ze is dezelfde Moskoviet als ze was.

De voormalige Russische onderdaan heeft een puinhoop in het appartement,

En dat betekent dat er zeker iets niet klopt in de ziel,

Maar hoe gemakkelijk haar woorden zijn, en laat haar slapen, ongeacht,

Maar van het 'hoofdstad'-hoofd doet 's ochtends geen pijn.

En herinnerend aan de droom over de binnenplaatsen van Arbat,

Ze is, als een rivier, ondergedompeld in zaken,

En ondanks de stomme bui

Ze is dezelfde Moskoviet als ze was.

Negers verkopen kastanjes op de Place de la Concourt,

Een sneeuwloos nieuwjaar dwaalt door de gloeilampen.

En de Parijzenaars, denkend aan hun eigen, hebben haast,

En weer Kerst samen met een vriend uit de USA.

Franse wijn zal feestelijk Parijs vullen,

En ze zal dromen van Moskou als wit en wit.

Ze drinkt wodka op deze manier, een Russisch onderwerp,

Ze is dezelfde Moskoviet als ze was.

Ze is op zijn minst een voormalige, maar een Russische onderdaan,

Ze is dezelfde Moskoviet als ze was.