Кони привередливые - Maryla Rodowicz

Вдоль обрыва, по-над пропастью, по самому по краю

Я коней своих нагайкою стегаю, погоняю…

Что-то воздуху мне мало — ветер пью, туман глотаю…

Чую с гибельным восторгом: пропадаю, пропадаю!

Чуть помедленнее, кони, чуть помедленнее!

Вы тугую не слушайте плеть!

Но что-то кони мне попались привередливые —

И дожить не успел, мне допеть не успеть.

Я коней напою, я куплет допою, —

Хоть мгновенье ещё постою на краю…

Сгину я — меня пушинкой ураган сметёт с ладони,

И в санях меня галопом повлекут по снегу утром…

Вы на шаг неторопливый перейдите, мои кони,

Хоть немного, но продлите путь к последнему приюту!

Чуть помедленнее, кони, чуть помедленнее!

Не указчики вам кнут и плеть!

Но что-то кони мне попались привередливые —

И дожить не успел, мне допеть не успеть.

Я коней напою, я куплет допою, —

Хоть мгновенье ещё постою на краю…

Мы успели: в гости к Богу не бывает опозданий.

Так что ж там ангелы поют такими злыми голосами?!

Или это колокольчик весь зашёлся от рыданий,

Или я кричу коням, чтоб не несли так быстро сани?!

Чуть помедленнее, кони, чуть помедленнее!

Умоляю вас вскачь не лететь!

Но что-то кони мне попались привередливые…

Коль дожить не успел, так хотя бы — допеть!

Я коней напою, я куплет допою, —

Хоть мгновенье ещё постою на краю…

Langs de klif, over de afgrond, langs de rand

Ik zweep mijn paarden met een zweep, rijd ...

Op de een of andere manier is de lucht niet genoeg voor mij - ik drink de wind, ik slik de mist in ...

Ik voel met rampzalig genot: ik verdwijn, ik verdwijn!

Een beetje langzamer, paarden, een beetje langzamer!

Jij strak luistert niet naar de zweep!

Maar op de een of andere manier kwamen de paarden kieskeurig op mij over -

En ik had geen tijd om te leven, ik had geen tijd om te zingen.

Ik zal de paarden water geven, ik zal het vers afmaken, -

Ik ga even op de rand staan...

Ik zal omkomen - een orkaan zal me wegvagen van de palm van een pluis,

En in een slee zullen ze me 's ochtends door de sneeuw galopperen ...

Je zet een rustige stap, mijn paarden,

Althans een beetje, maar verleng het pad naar de laatste schuilplaats!

Een beetje langzamer, paarden, een beetje langzamer!

Wijs niet naar je zweep en zweep!

Maar op de een of andere manier kwamen de paarden kieskeurig op mij over -

En ik had geen tijd om te leven, ik had geen tijd om te zingen.

Ik zal de paarden water geven, ik zal het vers afmaken, -

Ik ga even op de rand staan...

We hebben het gehaald: er zijn geen late bezoeken aan God.

Dus waarom zingen de engelen met zulke slechte stemmen?!

Of is het de hele bel vol snikken,

Of roep ik de paarden toe dat ze de slee niet zo snel moeten dragen?!

Een beetje langzamer, paarden, een beetje langzamer!

Ik smeek je om niet te vliegen!

Maar op de een of andere manier betrapten de paarden me kieskeurig ...

Kohl had geen tijd om te leven, dus in ieder geval - eindig met zingen!

Ik zal de paarden water geven, ik zal het vers afmaken, -

Ik ga even op de rand staan...