Krankes Wesen - Moop Mama

Braunes Laub in den Parks raschelt wie Raucherlungen

Zwischen den Ästen dieser Bronchialbäume klebt grauer Dunst

Schwermetalllawinen aus außerhalb gelegenen Gegenden

Stauen sich in den verklebten Arterien

Der Puls der Zeit treibt uns

Blutkörperchen durch deine Äderchen

Dorthin wos brennt

Entzündungsherde, du pflegst deine Problemzonen

Namenlose hinterlassen ihre Nachrichten

Autonome Zeiten — virales Marketing

Buchstaben in verschnörkelten Verzierungen

Auf den Fassaden verblichene Tattoowierungen

Wir erschaffen dich, errichten den Körper

Du entstehst aus uns wie Geschichten aus Wörtern

Du machst uns krank, du infizierst mich

Alles was wir tun, tun wir für dich

Du krankes Wesen

Schön bist du nicht

Doch in dir steckt Leben

Weil wo du bist, alles möglich ist

Ich bin das Wesen aus Neon und Nacht (that is me)

Das X auf der Karte, im Globus die Nadel

Ich bin das Hier und das Jetzt

In deinem Wald, ich bin die Flut, die … Beatmung

Und dann spuckst du mich wieder aus in das fahle Licht der Morgensonne

Der Inhalt meines Magens kommt mir grad hoch

Da kotzt mich eine Ubahn mitten in den Bahnhof

Und du bist mir zuvorgekommen

Die ganze Nacht mit dir getanzt im Rauschzustand

Du warst die Schöne und das Biest, ich fras dir aus der Hand

Ob du mich hasst oder fallen lässt, mir kams drauf nicht an

Mir ist schlecht, ich stolper taumelnd durch den Hauptausgang

Mit nichts als leeren Versprechemn und leeren Taschen

Mit der Teufelin den Pakt geschlossen, gekentert und abgesoffen

Torkel durch die Reste unsrer Raserei — Würgereiz

Bette meine Wange auf den Bürgersteig

Deine Schönheit ist die Schönheit dieser glitzernden Benzinpfütze

In der mein Gesicht sich spiegelt

Das Gefühl alles bekommen zu können, wenn man es will

Und am Ende wieder nichts zu kriegen

Nervös an meiner allerletzten Kippe spielend

Seh ich mir selbst in die Augen ein bisschen schielend

Ich erkenne mich selbst immer weniger

Denn ich seh dir langsam immer ähnlicher

Bruine bladeren in de parken ritselen als de longen van een roker

Een grijze waas hangt tussen de takken van deze bronchiale bomen

Zware metalen lawines uit buitengebieden

Congestie in de verstopte slagaders

De pols van de tijd drijft ons

bloedcellen door uw aderen

Naar waar het brandt

Brandpunten van ontsteking, u zorgt voor uw probleemgebieden

Naamloos laten hun berichten achter

Autonome tijden — virale marketing

Letters in sierlijke bloemen

Vervaagde tatoeages op de gevels

Wij creëren jou, bouwen het lichaam

Je komt uit ons voort als verhalen uit woorden

Je maakt ons ziek, je besmet mij

Alles wat we doen, doen we voor jou

Jij ziek wezen

Je bent niet mooi

Maar er is leven in jou

Want waar je ook bent, alles is mogelijk

Ik ben het wezen van neon en nacht (dat ben ik)

De X op de kaart, de naald in de wereld

Ik ben het hier en nu

In jouw bos ben ik het getij, de... ventilatie

En dan spuug je me weer uit in het bleke licht van de ochtendzon

De inhoud van mijn maag komt naar boven

Een metro gooit me midden in het station

En je was me voor

Heb de hele nacht met je gedanst terwijl je dronken was

Je was schoonheid en het beest, ik at uit je hand

Of je me nu haat of me laat vallen, het maakte me niet uit

Ik ben ziek, ik strompel en strompel door de hoofduitgang

Met niets dan loze beloften en lege zakken

Een pact gesloten met de duivelin, kapseisde en verdronk

Wankelend door de overblijfselen van onze razernij - kokhalzen

Bed mijn wang op de stoep

Jouw schoonheid is de schoonheid van die glinsterende plas benzine

Waarin mijn gezicht wordt weerspiegeld

Het gevoel dat je alles kunt krijgen wanneer je het wilt

En uiteindelijk krijg je niets meer

Nerveus aan het spelen op mijn allerlaatste flikker

Ik kijk in mijn eigen ogen met een kleine scheelheid

Ik herken mezelf steeds minder

Want ik begin steeds meer op jou te lijken