Un cuarto sin ventanas - Marea

De este rajado, he dao la vuelta, he prometido:

Si salgo de esta derribo el olvido.

Adios

Enredadera por mi vida te lo pido plegemos

Las velas, hay cien mil caminos

Meto en el saco tus besitos y los mios cien

Mil arrebatos, tu aroma de niño.

Luna no te

Rias déjame tranquilo prender mi candela…

Intransigente, desbocado, remordido, me cruzo

De piernas, me muero en un grito.

Mi media sonrisa

Le dice que he sido el rio, el que te

Quiere y te ha querido

A media luz campo a traves sobre las olas

No mires mi niño, voy a bailar sola

Esta vez no te vienes conmigo el suelo

Que ves, son mis pies

Repiquetean mis deditos en tu espalda

Lloran los relojes, el tiempo no anda

Transpira el colchón de mi alma si me

Pongo en pie, no se por que

Si tu supieras lo que es ver al sol

Morirse de ganas de dar de lleno en

La pared de un cuarto sin ventanas

A cuatro patas cabilando me he escondido

Pa verla bañarse y ponerme encendido

Y tengo celos de la luna y del

Agua del rio, del rio…

Lengua de trapo pa explicarte mi destino

No mires mi niña, mejor te lo escribo

Pero antes, araña mis dudas que hace

Mucho frio, mucho frio

Van deze barst heb ik me omgedraaid, ik heb beloofd:

Als ik hier uit kom, schiet ik de vergetelheid neer.

Tot ziens

Creeper voor mijn leven, ik vraag je om te folden

De kaarsen, er zijn honderdduizend paden

Ik stopte je kleine kussen in de zak en de mijne honderd

Duizend uitbarstingen, jouw geur als kind.

maan jij niet

Ria's laat me mijn kaars aansteken...

Compromisloos, weggelopen, berouwvol, ik cross

Op mijn benen sterf ik in een schreeuw.

mijn halve glimlach

Hij vertelt hem dat ik de rivier ben geweest, degene die...

Hij houdt van je en heeft van je gehouden

Bij half licht cross country op de golven

Kijk niet mijn kind, ik ga alleen dansen

Deze keer ga je niet met mij mee de grond in

Wat zie je, het zijn mijn voeten

Mijn kleine vingers tikken op je rug

De klokken huilen, de tijd werkt niet

De matras van mijn ziel transpireert als ik

Ik sta op, ik weet niet waarom

Als je wist wat het is om de zon te zien

Sterven om vol te geven

De muur van een kamer zonder ramen

Op handen en voeten heb ik cabilando verborgen

Om haar te zien baden en opgewonden te raken

En ik ben jaloers op de maan en de

Water uit de rivier, uit de rivier...

Tong van vod om mijn lot uit te leggen

Kijk niet naar mijn meisje, ik kan het je beter schrijven

Maar eerst, kras mijn twijfels wat doet?

erg koud, erg koud