Кандалакша - Олег Митяев, Константин Тарасов

Большой лохматый пес в промозглой Кандалакше,

Такой же белизны, как кольская зима.

По черному песку несется белым флагом,

И тихо в пелене скрывается корма.

Припев:

Баркас, давно на берег списанный, лежит

Вверх дном, лаская ребрами

Ветров просоленные волосы,

И сон про море видит Белое.

«Пора!"-- маяк зовет настойчиво,

И в бухте так остаться хочется.

Зачем же, пролетая, птица белая кричит,

Что не вернусь.

Отходит, поворчав, от мокрого причала

Вдыхающий туман попутный сухогруз.

И, не мигая, вслед блестят сырые скалы,

И хочется кричать, что я еще вернусь.

«Вернусь!

Вернусь!

Вернусь!»

-- дробятся по Хибинам

Чуть слышные слова сквозь чаек голоса,

И волны их несут, сутулясь, как дельфины,

К фигуркам на песке- твоей, и, рядом, пса.

Припев:

Мне вспомнится в пути безлюдном неоднажды

Причалов тишина, оглохшая в шторма,

И ты, и добрый пес в промозглой Кандалакше,

Такой же белизны, как кольская зима.

Een grote ruige hond in een vochtige Kandalaksha,

Dezelfde witheid als de Kola winter.

Een witte vlag raast over het zwarte zand,

En stilletjes in de lijkwade verbergt voedsel.

Refrein:

De sloep, lang geleden buiten dienst gesteld, liegt

Ondersteboven, de ribben strelend

windgezouten haar,

En hij ziet een droom over de Witte Zee.

"Het is tijd!" - roept de vuurtoren indringend,

En ik wil zo graag in de baai blijven.

Wel, vliegend, schreeuwt de witte vogel,

Dat ik niet terugkom.

Vertrekt, mopperend, vanaf de natte pier

Het inademen van mist die vrachtschip passeert.

En, zonder te knipperen, glanzen vochtige rotsen erachter,

En ik wil schreeuwen dat ik terug kom.

"Ik zal terug komen!

Ik zal terug komen!

Ik zal terug komen!

- verpletterd in Khibiny

Nauwelijks hoorbare woorden door de stemmen van meeuwen,

En de golven dragen ze, bukkend als dolfijnen,

Naar de figuren op het zand - die van jou, en daarnaast de hond.

Refrein:

Ik zal me eens herinneren op het verlaten pad

Moorings stilte, doof in een storm,

Zowel jij als de brave hond in de vochtige Kandalaksha,

Dezelfde witheid als de Kola winter.