Więc Kto - Maryla Rodowicz

Więc kto, kto jak nie my

W zielone oczy szkolnych bogiń wierzył święcie

Więc kto, kto jak nie my

Na szklane góry, szklane progi

Gnał za szczęściem

Więc kto

Kto jak nie my

W połowie którejś tam podróży

Nagle stanął

Więc kto

Kto jak nie my

Ze środka czarnej, nocnej burzy

Krzyknął «mamo!»

I kto

Odstawi w końcu miecz i pług

I kto

Odpocznie jak odpoczął Bóg

I kto

Zgromadzi wszystkie dzieci swe

I w noc

Zaśpiewa im cichutko że…

Że ktoś

Ktoś tak, jak my

W zielone oczy szkolnych bogiń

Wierzył święcie

Że ktoś

Ktoś tak jak my

Na szklane góry, szklane progi

Gnał za szczęściem

I kto

Z kolegą dzielił chleb na pół

I kto

Budował własny pierwszy stół

I kto

W muzykę wierzył, deszcz i wiatr

I kto

Na głowie chciał postawić świat

Dus wie, wie zo niet wij?

Hij geloofde in de groene ogen van de schoolgodinnen

Dus wie, wie zo niet wij?

Voor glazen bladen, glazen drempels

Hij jaagde op geluk

Dus wie

Wie als wij niet?

Halverwege een reis daar

Plots stopte hij

Dus wie

Wie als wij niet?

Midden in een zwarte nachtstorm

Hij riep "mama!"

En wie

Ten slotte zal hij het zwaard en de ploeg opzij zetten

En wie

Hij zal rusten zoals God rustte

En wie

Hij zal al zijn kinderen verzamelen

En de nacht in

Hij zal ze zacht zingen dat...

dat iemand

Iemand zoals wij

In de groene ogen van de schoolgodinnen

Hij geloofde heilig

dat iemand

Iemand zoals wij

Voor glazen bladen, glazen drempels

Hij jaagde op geluk

En wie

Hij deelde het brood in tweeën met een vriend

En wie

Hij bouwde zijn eigen eerste tafel

En wie

Hij geloofde in muziek, regen en wind

En wie

Hij wilde de wereld op zijn kop zetten