Hieronder staat de songtekst van het nummer Dos alpargatas , artiest - Marea met vertaling
Originele tekst met vertaling
Marea
Son un barreño tus tristes ojos
Cuando no estamos cerca somos dos gorriones cojos
Dos alpargatas de piel de saco
Y un puerto cada cama donde no atraca ni un barco
Y una mijilla de sol a la terraza
Y al poco paladas de arena para el corazón
Que muera en tus brazos
Que dé taconazos con la luna llena
Y entre mis borrones he sido un borrico
Que quiso besar el aire y la acera y quedarse contigo
Y no puede ser
No vuelvo a nadar en los mares de trigo
Que se ensucia el pan de mirarme al ombligo
Llegan las dudas, echa el pestillo
Que saco un ramillete y después paso el cepillo
Con mi chaqueta de seis botones
Que no me la cambiaron ni hijoputas ni ladrones
Y de puntillas se irá la soledad
Después de cambiarme los pétalos del azahar
Por una chumbera que pincha los globos de mi primavera
Y entre mis borrones he sido un borrico
Que quiso besar el aire y la acera y quedarse contigo
Y no puede ser
No vuelvo a nadar en los mares de trigo
Que se ensucia el pan de mirarme al ombligo
Y en mis dinteles, el mal fario se va haciendo fuerte
Y rebuznando se me olvida que vine a verte
Que si en las baldas de tu armario no busco comida
Tal vez me acorrale la vida y me folle la suerte
Y entre mis borrones he sido un borrico
Que quiso besar el aire y la acera y quedarse contigo
Y no puede ser
No vuelvo a nadar en los mares de trigo
Que se ensucia el pan de mirarme al ombligo
Je droevige ogen zijn een bak
Als we er niet zijn, zijn we twee lamme mussen
Twee leren espadrilles
En een haven voor elk bed waar zelfs geen schip aanmeert
En een beetje zon op het terras
En straks scheppen zand voor het hart
dat ik sterf in jouw armen
Dat raakt hakken met de volle maan
En tussen mijn waas ben ik een ezel geweest
Die de lucht en het trottoir wilde kussen en bij jou wilde blijven
en het kan niet zijn
Ik zal niet zwemmen in de zeeën van tarwe
Dat het brood vies wordt van het kijken naar mijn navel
Twijfels komen, gooi de bout
Dat ik een corsage tevoorschijn haal en dan de kwast doorgeef
Met mijn jas met zes knopen
Dat noch klootzakken noch dieven het voor mij hebben veranderd
En op de tenen zal eenzaamheid verdwijnen
Na het verwisselen van de bloembladen van de oranjebloesem
Voor een cactusvijg die de ballonnen van mijn lente doorprikt
En tussen mijn waas ben ik een ezel geweest
Die de lucht en het trottoir wilde kussen en bij jou wilde blijven
en het kan niet zijn
Ik zal niet zwemmen in de zeeën van tarwe
Dat het brood vies wordt van het kijken naar mijn navel
En in mijn lateien wordt het slechte lot sterker
En balkend vergeet ik dat ik naar je toe kwam
Wat als ik geen eten zoek in de planken van je kast?
Misschien zal het leven me in een hoek zetten en zal geluk me neuken
En tussen mijn waas ben ik een ezel geweest
Die de lucht en het trottoir wilde kussen en bij jou wilde blijven
en het kan niet zijn
Ik zal niet zwemmen in de zeeën van tarwe
Dat het brood vies wordt van het kijken naar mijn navel
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt