La moue des morts - Nekfeu, S-Crew

C’est quand il y a danger qu’tu vois la vraie nature de l’Homme

Ça fait la pute dehors, t’sais, ce n’est pas dur de s’pendre

J’kiffe tout c’qui vient d’ailleurs, rappeur à plein temps

Sachant qu’mon équipe s'élève très vite, on marche à l’instinct

À tout moment, la balle peut surgir

On survit, on surine, on subit les supplices

Mais, bon, c’est l’mektoub qui nous l’dira

Mecton

, j’suis peut-être fou comme les bougs d’Irak

On connaît pas nos voisins, on connaît pas nos potes

Toujours dans l’vrai, dans l’droit chemin, on reconnaît pas nos torts

À quoi ça sert d’monter, hein?

À baiser toutes ces petites putes qui sont assermentées

J’ai vu la mort sur un lit d’hôpital, y’a plus d’pitié

Poto, j’te fais mon speech sur un beat official

Y’a plus d’ficha, on est à l’affiche

Les fachos sont fâchés, on vivra

Ici, survivre est un exploit, faut pas lâcher

Leur modèle, c’est le travail à la chaîne, moi, j’suis pas un esclave

Ils sont déjà malheureux, les jeunes, alors eux les vieux…

On a le relais, je ne rejette pas le religieux, nan

J’ai des yeux meilleurs, tout m’perturbe

J’ai vu des jeunes voyous perdus devenir des mecs de ur' jnounés

Loin de ces frayeurs, j’recouvre d’une couverture

Ma deuxième mère qui dort sur le canapé après une dure journée

Un jour, elle m’a dit: «je t’aime» et mes yeux scintillèrent

J’me sens apaisé par sa voix pendant les cinq prières

Pourtant, j’suis loin d'être un modèle de vertu, bordel de merde

Dure vie moderne,

faut qu’je modère la verdure

Pendant qu’le Diable embrouille encore une âme,

la mort arrive

Muette comme une tombe, bruyante comme une arme

Pendant qu’le Diable embrouille encore une âme,

la mort arrive

Muette comme une tombe, bruyante comme une arme

Pas encore atteint le quart de siècle alors laisse-moi rapper

Avec l’intellect d’un car de CRS

, l'âme brûlée

Comme les feux rouges, les keufs commencent leur ronde

T’entends qu’le moteur ronfle mais crois pas qu’le CLS dort

Pas encore atteint le quart de siècle alors laisse-moi rapper

Avec l’intellect d’un car de CRS

, l'âme brûlée

Comme les feux rouges, les keufs commencent leur ronde

T’entends qu’le moteur ronfle mais crois pas qu’le CLS dort

On m’annonce ta mort au téléphone alors qu’j'étais dans le métro

C’est pas comme si j'étais sé-po, peinard auprès de mes potes

Mon cœur perd son tempo, le malheur du monde sur mes épaules

J’me rappelle de tous nos jets-pro et de la belle époque

Étant bébé, on se lavait dans la même bassine

Mal dans ma peau, ta gentillesse était ma terre d’asile

À quoi ça sert la vie?

À voir ses frères partir?

Mais on m’a dit

Que Dieu cueille les plus belles fleurs qui prennent racine

Parfois, j’ai l’impression de t’apercevoir dans la pénombre

Quand ça?

Quand j’galère le soir

Tu sais ici, on est tous tes frères

Ta mort me pousse au bout de mes nerfs

Tellement pleuré que la coupe est pleine

T’aurais voulu que j'épouse mes rêves

Donc j'écris des couplets, j’me force à faire des concerts

Minute de silence, s’il vous plaît

C’est pour mon zin décédé qu’on s’lève

Tout l’monde disait qu’on se ressemblait

Le même sang coulait dans nos veines

On s’racontait nos cauchemars

Maintenant t’apparais dans mes rêves

Un vrai repère le Rap, y’a trop de faux-amis

Peu de perles rares, instinct de volatile

Hors-la-loi, postiché comme le Corbeau Noir

Même si la vie ne vaut rien, rien ne vaut la vie

À toutes les heures, la mort peut te heurter

Si eux, ils sont pas des hommes, c’est parce qu’ils ont peur d’l'être

Y’a pas d’issues pour s'échapper

Le sang versé ne sèche jamais

Y’a des os, des larmes quand un proche va dans l’au-delà

Ils sont là pour de l’or, c’qu’on aime, au fond, c’est l'âme

C’est pas la peau de l’homme, révolté comme Mandela

Entre parenthèses, toujours là quand ça part en guerre

Mes tortionnaires se mettent torse nu comme la race des Saiyen

On attend son heure à part entière

On était forcés d'être forcenés

Forcément, fallait qu'ça brille tah les phares xénon

Faudrait qu’j’pense à faire des mômes

Il faut rendre fier les nôtres avant qu’on enterre mes côtes

J’veux qu’ils écoutent mes derniers mots

Jette des billets en l’air

Comme si tu pouvais te payer le Paradis

Jette des billets en l’air

Comme si tu pouvais te payer le Paradis

Jette des billets en l’air

Comme si tu pouvais te payer le Paradis

Jette des billets en l’air

Comme si tu pouvais te payer le Paradis

Het is wanneer er gevaar is dat je de ware aard van de mens ziet

Het is de hoer buiten, weet je, het is niet moeilijk om jezelf op te hangen

Ik hou van alles wat ergens anders vandaan komt, fulltime rapper

Wetende dat mijn team erg snel stijgt, lopen we op instinct

De bal kan op elk moment omhoog komen

We overleven, we plassen, we ondergaan de martelingen

Maar hé, het is de mektoub die het ons zal vertellen

Mecton

, misschien ben ik gek als de insecten van Irak

We kennen onze buren niet, we kennen onze homies niet

Altijd in de ware, op de juiste manier, we erkennen onze fouten niet

Wat heeft het voor zin om naar boven te gaan?

Om al deze gezworen bitches te neuken

Ik zag de dood op een ziekenhuisbed, er is geen medelijden meer

Poto, ik geef je mijn toespraak op een officiële beat

Er is geen ficha meer, we staan ​​op de rekening

De facho's zijn boos, we zullen leven

Hier is overleven een prestatie, laat niet los

Hun model is lopende bandwerk, ik ben geen slaaf

Ze zijn al ongelukkig, de jongeren, dus zij de oude...

We hebben de estafette, ik verwerp de religieuze niet, nah

Ik heb betere ogen, alles stoort me

Ik heb verdwaalde jonge misdadigers zien veranderen in jullie jnounés kerels

Ver van deze angsten, bedek ik met een deken

Mijn tweede moeder slaapt op de bank na een zware dag

Op een dag zei ze "Ik hou van je" en mijn ogen fonkelden

Ik voel me getroost door zijn stem tijdens de vijf gebeden

Toch ben ik verre van een voorbeeld van deugdzaamheid, heilige shit

Het harde moderne leven,

Ik moet het groen matigen

Terwijl de duivel nog steeds een ziel in verwarring brengt,

de dood komt eraan

Dempen als een graf, luid als een wapen

Terwijl de duivel nog steeds een ziel in verwarring brengt,

de dood komt eraan

Dempen als een graf, luid als een wapen

Is nog geen kwart eeuw geraakt, dus laat me rappen

Met het intellect van een CRS-bus

, ziel verbrand

Net als de rode lichten beginnen de politie hun rondes

Je hoort dat de motor bromt maar gelooft niet dat de CLS slaapt

Is nog geen kwart eeuw geraakt, dus laat me rappen

Met het intellect van een CRS-bus

, ziel verbrand

Net als de rode lichten beginnen de politie hun rondes

Je hoort dat de motor bromt maar gelooft niet dat de CLS slaapt

Ze kondigen je dood aan me aan de telefoon terwijl ik in de metro was

Het is niet alsof ik se-po ben, knuffelig met mijn vrienden

Mijn hart verliest zijn tempo, het ongeluk van de wereld op mijn schouders

Ik herinner me al onze jet-pro's en de goede oude tijd

Als baby baadden we in hetzelfde bassin

Je slecht voelen, je vriendelijkheid was mijn toevluchtsoord

Waar is het leven voor?

Zijn broers zien vertrekken?

Maar ik kreeg te horen

Moge God de mooiste bloemen plukken die wortel schieten

Soms heb ik het gevoel dat ik je in het donker zie

Wanneer?

Als ik 's nachts worstel

Weet je hier, we zijn allemaal je broers

Je dood duwt me tot mijn zenuwen

Zoveel gehuild dat de beker vol is

Je zou gewild hebben dat ik met mijn dromen trouw

Dus ik schrijf verzen, ik dwing mezelf om concerten te geven

Een momentje stilte alstublieft

Het is voor mijn overleden zin dat we opstaan

Iedereen zei dat we op elkaar leken

Hetzelfde bloed stroomde door onze aderen

We vertelden elkaar onze nachtmerries

Nu verschijnt u in mijn dromen

Een echte historische Rap, er zijn te veel nepvrienden

Weinig edelstenen, vluchtig instinct

Outlaw, gepost als de Black Crow

Zelfs als het leven niets waard is, is niets het leven waard

Op elk uur kan de dood je treffen

Als het geen mannen zijn, is dat omdat ze bang zijn om het te zijn

Er zijn geen uitgangen om te ontsnappen

Vergoten bloed droogt nooit op

Er zijn botten, tranen als een geliefde verder gaat

Ze zijn er voor goud, waar we van houden, diep van binnen, het is de ziel

Het is niet de huid van de mens, in opstand als Mandela

Overigens altijd daar als het oorlog wordt

Mijn folteraars gaan zonder shirt zoals de Saiyan-race

We wachten onze fulltime af

We werden gedwongen gek te zijn

Het was onvermijdelijk dat het moest schijnen op de xenonkoplampen

Ik zou moeten nadenken over het maken van kinderen

We moeten onze mensen trots maken voordat ze mijn ribben begraven

Ik wil dat ze naar mijn laatste woorden luisteren

Gooi geld in de lucht

Alsof je het paradijs zou kunnen betalen

Gooi geld in de lucht

Alsof je het paradijs zou kunnen betalen

Gooi geld in de lucht

Alsof je het paradijs zou kunnen betalen

Gooi geld in de lucht

Alsof je het paradijs zou kunnen betalen