Hieronder staat de songtekst van het nummer Muchas lanzas , artiest - Marea met vertaling
Originele tekst met vertaling
Marea
-Ya tienes el pasado por delante:
Quisiera ver lo que haces con el cieno
-Lo mismo lo recojo
A ver si me hago un nido
Que tengo un alarido trashumante
Lijado por un torpe carpintero…
Y dejaré a sus pies
El mundo prometido
Me puse a rezongar, y se hizo tarde
Y entonces ya no quise ser palmero
Ni ser aquel chiquillo
De la vez primera
Y ahora que no hay palo que me aguante
Posado en la baranda del tintero
Espero la llegada
De cualquier cualquiera
De pronto, una pisada me desperezó
Lloraba que cortaba la respiración
Pidiendo que me desenamorara
Que le dejara un beso en cada llaga:
Me dio una cuchillada y desapareció
Arranco, de mañana, en un alarde
De ganas de vender algo de insomnio
Y paso por tu puerta
Sin rendirte honores
Y ofrezco siete mil chorros de sangre
Llegados de la fuente del camborio
Al que me traiga vivo
Al que vivió de amores
La aldaba, no sonaba cuando esclareció;
Gemía, y no podía y se reía el sol
Me tuve que beber la madrugada
Que todavía sigue desbocada
Trotando por mis venas como un percherón
En mi pecho se han partido muchas lanzas
Y sus trozos fabricaron mi esperanza
Tan sedienta porque, al fondo de mi alma
Hay un pozo, pero la soga no alcanza
Se caen los anillos en el nacedero
Que sigue penando por mí
Que anhela encontrar el calor
Que un día me dio por si echaba de menos
El sitio de donde partí y a mi calavera esperó
De pronto, una pisada me desperezó
Lloraba que cortaba la respiración
Pidiendo que me desenamorara
Que le dejara un beso en cada llaga:
Me dio una cuchillada y desapareció
En mi pecho se han partido muchas lanzas
Y sus trozos fabricaron mi esperanza
Tan sedienta porque, al fondo de mi alma
Hay un pozo, pero la soga no alcanza
-Je hebt het verleden al voor je:
Ik zou graag willen zien wat je met het slijm doet
-Ik pak het hetzelfde op
Eens kijken of ik een nest maak
Dat ik een transhumane schreeuw heb
Geschuurd door een onhandige timmerman...
En ik zal aan je voeten vertrekken
de beloofde wereld
Ik begon te mopperen en het werd laat
En toen wilde ik geen palmero meer zijn
Noch zijn die kleine jongen
vanaf de eerste keer
En nu er geen stok is die me kan vasthouden
Neergestreken op de reling van de inktpot
Ik wacht op de komst
van enige
Plots werd ik wakker van een voetstap
Ik huilde dat het me de adem beneemt
Mij vragen om uit liefde te vallen
Om een kus achter te laten op elke zweer:
Hij gaf me een mes en verdween
Ik begin, in de ochtend, in een show
Ik wil wat slapeloosheid verkopen
En ik loop door je deur
zonder jou te eren
En ik bied zevenduizend stromen bloed aan
Aankomsten van de bron van camborio
Aan degene die mij tot leven brengt
Aan degene die leefde van liefde
De klopper klonk niet toen het licht werd;
Hij kreunde, en hij kon het niet en de zon lachte
Ik moest drinken bij zonsopgang
Dat is nog steeds weggelopen
Dravend door mijn aderen als een Percheron
Veel speren zijn gebroken in mijn borst
En de stukken maakten mijn hoop
Zo dorstig omdat, diep in mijn ziel
Er is een put, maar het touw reikt niet
De ringen vallen in het servet
wie blijft er om mij treuren
Wie verlangt er naar de warmte
Dat hij me op een dag gaf voor het geval hij me zou missen
De plaats waar ik begon en mijn schedel wachtte
Plots werd ik wakker van een voetstap
Ik huilde dat het me de adem beneemt
Mij vragen om uit liefde te vallen
Om een kus achter te laten op elke zweer:
Hij gaf me een mes en verdween
Veel speren zijn gebroken in mijn borst
En de stukken maakten mijn hoop
Zo dorstig omdat, diep in mijn ziel
Er is een put, maar het touw reikt niet
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt