Иллюзии - Марк Тишман

Я прихожу дождем,

Тёмною ночью, холодным днем.

Я появляюсь туманом,

Ветром соленым с морей-океанов.

Я прилетаю огнем,

Я прихожу тоскою о нем,

Чтобы тебя утешить

И подарить пустые надежды.

И мы протягиваем руки навстречу

Этой безумной иллюзии вечной,

Притягиваем разлуки

И все ищем ее в каждом вздохе и звуке.

Протягиваем руки навстречу

Этой безумной иллюзии вечной,

Притягиваем разлуки

И все ищем ее в каждом вздохе и звуке.

Я ухожу в окно:

Все двери ее уже закрыты давно.

Я исчезаю обманом,

Все тем же ветром соленым с морей-океанов.

Я не любовник твой,

Я не герой твой, я не ковбой:

Я верный твой утешитель.

Задвиньте все шторы и свет потушите!

И мы протягиваем руки навстречу

Этой безумной иллюзии вечной,

Притягиваем разлуки

И все ищем ее в каждом вздохе и звуке.

Не спрашивая, зачем,

Ты засыпаешь на моем плече…

Зачем, зачем, зачем, зачем?

Протягиваем руки навстречу

Этой безумной иллюзии вечной,

Притягиваем разлуки

И все ищем ее в каждом вздохе и звуке.

Протягиваем руки навстречу

Этой безумной иллюзии вечной,

Притягиваем разлуки

И все ищем ее в каждом вздохе и звуке.

Ik kom met regen

Donkere nacht, koude dag.

Ik verschijn in de mist

De zilte wind van de zeeën-oceanen.

Ik vlieg door vuur

Ik kom verlangend naar hem,

Om je te troosten

En geef lege hoop.

En we strekken onze handen naar

Deze gekke illusie eeuwig

We trekken scheiding aan

En we zijn er allemaal naar op zoek in elke ademhaling en elk geluid.

We strekken onze handen naar

Deze gekke illusie eeuwig

We trekken scheiding aan

En we zijn er allemaal naar op zoek in elke ademhaling en elk geluid.

Ik ga het raam uit:

Alle deuren zijn lange tijd gesloten geweest.

Ik verdwijn door bedrog

Allemaal dezelfde zilte wind uit de zeeën-oceanen.

Ik ben niet je minnaar

Ik ben niet je held, ik ben geen cowboy:

Ik ben je trouwe trooster.

Sluit alle gordijnen en doe de lichten uit!

En we strekken onze handen naar

Deze gekke illusie eeuwig

We trekken scheiding aan

En we zijn er allemaal naar op zoek in elke ademhaling en elk geluid.

Zonder te vragen waarom

Je valt in slaap op mijn schouder...

Waarom, waarom, waarom, waarom?

We strekken onze handen naar

Deze gekke illusie eeuwig

We trekken scheiding aan

En we zijn er allemaal naar op zoek in elke ademhaling en elk geluid.

We strekken onze handen naar

Deze gekke illusie eeuwig

We trekken scheiding aan

En we zijn er allemaal naar op zoek in elke ademhaling en elk geluid.