Humanoïde - Nekfeu

Est-ce que tu t’es d’jà fait rabaisser par celle que t’aimais secrètement?

Gentille en privé mais, d’vant les gens, cruelle et légère

Est-ce que t’as d’jà tapé quelqu’un juste pour qu’on te respecte?

Sans excuse, est-ce que t’as d’jà regretté au point d’ber-ger?

Est-ce que tu t’es d’jà dit: «Faut qu’j’me secoue, j’ai plus 16 ans»?

N'être plus qu’une âme perdue, errer et rôder des heures

Voir un mec s’faire racketter, appeler au s’cours et pisser l’sang

Dans le même wagon du RER où t'étais seul

Est-ce que t’as détourné l’regard?

Dégoûté face à ta propre lâcheté

Est-ce qu’après t’as fait des trucs de malade juste pour t’racheter?

Est-ce pour ça qu’t’as été violent quand la prof t’a jeté?

Est-ce que tu t’es identifié au taf de Kourtrajmé?

Est-ce que tu gardais, à l'époque

Des secrets d’famille lourds don’t tu peux même pas parler à tes potes?

Même pas deux balles pour un café, rêvais-tu d’sauter la serveuse?

L'été, à Paris, dans les parcs, tu sortais la serviette

Est-ce que t’as d’jà ressenti l’ivresse en t’imaginant la tristesse

De ceux qui te connaissent si tu t’faisais sauter la cervelle?

Est-ce que t’as d’jà ressenti la nature, au point qu'ça en soit douloureux?

Aimerais-tu partir en souhaitant bonne chance à tous les reufs?

Est-ce que tu t’es d’jà menti à toi-même?

Est-ce que t’as été surpris quand on t’a dit: «On tient à toi, mec»?

Est-ce que tu serais fidèle, même terrifié avec un flingue sur la tempe?

Est-ce que t’as honte de vérifier qu’t’es bien coiffé sur la tof?

As-tu déjà brisé d’tes mains la vitrine d’un zin-gam?

Victime du seum et du stress qui détruit nos organes

En regardant goutter ton sang, t’es-tu déjà planqué

Pour recompter ta somme jusqu'à c’qu’un condé t’assomme?

Est-ce que tu t’réveilles au milieu d’la nuit?

Encore une inspi'

En sachant qu’l’alcool et les spliffs abîment le corps et l’esprit

T’es-tu remis avec elle après qu’elle t’ait été infidèle?

Est-ce que t’oublies que tu l’as détestée et t’as envie d’elle?

Est-ce que, pour n’pas la gifler, t’as dû te battre contre l’instinct?

T’es-tu juré que plus jamais tu perdrais l’contrôle à c’point?

Est-ce que t'étais comme vide quand ils t’ont annoncé?

T’en es-tu voulu de n’pas pleurer sa mort?

Est-ce que tu t’es forcé?

Est-ce que c’est venu plus récemment, pour un détail anodin?

Au point de chialer toute la nuit sur un vieux son de rap français?

J’ai pas fait d'études, j’emmerde tes politiques, j’ai pas fait HEC

J’ai pas b’soin d'ça pour m’exprimer quand j’vois des pauvres sur la chaussée

J’connais les tafs de merde, les potes qui partent, le shit dans la chaussette

J’me suis longtemps d’mandé si j’pouvais faire quelque-chose mais, là, je sais

Non, j’ai pas fait l’ENA ni Sciences Po', j’ai pas fait HEC

J’ai pas b’soin d'ça pour m’exprimer quand j’vois des pauvres sur la chaussée

J’connais les tafs de merde, les potes qui partent, le shit dans la chaussette

J’me suis longtemps d’mandé…

J’viens d’un monde où même les morts sont à vendre, j’avance car l’avenir

m’attire

Et j’réponds aux questions du morceau d’avant par l’affirmatif

Personne pour alléger nos peines, tu f’rais quoi à notre place?

Y’a des choses qu’on doit faire seul, personne pourra lécher nos plaies

À notre place, parcourir la ville avec mes chats crevés

Partager chaque grain, noyer notre chagrin dans chaque rre-ve

Trempés jusqu’aux os sous l’averse, des chats de gouttière

Dans cette vie sans saveur, on cherche les goûts d’hier

Alors le sang se verse, elle attend son sauveur, ma princesse

Mais, un jour, j’partirai sans affaire, attiré par les sens inverses

Cette envie d’bombarder quand tous les feux sont rouges

J’ai l’esprit daltonien, toi, tu fais l’mal quand t'étales ton bien

Mes pensées enfermées dans une tôle hermétique

Un amour infini pour mes proches qui m’pardonnent, ceux qui tolèrent mes tics

Peu d’respect pour les colleurs d'étiquettes, vu qu’mon cœur a la couleur des

tigres

Le sang glacial sous la polaire, j’médite

J’te parle d’honneur, d'éthique, nos parents ont souffert debout

Chaque victoire, ils sont fiers de nous, pour ça qu’on leur dédie

J’ai la colère des p’tits à qui on d’mande de choisir d’un coup leur métier

Qui a conseillé la conseillère d’orientation?

Ma jeunesse: son cœur est en sang, l’oseille est en rotation

Profiter sans faire attention t’emmène en centre de rétention

Obligé d’s’enterrer dans l’son, trouver une putain d’raison d’vivre

J’ai frappé dans les murs, mais ça résonne vide

C’est pour les gosses à l’allure bizarre, les voleurs, les Elephant Man

Les mecs instables qu’ont des putains d’valeurs mais les défendent mal,

humanoïde

Entrer dans ce monde plat nous dessert;

j’plane, est-ce le désir?

J’ai peur que d’moi car le sage n’est pas d’ceux qui craint le sabre

Ecrivrain le soir, j’rappe sur les dunes pendant des heures

Un petit grain de sable, la solitude m’inspire des airs

Et j’entends tout ce rap dans mon crâne, comme des mantras qui m’entravent

Et, même quand on montera, y’a toujours quelque chose qui manquera

Tant que j’continuerai à reculer pour compter mes pas

Le pire, c’est d’capter qu’c’est même pas qu’on t’aimait pas, c’est juste qu’on

t’ignorait

Pire qu’un robot d’Asimov, ta vie: un casino

T’es quasiment en liberté enfermé dans des cases immenses

Une femme battue se fait carna, carnage désincarné

Sang écarlate sur le carrelage, moi, je garde ça dans un carnet

Trop de mômes en prison, fuis ce monde oppressant

Trop de moments précieux, vis le moment présent

J’emmerde l’horloger, tu f’rais mieux de réfléchir

Famille de réfugiés jamais relogée

Quand j’parle de valeur, ils m’parlent de premiers prix

Ils méprisent la maîtrise, je maîtrise le mépris

En dépit de l’esprit, on est pris dans les cris

Seul face à mon reflet: aucune symétrie

Et puis j’ai rendu la seule qui m’aimait triste

Celle qui s'était éprise de mes tristes débris

Et mes regrets, mes tripes, car j’ai vu depuis

Mes écrits la détruire, la déprime l’amaigrir

Quand l’amour rend aigri, ça t’vient fatalement

Comme la fin d’un monde où l’soleil mourant est gris

Meurtri comme un ermite, je ne décris que l'éternité

Putride devient l’esprit qu’on a pétri de modernité

Je ne vois que des vitrines mais, ce qui brille, nous le ternissons

Des crises, des crimes, des cris, des griffes que nous vernissons

C’est pour les cyborgs défectueux, les Elephant Man

Les mecs instables qu’ont des putains d’valeurs mais les défendent mal,

humanoïde

Comme si ça pouvait m’porter malheur de croire à mon propre bonheur

Je crois qu'ça m’fait peur tellement j’ai souffert

Encore un texte rempli d’aveux, pour toi, si l’amour rend aveugle

Pourquoi l’ai-je embrassée les yeux ouverts?

Comme si ça pouvait m’porter malheur de croire à mon propre bonheur

Je crois qu'ça m’fait peur tellement j’ai souffert

Encore un texte rempli d’aveux, pour toi, si l’amour rend aveugle

Pourquoi l’ai-je embrassée les yeux ouverts?

Ben je ooit neergehaald door degene van wie je stiekem hield?

Leuk privé maar, in het bijzijn van mensen, wreed en licht

Heb je ooit iemand geslagen om respect te krijgen?

Heb je ooit zo veel spijt gehad zonder je excuses aan te bieden?

Heb je ooit tegen jezelf gezegd: "Ik moet mezelf wakker schudden, ik ben geen 16 meer"?

Om niets meer te zijn dan een verloren ziel, om uren rond te dwalen en rond te sluipen

Zie hoe een kerel wordt opgelicht, roep om hulp en pis bloed

In dezelfde RER-auto waar je alleen was

Heb je weggekeken?

Walgen van je eigen lafheid

Heb je daarna nog wat zieke dingen gedaan om het goed te maken?

Is dat waarom je gewelddadig werd toen de leraar je dumpte?

Identificeer je je met Kourtrajmé's baan?

Ben je toen gebleven?

Zware familiegeheimen die je je homies niet eens mag vertellen?

Nog geen twee kogels voor een kopje koffie, heb je gedroomd om de serveerster te slaan?

In de zomer, in Parijs, in de parken, haalde je de handdoek tevoorschijn

Heb je ooit de dronkenschap gevoeld terwijl je je het verdriet voorstelde?

Van degenen die je kennen als je je hersens uitblies?

Heb je ooit de natuur zo gevoeld dat het pijn deed?

Wil je vertrekken om alle eieren veel succes te wensen?

Heb je ooit tegen jezelf gelogen?

Was je verrast toen je te horen kreeg: "We geven om je, man"?

Zou je trouw zijn, zelfs doodsbang met een pistool tegen je hoofd?

Ben je beschaamd om je haar op de tof te controleren?

Heb je ooit het raam van een zin-gam met je handen ingeslagen?

Slachtoffer van seum en stress die onze organen vernietigt

Kijkend naar je bloed dat druppelt, heb je je ooit verstopt?

Om je som op te tellen tot een condé je knock-out slaat?

Word je midden in de nacht wakker?

Nog een inspiratie

Wetende dat drank en spliffs lichaam en geest schaden

Zijn jullie weer bij elkaar gekomen nadat ze je ontrouw was?

Vergeet je dat je haar haatte en dat je haar wilt?

Moest je instinct vechten om haar niet te slaan?

Heb je gezworen dat je nooit meer de controle op deze manier zou verliezen?

Was je leeg toen ze je aankondigden?

Vond je het jammer dat je niet om zijn dood rouwde?

Heb je jezelf gedwongen?

Kwam het recenter, voor een triviaal detail?

Tot het punt dat je de hele nacht moet huilen bij een oud Frans rapgeluid?

Ik heb niet gestudeerd, fuck je beleid, ik heb geen HEC gedaan

Ik heb dat niet nodig om mezelf uit te drukken als ik arme mensen op de weg zie

Ik ken de shitty jobs, de vrienden die vertrekken, de hasj in de sok

Ik heb me lang afgevraagd of ik iets kon doen, maar nu weet ik het

Nee, ik heb ENA of Sciences Po' niet gedaan, ik heb HEC . niet gedaan

Ik heb dat niet nodig om mezelf uit te drukken als ik arme mensen op de weg zie

Ik ken de shitty jobs, de vrienden die vertrekken, de hasj in de sok

Ik heb me lang afgevraagd...

Ik kom uit een wereld waar zelfs de doden te koop zijn, ik ga vooruit omdat de toekomst

trekt me aan

En ik beantwoord de vragen van het nummer ervoor bevestigend

Niemand om onze pijn te verzachten, wat zou jij in onze plaats doen?

Er zijn dingen die we alleen moeten doen, niemand kan onze wonden likken

In onze plaats, zwerf door de stad met mijn dode katten

Deel elke korrel, verdrink ons ​​verdriet in elke droom

Doorweekt tot op het bot in de stortbui, steeg katten

In dit smakeloze leven zoeken we de smaak van gisteren

Dus het bloed is vergoten, ze wacht op haar redder, mijn prinses

Maar op een dag zal ik zonder zaken vertrekken, aangetrokken door de tegenovergestelde richtingen

Dit verlangen om te bombarderen als alle lichten op rood staan

Ik heb de kleurenblinde geest, jij, jij doet kwaad als je je goede laat zien

Mijn gedachten opgesloten in een luchtdicht laken

Een oneindige liefde voor mijn dierbaren die mij vergeven, degenen die mijn tics tolereren

Weinig respect voor labelstickers, want mijn hart is de kleur van

tijgers

Koud bloed onder de vacht, ik mediteer

Ik heb het met je over eer, ethiek, onze ouders hebben geleden onder het opstaan

Bij elke overwinning zijn ze trots op ons, daarom dragen we ze op

Ik heb de woede van de kleintjes die ineens hun beroep moeten kiezen

Wie adviseerde de begeleidingsadviseur?

Mijn jeugd: zijn hart bloedt, de zuring draait

Onvoorzichtig genieten brengt je naar een detentiecentrum

Gedwongen om zichzelf in geluid te begraven, een verdomde reden te vinden om te leven

Ik klopte op de muren, maar het rinkelt leeg

Het is voor raar uitziende kinderen, dieven, Elephant Man

De onstabiele jongens die verdomde waarden hebben maar ze slecht verdedigen,

mensachtige

Het betreden van deze platte wereld bewijst ons een slechte dienst;

Ik ben high, is het verlangen?

Ik ben alleen bang voor mij omdat de wijze man niet een van degenen is die het zwaard vreest

Schrijver in de avond, ik rap urenlang in de duinen

Een klein korreltje zand, eenzaamheid inspireert mij deuntjes

En ik hoor al dat getik in mijn hoofd, als mantra's die me binden

En zelfs als we naar boven gaan, ontbreekt er altijd iets

Zolang ik maar een stap achteruit blijf doen om mijn stappen te tellen

Het ergste is om te beseffen dat het niet eens is dat we je niet mogen, het is gewoon dat we

negeerde je

Erger dan een Asimov-robot, je leven: een casino

Je bent zo goed als vrij opgesloten in enorme dozen

Een mishandelde vrouw krijgt carna, onstoffelijk bloedbad

Rood bloed op de tegels, ik, dat bewaar ik in een notitieboekje

Te veel kinderen in de gevangenis, ontvlucht deze onderdrukkende wereld

Te veel kostbare momenten, leef in het moment

Fuck de horlogemaker, zou je maar beter denken

Vluchtelingengezin is nooit verhuisd

Als ik het over waarde heb, praten ze met mij over eerste prijzen

Ze verachten meesterschap, ik meester minachting

Ondanks de geest, zijn we gevangen in het geschreeuw

Alleen tegenover mijn spiegelbeeld: geen symmetrie

En toen maakte ik de enige die van me hield verdrietig

Degene die verliefd werd op mijn trieste overblijfselen

En mijn spijt, mijn lef, want ik heb sindsdien gezien

Mijn geschriften vernietigen haar, deprimeren haar, maken haar dunner

Als liefde je bitter maakt, komt het onvermijdelijk naar je toe

Als het einde van een wereld waar de stervende zon grijs is

Gekneusd als een kluizenaar, beschrijf ik alleen de eeuwigheid

Verrot wordt de geest die we uit de moderniteit hebben gevormd

Ik zie alleen ramen, maar wat glanst bezoedelen we

Crises, misdaden, kreten, klauwen die we vernissen

Dit is voor de defecte cyborgs, de Elephant Man

De onstabiele jongens die verdomde waarden hebben maar ze slecht verdedigen,

mensachtige

Alsof het me ongeluk kan brengen om in mijn eigen geluk te geloven

Ik denk dat het me zo bang maakt dat ik geleden heb

Nog een tekst vol bekentenissen, voor jou, als liefde je blind maakt

Waarom kuste ik haar met mijn ogen open?

Alsof het me ongeluk kan brengen om in mijn eigen geluk te geloven

Ik denk dat het me zo bang maakt dat ik geleden heb

Nog een tekst vol bekentenissen, voor jou, als liefde je blind maakt

Waarom kuste ik haar met mijn ogen open?