Nana de quebranto (Mala sombra) - Marea

No te vayas aún y hazles palmas a los buhoneros

Que traen la talega hasta arriba de huesos

Que se han tirado la noche por mi, desenterrando sueños

Y hacen aliño, si me destiño

Y doy el día con la letanía de mi vertedero

Ay, que no me cabe debajo el sombrero

No te duermas con mi nana de quebranto

Que es el canto con el que despierta el sol

Llorando como un niño chico

Cada vez que le dedico

Esta sombra que me dió

Donde solo cabemos los dos

(Brígido Duque — KOMA)

Si me cuca un ojillo la parca, yo encojo la pata

Pero la sonrisa, siempre me delata

Déjame terminar de pintarle plumas a las ratas

Que cojan vuelo, desde tu pelo

Donde vivimos desde que los suelos cualquier día nos matan

Ay, si de ser cielo es de lo que se trata

No te duermas con mi nana de quebranto

Que es el canto con el que despierta el sol

Llorando como un niño chico

Cada vez que le dedico

Esta sombra que me dio

Donde solo cabemos tú y yo

(Kutxi Romero — Marea)

Cavé mi fosa entre tus cosas

Aburrido de haber sido

El que más amor te dio

También el que más fatiguita y palabras malditas camino del huerto

Sin saber si olía a muerto, nuestro triste y asqueroso corazón

Peleándome con mi cabeza, no me gana «naide»

Me falta cordura, me sobra vinagre, y mala 'follá'

Y una boquita muy bien afilada

Que prefiere triscar en la hierba

Antes que rendirle cuentas al aire

Si te quedas conmigo aquí

Sabrás que mi palabra

Viste de rojo carmesí

Dale cordel a su trajín

Saldrá de mis entrañas

Lo que vuelve en oro el serrín

O en más sangre con la que escribir.

Ga nog niet en klap in je handen voor de straatverkopers

Dat ze de zak tot aan de botten brengen

Dat ze de nacht voor mij hebben doorgebracht, dromen opgraven

En ze maken dressing, als ik vervaag

En ik geef de dag met de litanie van mijn stortplaats

Oh, het past niet onder mijn hoed

Val niet in slaap met mijn slaapliedje van gebrokenheid

Met welk liedje wordt de zon wakker

Huilen als een kleine jongen

Elke keer als ik wijd

Deze schaduw die me gaf

Waar alleen wij tweeën passen

(Brígido Duque — KOMA)

Als Magere Hein naar me gluurt, krimp ik mijn been

Maar de glimlach verraadt me altijd

Laat me klaar zijn met het schilderen van veren op de ratten

Laat ze vliegen, uit je haar

Waar we leven sinds de grond ons elke dag doodt

Oh, als de hemel zijn is waar het allemaal om draait

Val niet in slaap met mijn slaapliedje van gebrokenheid

Met welk liedje wordt de zon wakker

Huilen als een kleine jongen

Elke keer als ik wijd

Deze schaduw die me gaf

Waar alleen jij en ik passen

(Kutxi Romero — Getijde)

Ik heb mijn graf tussen jouw spullen gegraven

verveeld zijn geweest

Degene die jou de meeste liefde heeft gegeven

Ook degene die de meeste en vervloekte woorden draagt ​​op weg naar de boomgaard

Zonder te weten of het naar de dood rook, ons droevige en walgelijke hart

Vechtend met mijn hoofd, "niemand" wint mij

Ik heb geen gezond verstand, ik heb te veel azijn, en slechte 'fuck'

En een heel scherp mondje

wie verkiest triscar in het gras

Alvorens verantwoording af te leggen aan de lucht

Als je hier bij me blijft

U zult weten dat mijn woord

Draag karmozijnrood

Geef touw aan je drukte

Het zal uit mijn lef komen

Wat verandert zaagsel in goud?

Of in meer bloed om mee te schrijven.