Marea - Marea

Cuantas veces me habré preguntao'

¿Qué es lo que se desata detrás de su cara?

Si tu supieras, si yo te dijera, si yo te contara…

La enlazaron y se ha desatao' y ondea por la acera

El vuelo de su falda, es su bandera

Es donde guarda

Su nombre se llama marea

Y estaba tan sólita que me fui pallá

¿Quieres hablar conmigo?

¡Pues claro que sí!

Su soledad es una vieja enjuta

Rodeá de hijos de puta que se ríen de

Ella pues todos quisieran ser como marea

Y cuentan que un verano voló

Y se dejó el corazón debajo de la cama

Que le dijo que no volvería

Que no la esperara

Quién le iba a decir

Que al final iba a unir su tripa

Con la má, con un poeta de cañerías

Poeta de mierda, de manos vacías

Que necesita a alguien cuando

Va a caer

Que borra las fronteras con solo sus pies

Dame fuerte en la entrepierna

No me dejes que me duerma

Que esta noche me las piro a

Enseñarle los dientes al mundo contigo

Hoe vaak heb ik mezelf afgevraagd'

Wat wordt er achter zijn gezicht losgelaten?

Als je het wist, als ik het je vertelde, als ik het je vertelde...

Ze bonden haar vast en ze is losgemaakt en zwaait over de stoep

De vlucht van haar rok is haar vlag

is waar hij blijft

Zijn naam heet tij

En ik was zo eenzaam dat ik naar het buitenland ging

Wil je met me praten?

Natuurlijk!

Haar eenzaamheid is een magere oude vrouw

Omring jezelf met klootzakken die lachen om

Zij, nou, iedereen zou graag als een getijde willen zijn

En ze zeggen dat de ene zomer vloog

En hij liet zijn hart onder het bed

Wie vertelde hem dat hij niet zou terugkeren?

Dat ik niet op haar heb gewacht

wie ging het vertellen

Dat hij uiteindelijk zijn gevoel zou verenigen

Met de mijne, met een dichter van pijpen

Poet of shit, met lege handen

dat je iemand nodig hebt wanneer

Het zal vallen

Dat wist de grenzen met alleen zijn voeten

Geef me sterk in het kruis

laat me niet in slaap vallen

Dat ik ze vanavond vraag om

Met blote tanden de wereld in