Закуси! - Михаил Шелег

Одесский пляж, июльский зной,

Девчонку в шапочке смешной,

Накрыла вдруг волна в четыре роста,

Меня разряд не подкачал,

К тому же рядом был причал,

А дальше все у нас пошло легко и просто

Просто, просто, просто.

Если спас, она сказала,

Знать судьба тебя послала,

Нас двоих навек связала,

А с судьбой не надо вздорить,

Нам ее не переспорить,

Не замедлить, не ускорить.

Меня браток на дело звал,

Все просчитал и разузнал,

Как подобрать ключи к валютной дверце,

Она примчалась без пяти,

Она сказала — Не ходи,

Ты там нарвешься на засаду, чует сердце,

Сердце, сердце, сердце.

Я послушался подругу,

А дружок мой с перепугу,

Лег на дно, свалил в Калугу,

А с судьбой не надо вздорить,

Нам ее не переспорить,

Не замедлить, не ускорить.

Текли года как дождь в песок

И от ножа на волосок,

Бывал порой и тут не лицемерил,

Но словно трещину во льду,

Подруга чуяла беду,

Предупреждая -Не ходи, и я ей верил

Верил, верил, верил.

Ах, как жарко обнимала,

Мне судьба ее послала

Нас двоих навек связала,

А с судьбой не надо вздорить,

Нам ее не переспорить,

Не замедлить, не ускорить.

Но как-то раз в парадняке

Я погорел на пустяке,

Ну, а ее со мной не оказалось,

И вот, в начале декабря,

Она, ни с кем не говоря,

Вошла во двор монастыря и там осталась,

Осталась, осталась, осталась.

Эх, судьба моя блатная,

То, что скажешь ты, вздыхая,

Знаю, знаю, дорогая,

Нам с судьбой не надо вздорить,

Нам ее не переспорить,

Не замедлить, не ускорить.

На вышке — ствол, под вышкой — ток,

Нескоро кончится мой срок,

Тут — беспредел, игра без правил,

А мне все это — трын -трава,

Ведь я любил ее, братва,

А тот, кто этого не понял — жалкий фраер,

Фраер, фраер, фраер.

Если спас, она сказала,

Знать судьба тебя послала,

Нас двоих навек связала,

А с судьбой не надо вздорить,

Нам ее не переспорить,

Не замедлить, не ускорить.

Odessa strand, juli hitte,

Een meisje met een grappige hoed

Plotseling bedekte een golf van vier hoogten,

De ontlading liet me niet in de steek,

Daarnaast was er een pier in de buurt,

En toen ging alles gemakkelijk en eenvoudig voor ons

Simpel, simpel, simpel.

Indien gered, zei ze:

Weet dat het lot je heeft gestuurd

Heeft ons twee voor altijd vastgebonden

En je hoeft niet te twisten met het lot,

We kunnen niet met haar in discussie gaan,

Niet vertragen, niet versnellen.

Mijn broer riep me om te werken,

Allemaal berekend en ontdekt,

Hoe de sleutels van de valutadeur op te halen,

Ze haastte zich om vijf minuten

Ze zei niet gaan

Je loopt daar in een hinderlaag, je hart voelt,

Hart, hart, hart.

Ik gehoorzaamde mijn vriend

En mijn vriend met een schrik,

Ik ging op de bodem liggen, gedumpt in Kaluga,

En je hoeft niet te twisten met het lot,

We kunnen niet met haar in discussie gaan,

Niet vertragen, niet versnellen.

De jaren vloeiden als regen in het zand

En van een mes tot een haar,

Ik ben hier soms geweest en ik was niet hypocriet,

Maar als een barst in het ijs

Een vriend voelde problemen

Waarschuwing - Ga niet, en ik geloofde haar

Geloof, geloof, geloof.

Oh, hoe warm omhelsd,

Het lot heeft haar naar mij gestuurd

Heeft ons twee voor altijd vastgebonden

En je hoeft niet te twisten met het lot,

We kunnen niet met haar in discussie gaan,

Niet vertragen, niet versnellen.

Maar op de een of andere manier eenmaal in de kleedkamer

Ik werd verbrand op een kleinigheid,

Nou, het bleek niet bij mij te zijn,

En zo begin december

Zij, die met niemand sprak,

Ik ging de binnenplaats van het klooster binnen en bleef daar,

Blijf blijf blijf.

Eh, mijn lot is dieven,

Wat je zegt als je zucht

Ik weet het, ik weet het schat

We hoeven geen ruzie te maken met het lot,

We kunnen niet met haar in discussie gaan,

Niet vertragen, niet versnellen.

Op de toren - de stam, onder de toren - de stroom,

Mijn termijn loopt binnenkort af

Er is chaos, een spel zonder regels,

En voor mij is dit alles tryn-gras,

Ik hield tenslotte van haar, broer,

En degene die dit niet begreep is een ellendige broeder,

Fraer, fraer, fraer.

Indien gered, zei ze:

Weet dat het lot je heeft gestuurd

Heeft ons twee voor altijd vastgebonden

En je hoeft niet te twisten met het lot,

We kunnen niet met haar in discussie gaan,

Niet vertragen, niet versnellen.