Zaśnij Duszko - Maryla Rodowicz

Zasiedziałeś się, mój synku

W bożej poczekalni

Ale już ci wymodliłam

Bilet do tej marni

Nie, nie lękaj się syneczku

Tutaj też jest pięknie

Więc nie wracaj tam zbyt prędko

Bo mi serce pęknie

Chcę tylko, żebyś się uśmiechał

Odsłaniał dzień paluszków końcem

Bo wiem, że zawsze będzie jasno

Dopóki będziesz moim słońcem

Zaśnij synku, będę czuwać

Nad twoją kołyską

By cię bydlak z grubym kijem

Nie podszedł zbyt blisko

Żeby dym cię nie osnuwał

Z makowego korca

Żebyś mi się nie rozpłynął

W labiryncie dworca

Chcę tylko, żebyś się uśmiechał…

Zaśnij duszko, kiedyś wzlecisz

Nad wierzchołek świata

Chcę by tylko nikt przez ciebie

Tam w dole nie płakał

I by tobie, nie daj Boże

Po wędrówki kres

Bladym świtem w nocnym barze

Nie zabrakło łez

Dlatego jedno chcę ci przyrzec

Prędzej wyniosę się do diabła

Niż kiedykolwiek zechcę - synku

Byś tańczył jak ci zagra

Je zit daar, mijn zoon

In Gods wachtkamer

Maar ik heb al voor je gebeden

Een kaartje voor deze tevergeefs

Nee, wees niet bang, mijn zoon

Het is hier ook mooi

Ga er dus niet te snel heen

Omdat mijn hart zal breken

Ik wil gewoon dat je lacht

Hij onthulde tenen dag op het einde

Omdat ik weet dat het altijd helder zal zijn

Tot jij mijn zon bent

Slaap, mijn zoon, ik zal de wacht houden

Boven je wieg

Je was een klootzak met een dikke stok

Hij kwam niet te dichtbij

Zodat de rook je niet omhult

Gemaakt van maanzaadkurk

Laat me niet wegsmelten

In het doolhof van het treinstation

Ik wil gewoon dat je lacht...

Val in slaap schat, op een dag zul je vliegen

Boven de top van de wereld

Ik wil gewoon niemand vanwege jou

Hij huilde niet daar beneden

En wees jij, God verhoede

Na dwalen het einde

Bij het krieken van de dag in de nachtbar

Er waren tranen

Daarom wil ik je één ding beloven

Ik kom eerder in de hel

Dan ik ooit wil - zoon

Om te dansen als hij voor je speelt