Takotsubo - Nekfeu

J’ai appris l’clash dans la rue, des piques, j’en ai décochés des centaines

Et quand on descendait en équipe, on décrochait des antennes

C'était la merde chez moi, ça va pas fort mais rien qu’on flambe

J’me vengeais dehors avec mes frères qui cherchaient le même réconfort

Dans l'équipe bigarrée qu’on forme, pas les mêmes backgrounds

Donc les plus doux jouaient les durs devant les murs, on n’aime pas craindre

Parti d’chez mes darons, j’avais plus qu’deux valises presque vides

J’dévalise les shops, désormais, j’suis seul, faut qu’j’reste vif

J’dormais dans des escaliers ou chez mes khos, mais ça m’gêne

Et, dans mes sons, j’jouais des rôles, j’parlais d’euros et d’sapes chères

C’est trop simple d'être compliqué, c’est compliqué d'être simple

On s’est fait soulever par tout un tieks, on était p’t-être cinq

Devant les autres, on grossira les chiffres et les exploits de chacun

On transformera les gifles en ogives, histoire de choquer

Fasciné par les vrais G’s, kilos d’shit dans la Jeep

Et puis au cimetière des rêves, gisent nos espoirs de chacals

Plus d’espace dans mémoire vive, des histoires sur des sparadraps

Une espèce d’ennui morbide qui fait qu’au fond t’espères un drame

Et puis l’envie disparaîtra à l'âge du premier disparu

Quand j’ai compris qu’j'étais un lâche, de ceux qui romantisent la rue

Un micro dans un mal est pris, un malappris nous l’a sorti

Mon frère m’a dit: «Té-ma les prix», pas un centime mais on l’a pris

Au moins, on aura tenté, ça y est, voilà l’avenir

Essayer d’prouver qu’t’es un vrai, le devenir en arrêtant d’essayer

Ouais

Plus tard, j’remercierai les traîtres de mettre en lumière ceux qui sont vrais

Qui aurait pu prévoir qu’le rap me sauv’rait?

Faut qu’j’sois là pour mes cas sociaux, tout ça me tracasse aussi

J’suis plus ce mec insouciant, j’ai pas connu qu’un suicide

Une ambulance passe et sur la prod', les sirènes sont accordées

Elles veulent savoir si j’me souviens encore d’elles

Le sang gèle, toujours le même cauchemar

La vérité blesse, et y a qu’aux gens qu’j’aime que j’mens

Je sens qu’j’gêne, ils ont la haine que j’monte

La vérité blesse et y a qu’aux gens qu’j’aime que j’mens

Petit Isma est né le jour où les muguets se vendent en brins

Ému, face à la mer, j’ai humé ce vent d’embrun

Le rap, c’est l’art du cri, le goût du zèle des règles enfreintes

Mais l’homme à qui t’empruntes laissera les siennes sur l’arme du crime

Alors j’refuse les offrandes, l’esprit traversera le ciel

Quand les souffrances seront sans frein, l’un de nous renversera les chefs

Avec un rire couleur safran, aucun d’ces connards n’s’affrontent

C’est les soldats qu’on laisse au front et c’est pas eux qui les sauveront

Au fond, c’est vrai, jusqu'à Sevran, à peine sevrés, on a la tête chaude

À part la miff', j’suis comme le destin, j’tiens à peu d’choses

J’ai trop bougé pour m’approprier un tieks

J’ai joué un rôle devant les hyènes avec ma propre idée en tête

J'étais mort de peur à chaque fois que j’ai dû casser un tête

Les vautours patientaient comme si j’passais un test

Et dans un sale plan, signal d’alerte sur l’moniteur

Ça peut t’coûter cher d’y tremper, comme à la piscine Molitor

T’as beau me dire que tu maîtrises mais t’es quand même alcoolique

Ça me rend triste, même quand tu m’souris d’un air mélancolique

Seine Zoo, les jeunes fennecs, les lionceaux, les éléphanteaux

J’ai pris de l'âge mais j’crains toujours ma daronne et les fantômes

Faut qu’j’sois là pour mes cas sociaux, tout ça me tracasse aussi

J’suis plus ce mec insouciant, j’ai pas connu qu’un suicide

Une ambulance passe et sur la prod', les sirènes sont accordées

Elles veulent savoir si j’me souviens encore d’elles

Le sang gèle, toujours le même cauchemar

La vérité blesse, et y a qu’aux gens qu’j’aime que j’mens

Je sens qu’j’gêne, ils ont la haine que j’monte

La vérité blesse et y a qu’aux gens qu’j’aime que j’mens

La première relation t’a fait souffrir donc t’esquinteras la dernière

Mais, la rre-gue, c’est comme une escalade aux règles infernales

Et ça réglait ses comptes à coups d’extincteur à l’internat

Quand s’arrêtent les secondes d’une nuit sans fin que plus rien n’alternera

Jamais seuls, alors mes scards-la pleurent à l’intervalle

La peur à l’intérieur, on la tue mais on l’enterre mal

Cher monsieur, on s’construit sur des bases déséquilibrées

En amour, j’nique tout, obligé d’dévaster ce qui m’effraie

Te laisse pas manquer d’respect quand un mec te drague, miss

Si j'étais bien dans ma tête, j’aurais pas fait l’choix d'être artiste

Vends-leur ton putain d’rap lisse et le contrat glisse

Wesh, j’vois plus tes potes sur la tracklist

Vu comment tu suces, ça m'étonnerait qu’on t’shoote

Indépendants comme PNL, on veut être les premiers comme JuL

Dans l’rap, c’est notre souffrance qu’on t’sème comme des indices

C’est comme une putain d’revanche quand j’saigne les maisons d’disque

Attends, vas-y, il veut quoi là-ui'c, là?

Il croit j’vais répondre ou quoi?

«Euh Ken, c’est Galvin, Galvin Lasagne de chez *bip* Musique.

On aimerait bien

t’parler parce qu’on… on développe donc la branche musique urbaine de…

euh (tss, allez vas-y toi) …de notre boîte donc euh, et euh premièrement

pour t’féliciter pour cette belle réussite que t’as…»

Allez, arrache ta gueule

Ik leerde de botsing in de straat, spikes, ik vuurde honderden

En toen we als team naar beneden gingen, pakten we antennes

Het was shit bij mij thuis, het gaat niet goed, maar niets dat we vlammen

Ik nam buiten wraak met mijn broers die dezelfde troost zochten

In het bonte team dat we vormen, niet dezelfde achtergronden

Dus de zachtste speelde stoer voor de muren, we houden niet van angst

Links op mijn darons, ik had meer dan twee bijna lege koffers

Ik beroof de winkels, nu ben ik alleen, ik moet in leven blijven

Ik sliep op trappen of bij mijn khos, maar het stoort me

En in mijn geluiden speelde ik rollen, ik had het over euro's en dure sapes

Het is te gemakkelijk om ingewikkeld te zijn, het is ingewikkeld om eenvoudig te zijn

We werden opgetild door een hele tiek, misschien vijf van ons

In het bijzijn van de anderen zullen we de cijfers en de heldendaden van elk uitvergroten

We zullen de klappen in kernkoppen veranderen, gewoon om te choqueren

Gefascineerd door echte G's, kilo's wiet in de Jeep

En dan liggen op het kerkhof van dromen onze jakhals hoop

Meer ruimte in RAM, verhalen op pleisters

Een soort morbide verveling waardoor je hoopt op een tragedie

En dan zal de afgunst verdwijnen op de leeftijd van de eerste overledene

Toen ik me realiseerde dat ik een lafaard was van degenen die de straat romantiseren

Een microfoon in een slechte is genomen, een slechterik heeft hem naar ons uitgepakt

Mijn broer vertelde me, "Té-ma les prix", geen cent, maar we namen het

We hebben het tenminste geprobeerd, dat is het, hier is de toekomst

Probeer te bewijzen dat je echt bent, word er een door te stoppen met proberen

Ja

Later zal ik de verraders bedanken voor het aan het licht brengen van degenen die waar zijn

Wie had kunnen voorspellen dat rap mij zou redden?

Ik moet er zijn voor mijn sociale zaken, dat stoort mij ook allemaal

Ik ben meer die zorgeloze man, ik heb geen zelfmoord gekend

Een ambulance passeert en bij de productie worden de sirenes afgesteld

Ze willen weten of ik ze nog herinner

Bloed bevriest, nog steeds dezelfde nachtmerrie

De waarheid doet pijn, en het is alleen tegen de mensen van wie ik hou dat ik lieg

Ik voel dat ik beschamend ben, ze haten me rijden

De waarheid doet pijn en het is alleen tegen de mensen van wie ik hou dat ik lieg

Kleine Isma werd geboren op de dag dat lelietje-van-dalen in takjes verkocht worden

Verplaatst, met uitzicht op de zee, rook ik deze sproeiwind

Rap is de kunst van het schreeuwen, de smaak van ijver voor gebroken regels

Maar de man van wie je leent, laat de zijne op het moordwapen staan

Dus ik weiger de offers, de geest zal de lucht doorkruisen

Wanneer het lijden niet onder controle is, zal een van ons de heersers omverwerpen

Met een saffraankleurige lach botst geen van deze klootzakken

Het zijn de soldaten die we aan het front achterlaten en het zijn niet zij die ze zullen redden

Kortom, het is waar, totdat Sevran, nauwelijks gespeend, we een heet hoofd hebben

Afgezien van de miff', ik ben als het lot, ik geef om weinig dingen

Ik ben te veel verhuisd om een ​​tieks te bezitten

Ik speelde een rol voor de hyena's met mijn eigen idee in gedachten

Ik was doodsbang elke keer dat ik een hoofd moest inslaan

De gieren wachtten alsof ik een test deed

En in een vies plan, waarschuwingssignaal op de monitor

Het kan duur voor je zijn om erin te duiken, zoals bij het Molitor-zwembad

Je kunt me vertellen dat je de controle hebt, maar je bent nog steeds een alcoholist

Het maakt me verdrietig, zelfs als je weemoedig naar me lacht

Seine Zoo, jonge venkelvossen, leeuwenwelpen, babyolifanten

Ik ben oud geworden, maar ik ben nog steeds bang voor mijn daronne en de geesten

Ik moet er zijn voor mijn sociale zaken, dat stoort mij ook allemaal

Ik ben meer die zorgeloze man, ik heb geen zelfmoord gekend

Een ambulance passeert en bij de productie worden de sirenes afgesteld

Ze willen weten of ik ze nog herinner

Bloed bevriest, nog steeds dezelfde nachtmerrie

De waarheid doet pijn, en het is alleen tegen de mensen van wie ik hou dat ik lieg

Ik voel dat ik beschamend ben, ze haten me rijden

De waarheid doet pijn en het is alleen tegen de mensen van wie ik hou dat ik lieg

De eerste relatie heeft je laten lijden, dus je verpest de laatste

Maar, de rre-gue, het is als een escalatie met helse regels

En het rekende af met een brandblusser op kostschool

Wanneer de seconden van een eindeloze nacht eindigen dat niets zal afwisselen

Nooit alleen, dus mijn littekens huilen tussendoor

De angst van binnen, we doden het, maar we begraven het slecht

Geachte heer, we zijn gebouwd op onevenwichtige fundamenten

In liefde neuk ik alles, gedwongen om te verwoesten wat me bang maakt

Laat jezelf niet oneerbiedig zijn als een man je aanvalt, juffrouw

Als ik in mijn hoofd zat, had ik niet de keuze gemaakt om artiest te worden

Verkoop ze je verdomde gladde rap en de deal glijdt weg

Wesh, ik zie je vrienden niet meer op de tracklist

Gezien hoe je zuigt, zou het me verbazen als je zou worden neergeschoten

Onafhankelijk zoals PNL, we willen de eerste zijn zoals JuL

In rap is het ons lijden dat we in je zaaien als aanwijzingen

Het is als een verdomde wraak als ik de platenhuizen laat bloeden

Wacht, kom op, wat wil hij hier?

Hij denkt dat ik zal antwoorden of zo?

"Uh Ken, het is Galvin, Galvin Lasagna van *piep* Muziek.

We zouden graag

met je praten omdat we... dus we ontwikkelen de urban muziektak van...

uh (tss, kom op ga jij) ... uit onze doos dus uh, en uh eerst

om je te feliciteren met dit grote succes dat je hebt ..."

Kom op, verdomme verdomme