Лагерный вальс - Михаил Шелег

За сопкою солнце садится,

Скрипит под ногами снежок.

Тюремный охранник — ефрейтор Савицкий

В заслуженный отпуск пошёл.

Идёт он по лагерю браво,

Мечтает о доме родном,

Где ждёт его мать и невеста чернява

В далёком селе под Орлом.

И хочется петь ему песни —

Так радость его велика.

Он дома расскажет друзьям и невесте,

Как он подстрелил двух ЗеКа.

Он выследил их аккуратно

И с вышки направил огни.

В ЗеКа разрядил свой рожок автоматный,

Когда побежали они.

Потом сам майор перед строем

За меткость его похвалил

И даже назвал молодцом и героем,

И лычкой за труд наградил.

И вот он идёт вдоль бараков

И смотрит, как гаснет заря.

Но вдруг, словно искры сверкнули из мрака

Два острых трёхгранных «пера».

Упал он и кровь заалела

На белом, как марля снегу.

Под северным небом заря догорела

И ветер накликал пургу.

А после отпишет контора

Короткую справку домой:

De zon gaat onder achter de heuvel,

De sneeuw knerpt onder de voeten.

Gevangenisbewaker - Korporaal Savitsky

Ging op een welverdiende vakantie.

Hij loopt door het bravokamp,

Dromen van een inheems huis

Waar zijn moeder en donkere bruid wachten

In een ver dorp in de buurt van Orel.

En ik wil liedjes voor hem zingen -

Zo groot is zijn vreugde.

Hij zal zijn vrienden en bruid thuis vertellen,

Hoe hij twee Zeka's neerschoot.

Hij heeft ze zorgvuldig opgespoord

En stuurde vuren vanuit de toren.

In ZeKa liet hij zijn automatische claxon los,

Toen ze renden.

Dan de majoor zelf voor de gelederen

Heb hem geprezen voor nauwkeurigheid

En hij noemde hem zelfs een fijne kerel en een held,

En voor zijn werk kreeg hij een insigne.

En hier loopt hij langs de kazerne

En hij ziet de dageraad uitgaan.

Maar plotseling, alsof er vonken uit de duisternis flitsten

Twee scherpe drievlakkige "veren".

Hij viel en het bloed werd rood

Op sneeuw zo wit als gaas.

Onder de noordelijke hemel brandde de dageraad op

En de wind riep een sneeuwstorm.

En dan zal het kantoor schrijven

Korte referentie home: