Межпланетный контакт - Михаил Шелег

Как-то раз я прихожу с гаражу,

Зачехляю именное кайло.

Только ужинать-в окошко гляжу

Опускается во двор НЛО.

Весь в огнях, как у Павла грузовик

Только малость, я б сказал, поновей.

Моя баба как увидела-в крик

И давай тащить все в дом из сеней.

-Погляди, кричит, они ж ненормальные,

На курятник сели-он же рассыпется.

-Это вещи говорю аномальные,

И не с нашими мозгами здесь рыпаться.

Цыц, дуреха говорю, пол-беды

Пусть ломают это гость таки-ж наш

Из какой-нибудь далекой звезды,

А не братец твой, бандит и алкаш.

Брат мой верно, табуретку разбил,

Продолжает меня женка пилить,

Но ведь он же ее сам починил,

А кто будет там курятник чинить?

Нешто эта межпланетныя станция

К председателю пойдет за фанерою?

Они выльют щас свою радиацию

И ищи их потом там за Венерою.

Я гляжу, шо НЛО тот завис

Разбежались куры по сторонам,

Тут сошли два гуманоида вниз,

И идут по направлению к нам.

Я конечно то да се, раз уж так,

Приглашаю в избу их на постой,

Мол, давайте-ка залудим контакт

И под этот под контакт-грамм по сто!

Замигали меж собой гуманоиды,

Засветились, как про водку услышали,

Видно туго там на их астероиде

С этим делом, хоть и разумом высшие.

Шура быстренько собрала на стол,

Я бутылочку родимой открыл,

И разлил всем аккуратно по сто,

И конечно про себя не забыл.

Первый тост — за межпланетный контакт,

Это враки, шо пришельцы не пьют,

Я проверил- они пьют, это — факт!

Кто ж не выпьет, если даром нальют?

Только стали они вдруг все зеленые,

А ведь были ж токо что вроде синие,

И глаза гляжу у них раскаленные

И к тому запахло вдруг керосиною.

Под закуску и вторая пошла

За колхоз наш и за ихний Сатурн.

То знать быстро алкоголь к ним пришла,

Что они вдруг отрубились под стул.

Я отнес их ночевать в агрегат,

А вернулся-меня женка корит.

И пошто ты гуманоидов, гад.

Упоил, ядрить твою, ангидрит.

Поутру я к ним-гляжу они хмурые,

Похмелил я их тогда аккуратненько,

И живут они с тех пор у нас с Шурою,

А НЛО теперь заместо курятника.

Op een dag kom ik uit de garage

Ik dek mijn naamkeuze af.

Ga gewoon eten, ik kijk uit het raam

De UFO daalt af in de tuin.

Alles in verlichting, zoals de vrachtwagen van Pavel

Alleen een beetje, zou ik zeggen, nieuwer.

Mijn grootmoeder, zoals ze zag, schreeuwde

En laten we alles vanaf de overkapping het huis in slepen.

- Kijk, schreeuwend, ze zijn gek,

Ze zaten op het kippenhok - het zal afbrokkelen.

- Deze dingen die ik zeg zijn abnormaal,

En niet om de boot te laten schommelen met onze hersens.

Tsyts, ik zeg een dwaas, de helft van de moeite

Laat ze breken, deze gast is nog steeds van ons

Van een verre ster

En niet je broer, een bandiet en een alcoholist.

Mijn broer heeft gelijk, hij brak de kruk,

De vrouw blijft me snijden,

Maar hij heeft het zelf opgelost,

En wie repareert daar het kippenhok?

Op de een of andere manier dit interplanetaire station

Gaat hij naar de voorzitter voor multiplex?

Ze zullen nu hun straling uitstorten

En zoek ze dan daar voorbij Venus.

Ik kijk, die UFO zweefde

Kippen verspreid over

Toen daalden twee mensachtigen neer,

En ze lopen naar ons toe.

Natuurlijk doe ik dit en dat, als dat zo is,

Ik nodig ze uit om in de hut te blijven,

Like, laten we contact opnemen

En onder dit contact-gram honderd!

Humanoïden knipperden met elkaar,

Ze lichtten op, toen ze hoorden over wodka,

Het is daar strak te zien op hun asteroïde

Met deze materie, ook al is de geest hoger.

Shura zette het snel op tafel,

Ik opende een fles van mijn liefste,

En goot iedereen netjes in honderd,

En natuurlijk vergeet ik mezelf niet.

De eerste toost is voor interplanetair contact,

Het is een leugen dat aliens niet drinken,

Ik heb het gecontroleerd - ze drinken, het is een feit!

Wie zou er niet drinken als ze het gratis inschenken?

Alleen werden ze ineens helemaal groen,

Maar ze waren net zoiets als blauw,

En ik kijk naar hun roodgloeiende ogen

En bovendien rook het ineens naar kerosine.

Voor een hapje en de tweede ging

Voor onze collectieve boerderij en voor hun Saturnus.

Om te weten dat alcohol snel naar hen toe kwam,

Dat ze ineens flauwvielen onder de stoel.

Ik nam ze mee om de nacht door te brengen in de eenheid,

En hij kwam terug - mijn vrouw verwijt me.

En waarom zijn jullie mensachtigen, klootzak.

Bedwelmd, om de jouwe, anhydriet.

's Morgens kijk ik naar ze, ze zijn somber,

Ik heb ze toen netjes opgehangen,

En sindsdien wonen ze bij Shura en mij,

En de UFO is nu in plaats van een kippenhok.