Pájaros viejos - Marea

Espérame un momento:

Voy a volar los puentes

Por donde cruzaron Bambino y Morente

La Lola, y el Paco que más alumbró

Y es que no quiero que dé la hora

Del caladero a donde se fueron

Farruco y Pastora

Vendiendo su flor

Y Pasos Largos, y Joselito

Y Valderrama, y el Torta, y Panero

Y el sueño maldito

Que los embaucó

Que nadie vaya a escarbar

A la llanura del cielo

Que está el Ventura cogiendo vuelo

Doliendo en los duelos

Baila que te baila con la cojera

Vendrá la Catrina, será tempranera

Y mi tos cigarrera

No habrá de escuchar

Tan solo queda soñar

Con la Fernanda y el Jero;

Con Juan Talega, y el carbonero

Del ascua en que muero

No seremos los huesos

Comidos a besos

Que el tiempo guardó:

Seremos pellejo

Ni tampoco aspaviento

Ahuyentando a ese viento

Que nos devoró:

Seremos pájaros viejos

Quédate a mi lado

A ver que nace del vientre marchito

De estrellas fugaces que anhelan la nada…

Y nada nació

Y en una gota con sal

Se irán las guerras ganadas

Y tus pisadas también se irán

De polvo colmadas

¿Qué será del pañuelo

Que su llanto nos dio

Repartiendo consuelo?

¿Qué será de los dos?

No seremos los huesos

Comidos a besos

Que el tiempo guardó:

Seremos pellejo

Ni tampoco aspaviento

Ahuyentando a ese viento

Que nos devoró:

Seremos pájaros viejos

Wacht even op mij:

Ik zal de bruggen opblazen

Waar zijn Bambino en Morente overgestoken?

La Lola, en Paco die het meest straalde?

En het is dat ik niet wil dat hij de tijd vertelt

Van de visgrond waar ze heen gingen

Farruco en herderin

Je bloem verkopen

En Pasos Largos en Joselito

En Valderrama, en Torta, en Panero

en de verdomde droom

wie heeft ze bedrogen?

Niemand gaat graven

Naar de vlakte van de hemel

Dat de Ventura aan het vliegen is

pijn doen in duels

Dans die voor jou danst met de mank

Catrina zal komen, het zal vroeg zijn

En mijn sigarettenhoest

wil niet luisteren

Het blijft alleen om te dromen

Met Fernanda en Jero;

Met Juan Talega en de houtskoolbrander

Van de sintel waarin ik sterf

We zullen niet de botten zijn

gegeten met kussen

Die tijd bespaard:

We zullen huid zijn

Ik maak me ook niet druk

Die wind wegjagen

Wat ons verslond:

We zullen oude vogels zijn

Blijf bij me

Laten we eens kijken wat er uit de verdorde baarmoeder wordt geboren

Van vallende sterren die naar niets verlangen...

en er werd niets geboren

En in een druppel met zout

De gewonnen oorlogen zullen verdwijnen

En je voetstappen zullen ook verdwenen zijn

vol stof

wat zal er van de zakdoek worden?

dat haar huilen ons gaf

Comfort uitdelen?

Wat zal er van de twee worden?

We zullen niet de botten zijn

gegeten met kussen

Die tijd bespaard:

We zullen huid zijn

Ik maak me ook niet druk

Die wind wegjagen

Wat ons verslond:

We zullen oude vogels zijn