Romance de José Etxailarena - Marea

Escap de la cama,

Con lo bien que estaba con tus besos de canela en rama,

Con tu sol que rezuma como si fuera espuma,

Pero va, preparad la escombrera,

Que me enciendo y ruedo muy flamenco por las escaleras,

Como un soplo de cierzo, tal que una enredadera.

Este nio nunca va a llegar a n,

Se murmuran entre todos al pasar

Y es que me aspiro la vida en tres cals,

La primera le pega fuego al colchn,

La segunda gira todas las veletas,

La tercera va arrasando las cunetas de mi corazn.

Y entra el amor, flaco y mojao,

Como una raspa de pescao

Como un beso puesto al trasluz,

Y de su mano llegas tu, con tu pelo como el betn,

Como un piropo bien tirao,

Es como salir de la trena,

Aunque cuando estoy contigo corra el vino tinto por mis venas

Y salir de tu ombligo no merezca la pena,

Pa qu?

Pa encontrarme perdo?,

Pa rodar como ruedan al mar las piedritas del rio?

Pa encontrarme a tu mundo?,… Pa eso ya tengo el mo Este nio se nos va a descalabrar

Se murmuran entre todos al pasar

Y es que me meto la vida en tres cals,

La primera se atrinchera en un rincn,

La segunda me va haciendo menos dao,

La tercera est subiendo los peldaos de mi corazn.

Y entra el amor, flaco y mojao,

Como una raspa de pescao

Como un beso puesto al trasluz,

Y de su mano llegas tu, con tu pelo como el betn,

Como un piropo bien tirao,

No hay romance ni flor que supuren amor viviendo en un florero,

No se pueden regar con agita con sal las matas de romero,

Morirn sin razn, casi igual que el olor de los invernaderos,

Los tallos de verdad no se deben quebrar… No…

ontsnappen uit bed,

Met hoe goed ik was met je kussen met kaneelstokjes,

Met je zon die straalt als schuim,

Maar ga, bereid de stortplaats voor,

Dat ik me aanzet en heel flamenco de trap af rol,

Als een windstoot, als een wijnstok.

Deze jongen zal nooit bij n komen,

Ze fluisteren tegen elkaar als ze passeren

En het is dat ik mijn leven in drie cals zuig,

De eerste steekt de matras in brand,

De tweede draait alle windwijzers,

De derde veegt de goten van mijn hart.

En liefde komt binnen, mager en nat,

Als een visgraat

Als een kus die tegen het licht wordt gehouden,

En uit zijn hand kom je aan, met je haar als schoenpoets,

Als een goed gegooid compliment,

Het is alsof je uit de trein stapt,

Hoewel als ik bij jou ben, rode wijn door mijn aderen stroomt

En uit je navel komen is het niet waard,

waarvoor?

Om mezelf verloren te vinden?

Om te rollen zoals de kiezelstenen van de rivier in de zee rollen?

Om jouw wereld te vinden?,... Daarvoor heb ik de mijne al Dit kind gaat ons desintegreren

Ze fluisteren tegen elkaar als ze passeren

En het is dat ik mijn leven in drie limoenen heb gelegd,

De eerste verschanst zich in een hoek,

De tweede doet me minder schade,

De derde is het beklimmen van de trappen van mijn hart.

En liefde komt binnen, mager en nat,

Als een visgraat

Als een kus die tegen het licht wordt gehouden,

En uit zijn hand kom je aan, met je haar als schoenpoets,

Als een goed gegooid compliment,

Er is geen romantiek of bloem die het liefst in een vaas leeft,

De rozemarijnstruiken kunnen niet worden bewaterd met shakes met zout,

Ze zullen zonder reden sterven, bijna als de geur van kassen,

De echte stelen mogen niet gebroken worden... Nee...